Even van mij af schrijven...

Ik wil je vanaf hier heel veel liefs toe wensen❤️. Hopelijk kunnen jullie samen snel verder.

Ik snap je zeker meid

Ik herken het enorm 🥺

Het is verschrikkelijk, en het voelt alsof je van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Ik heb mijn bekkie klaar, dat zou dan ook mijn enige tip zijn. Bellen, bellen en bellen. Niet laten wegsturen, afpoeieren etc etc. Aangeven dat "de tijd tikt". Meegaan met dat jullie snappen dat er meerdere patiënten zijn; jullie wens is groot en het wachten op een afspraak waarbij kort wordt samengevat wat al bekend was is simpelweg "zonde van die tijd". Verder zou je kunnen vragen om een second opinion, of een bemiddeling door jullie zorgverzekering. Probeer te genieten van elkaar, en de rust op te zoeken binnen jezelf en je partner ❤️ heel heel veel succes 🫂

Het is bizar, maar helaas ook de realiteit. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Voor ons 1e gesprek bij de gynaecoloog had m’n vriend al twee semenanalyses gedaan die beiden zeer slecht waren. 1,5 maand wachttijd voor de gyn om vervolgens bij die afspraak direct te worden doorverwezen naar een uroloog, weer 2 maanden wachttijd. Helaas is de zorg niet altijd even efficiënt op elkaar afgestemd. Het kan helpen om zelf proactief te zijn met afspraken maken. Hopelijk kunnen jullie toch gauw genoeg geholpen worden! 🍀

Ik snap je helemaal. Vond bij ons het begin van het traject ook het zwaarst, al die onderzoeken, uitslagen en vooral veel afwachten. Toen onze kliniek alles duidelijk had hadden ze ook wel snel een plan. Maar was het daarna weer afwachten voor we konden starten ivm wachtlijst.

Dank je wel! Erg lief!❤️

❤️

Het is echt gigantisch balen maar ben in zekere zin wel blij dat ik hoor dat anderen het herkennen. Dan ligt het niet aan onze arts of ons ziekenhuis..

Wat een lief en waardevol berichtje! Dank je wel daarvoor❤️ Ik denk ook dat we wat meer onze mond mogen optrekken. Uiteraard wel op een nette manier maar wel meer van ons laten horen. Als mijn man morgen geen afspraak heeft gekregen voor de uroloog, gaan we bellen. Als mijn een afspraak heeft dan bellen we ook meteen naar de fertiliteitsarts voor het maken van een afspraak. Ze zetten er maar vast een afspraak in.. Annuleren is zo gedaan maar inplannen niet..

Ik denk dat het ligt aan het feit dat veel dokters tegenwoordig "textbook" dokters zijn. Volgen al vaak meteen één en dezelfde lijn, en dezelfde voor het merendeel van patiënten. Daarom, blijf aan de bel trekken en blijf bellen.. net zo lang tot ze doorzetten. En naar je luisteren. En je frustratie uitspreken mag! Huilen mag! Boos worden mag! Dit gaat niet om het kopen van een wit brood ipv het bruine wat in de aanbieding is. Dit gaat om jullie toekomst. Uitbreiden van het gezin.. een gezin stichten.. ❤️

Dank voor je berichtje! Precies onze situatie ook op dit moment.. Hebben jullie uiteindelijk wel 2 maanden gewacht op de uroloog of gebeld voor een eerdere afspraak? Bij ons werkt er een uroloog op de fertiliteitsafdeling. Mijn man wordt naar haar doorverwezen maar moet dan wel weer via de afdeling urologie🫣 Mag het niet zeggen maar soms denk ik wel dat de artsen de wachtlijsten zelf mee in stand houden.

Het afwachten en niet weten waar aantoe te zijn, is denk ik ook het zwaarst. Als je straks in de molen zit dan heb je het gevoel er alles aan te doen en geen kansen te missen.. Nu heb ik dat gevoel wel. Hadden we maar eerder aan de bel getrokken bij de HA🥲 Jullie lopen in een kliniek. Werkt dat hetzelfde als in een ziekenhuis? Twijfel namelijk om een kliniek te bellen en te vragen hoelang het daar allemaal gaat duren.

Nu ik dit hier allemaal lees, gaan we echt wat harder en zakelijker erin worden ipv dat wij meelevend zijn en zeggen dat we het snappen. Nee, we snappen het niet! Ik zeg ook vaak tegen mensen in m'n omgeving; het gaat niet om wwn ingegroeide teennagel....

Vaak zeggen ze ook "u bent 23" of "u bent 28" "u heeft nog voldoende tijd". Wie zijn zij om te bepalen hoeveel tijd iemand heeft?! Als het niet lukt, zouden ze moeten helpen.. klaar! Dit is jullie wens. Het loopt allemaal langs en door elkaar en uiteindelijk worden zij echt wel betaald.. maar zitten jullie op de wachtstoel.. schandalig. Ik hoop dat alles positief uitpakt 🫂❤️

Of dat hun aanpak anders is weet ik niet. Onze huisarts heeft ons naar hen verwezen, ivm heel slecht zaad waardoor we gelijk moesten starten met ICSI.

Herkenbaar het gevoel van een afspraak om een afspraak te hebben.... Wij hebben dan wel geen afspraak moeten hebben voor een uroloog, maar ik moest afvallen om het traject te starten, toen het gewenst gewicht eraf was het ziekenhuis gebeld en toen kwam er een afspraak om me te laten wegen op het ziekenhuis, was 10 minuten..... Daarna werden wel de afspraken ingepland voor onderzoeken en hadden wij het geluk dat we snel door dat gedeelte gingen, voor ons hield dit in ICSI en mochten we toen dat besluit was genomen gelukkig bij de eerstvolgende menstruatie beginnen. Zoals je aangeeft gewoon die afspraken naast elkaar maken, en anders ook regelmatig de afdeling urologie bellen om te vragen of er niemand is uitgevallen en dat je die plek graag inneemt. Begrijpelijk ook dat je het hier post, al die mensen die zeggen dat je geduld moet hebben snappen niet dat het soms niet vanzelf komt en dat er een diepe wens achter schuil gaat. Heel lomp gezegd merk ik wel dat als iemand zonder problemen kinderen heeft gekregen ze geen besef/benul hebben van hoe complex de gevoelens kunnen gaan als je in een traject zit.

Herkenbaar Bij ons ligt het probleem bij dat mij partner minder potent is. Ofwel, we hebben geen penetratie omdat dat hem niet lukt. Dan kan het heel gezellig zijn maar je wordt er niet zwanger van. Hoe vaak we wel niet heen er weer zijn gestuurd. Dit proberen dat proberen. Nee mevrouw we gaan u nog wat meer onderzoeken. Oh en ik moest uiteindelijk ook nog afvallen omdat het misschien daar aan lag……. Ik ben zo boos geweest in het proces voor we toch echt met de iui mochten beginnen. Ik voelde me ongehoord en niet gezien en dat er vooral alles werd gedaan om zijn mannelijkheid maar niet te kwetsen maar dat ik ( waar niets mis mee is) een rot relatie met mijn lijf kreeg en me steeds minder zeker begon te voelen was “normaal” in het proces. Keer op keer uitleggen, hij heeft ook maar eens in de twee drie maanden interesse in intimiteit dus dat “ proberen” zet geen zoden aan de dijk mensen. En ik weiger er druk op te zetten want dat is een directe lijn naar relatie problemen. Pfff, nog een wonder dat we dat stuk overleefd hebben samen 😅.

Wij moeten 3 maanden wachten op een afspraak met de uroloog. Het is zo onmenselijk lang 😭

Wat vervelend zeg! Die onduidelijkheid is het ergste. Sterkte 🍀🍀🍀