Endometriose, ivf en het wachtbankje

Hoi, Jeetje wat verdrietig om te lezen wat je allemaal al hebt moeten doorstaan de afgelopen jaren. Dat moet heel zwaar voor je zijn. En die pijn. Ik weet zelf hoe vreselijk dat is en hoe dat je kan belemmeren. Ik heb niet helemaal hetzelfde als jij al meegemaakt. Maar ik herken wel bepaalde stappen in het proces wat jij beschrijft. Bij mij is een tijdje geleden ook endometriose vastgesteld en ja, ook heel vaak die momenten van pijn. Zeker tijdens de menstruaties. Ik heb zelf aan de bel getrokken toen de pijn steeds vaker naar voren kwam en ondertussen ook probeerde om op een natuurlijke manier zwanger te worden. (Wat niet lukte) Met nu als gevolg dat ik al 2 maanden op een wachtlijst sta voor een kijkoperatie waarbij ze alles gaan “schoonmaken” en twee grote cystes bij mijn eierstokken gaan verwijderen. Voordat dit was beslist, heb ik wel eerst een mri gehad en allerlei andere testen en echos. Bij mij wisten ze vooraf al hoe ernstig alles bij mij is voordat over werd gegaan op een operatie. En gaan dan nu dus alles in één keer doen. Ik weet dus nog niet of ik na die operatie nog pijn heb, zoals jij beschrijft, dus daar kan ik (nog) niet over meepraten. Maar wel dat ze mij ook hebben geadviseerd om hierna een traject in te gaan. Vind het heel naar voor je dat je zelfs na die operatie nog zo’n last hebt. Hebben ze bij jou al eens een mri scan gemaakt? Toch heel vreemd dat je nog zoveel last hebt.

Hoi Sofie, jeetje wat een verhaal. Wat is het toch een rot ziekte. Ik heb zelf ook endometriose, 1 jaar kinderwens. Helaas ook niet gelukt om zwanger te worden. Ik sta momenteel op de wachtlijst om geopereerd te worden, omdat me eierstokken zijn verkleefd (kissing ovaries) en ik heb een cyste. Na de operatie zou ik drie maanden in kunstmatige overgang moeten voordat ik aan ivf kan beginnen. Het duurt allemaal lang. Hoe ervaar jij ivf? En heb jij ook aantal maanden aan de kunstmatige overgang gezeten?

Dankjewel voor jullie reacties. Wat een klote ziekte is het hè? Ik kan er niets meer van maken. Ik heb voorafgaand aan de operaties heel veel echo’s, MRI’s en onderzoeken gehad. De endometriose is bij echter heel wijd verspreid en op sommige plaatsen heel dun, daardoor hebben ze dit van te voren niet goed kunnen zien op de scans. De pijn die er bij mij nog zit is simpelweg omdat het op plekken zit die ze niet kunnen schoonmaken. SE hebben het nooit gezien maar de pijn begint bij mijn maag dus ik vermoed dat daar iets zit en het zit sowieso in mijn baarmoeder (adonomyose). De volgende stap voor pijnbestrijding zou dan ook betekenen dat alles eruit gaat. Dat is nu gewoon nog geen optie. De afspraak is dan ook dat we doorgaan totdat ik niet meer kan.. dat maakt het soms nog wel het zwaarst.. want waar ligt mijn grens? Ik ging in een ander ziekenhuis dan mijn endometriose specialist het ivf traject in. Hier hoefde ik niet 3 maanden in de kunstmatige overgang. Achteraf hebben ze dat volledig verkeerd ingeschat want als het aan mijn endometriose arts had gelegen had dat toch echt een must geweest. Mijn ervaring is dus vooral dat in ieder geval mijn fertiliteitsarts de ernst van mijn situatie niet duidelijk heeft.. dat heeft helaas voor al een aantal vervelende momenten gezorgd. Verder gaat het tot nog toe goed, het terugplaatsen zelf doet geen pijn. Het allermoeilijkste vind ik eigenlijk het wachten en het houden van hoop. In 2018 begon mijn kinderwens.. ik ben inmiddels 5 jaar verder en 34 jaar en nog steeds ben ik niet waar ik wil zijn. Ik doe mijn uiterste best om positief te blijven, maar soms is dat echt moeilijk. Heel erg veel succes met jullie operatie. Ik hoop echt dat het jullie brengt wat jullie nodig hebben. Neem alle rust en tijd die je nodig hebt om te herstellen, dat is super belangrijk. Luister naar je lichaam.

Ik wil je veel kracht en heel veel geluk toewensen en ik hoop heel erg met je mee, dat je snel een positieve test in je handen mag houden en dat je uiteindelijk een wondertje mag verwelkomen.

Na 3 jaar proberen en ongewenst kinderloos te zijn, naar het ziekenhuis gegaan. In de eerste instantie voor de menstruatiepijn. Het lot moest zo zijn dat mijn endometiose arts ook direct gespecialiseerd is in fertiliteit. Met de kijkoperatie werd endometiose graad 4 vastgesteld. Alles in mijn buik zit op een of andere manier aan elkaar vast, met alle klachten van dien. Je herkent het vast. Ik moest kiezen. Eerst een schoonmaakoperatie en alle endo weghalen, met een tijdelijk of mogelijk blijvend stoma en mogelijkheid dat de eierstokken of baarmoeder beschadigd raken, of eerst een fertiliteitstraject in. Dus, voor het laatste gekozen. De hormonen vielen me alles mee, ik vond het heftig maar ik had meer pijn verwacht. Na de terugplaatsing, heb ik na een week dagelijks krampen gehad. Ik omschrijf het als lichte menstruatieklachten en het maakte me heel onzeker. 2 weken na de terugplaatsing hadden we een positieve test, nog steeds doodsbenauwd. Inmiddels ben ik 7+2 weken zwanger en hebben we afgelopen week een prachtig kindje mogen zien op de echo. Wat je voelt herken ik dus meteen. Bij mij was het een positief teken en nog steeds voel ik het dagelijks. De ene dag meer dan de andere dag. Ik noem het nu verbouwingskrampen tegen mijn man. Het kindje heeft meer ruimte nodig.

Wat mooi dat je nu zwanger bent! Gefeliciteerd! Dat geeft me toch hoop. Ik herken inderdaad veel van wat je zegt. Tot en met de stoma aan toe. Helaas was mijn test negatief en los van dat hoor ik in 2 dagen ook nog eens dat 2 van mijn beste vriendinnen wel zwanger zijn. Ik geloof niet dat ik me veel ellendiger kan voelen, hoe blij ik ook voor ze ben. Ik ga het proberen los te laten en vol goede moed te volgende poging in te gaan. En hopen dat hoop inderdaad doet leven

Oh nee! Ik kan me volledig voorstellen hoe je je voelt! Probeer het inderdaad positief te houden en de tips die ik gekregen heb, en heb gebruikt, zijn; beginnen met het nemen van extra omega 3/visolie (schijnt goed te zijn voor de aanmaak van het baarmoederslijmvlies en de innesteling) en vanaf het moment van terugplaatsen, je voeten continue warm houden. Wat bij het laatste het idee is, geen idee. Maar ik heb 2 weken lang met dikke sokken rondgelopen en met sokken aan geslapen. Dus wie weet kan een van deze tips je nog helpen. Heel veel sterkte met het verwerken en acceptatie, hoe moeilijk het ook is. En ik zal met je mee duimen dat de volgende je wel gegunt is

Bedankt voor de tips! Ik slikte al foliumzuur en magnesium maar heb nu Davitamon compleet in huis gehaald. Daar zit ook visolie in. Dat zal ik direct gaan slikken