2 Reacties
18 dagen geleden
Ik ben als 19 jarige ongepland zwanger geraakt en ben daarna en alleenstaande moeder geworden.
Toen mijn dochter geboren was heb ik besloten in mijn eentje voor een 2e kindje te gaan doormiddel van een donor.
Toen mijn oudste 9 maanden oud was, was ik zwanger van nummer 2.
Ik vond het pittig, een zwangerschap en een baby/dreumes.
De eerste 6 maanden na de bevalling (de meisjes schelen 18 maanden) vond ik heerlijk, absoluut niet zwaar of pittig.
Maar nu de oudste 2,5 is en de jongste 13 maanden vind ik het wel echt even pittig.
Beide in lastige fases, beide nog steeds heel hulpbehoevend en hebben veel aandacht nodig.
Met de kennis van nu had ik misschien iets langer gewacht voor een 2e.
Maar ondanks dat geniet ik zo intens van de meisjes.
Ze hebben veel aan elkaar, zijn echt aan elkaar gehecht.
Ze zitten elkaar elke dag in de haren, maar ik ben zo blij dat ze samen kunnen en zullen opgroeien.
Nu is het even pittig, maar op de lange termijn denk ik de beste beslissing die ik heb genomen.
Ik ben nu 22 jaar, nog steeds alleenstaand.
6 maanden geleden mijn diploma behaald, rijbewijs gehaald, een jaar geleden een grotere woning gevonden.
We zijn echt gelukkig met zijn 3tjes🤍
Het zal niet makkelijk zijn/worden.
Maar op de lange termijn is het zoo veel waard.
Je mag me een berichtje sturen op Instagram mocht je even willen kletsen “Irisbroekmanx”
Wat je ook doet, denk aan jezelf.
Het is oke🤍