+/- 35 jaar en 1ste keer zwangerschap of 1ste keer zwanger worden

Het ontpillen kan echt wel een tijd duren. Heb je lang aan de pil gezeten?

Ontpillen kan lang duren, maar weet ook dat je al na 6 maanden mag aankloppen bij de huisarts voor een doorverwijzing.

Hopelijk is die HSG de kickstart die jullie nodig hadden 💪🏻 succes!

Ja, blijkbaar inderdaad. Had ik van te voren niet helemaal goed rekening mee gehouden 😅 Vanaf m'n 12e ofzo en ben nu 35, dus ja wel echt lang...

Oh 6 maanden al? Ik lees veel dat het een jaar is in NL .. Ga ik even onthouden, dank je!

Hoi welkom! Wat vervelend. Ja dat wachten is niet leuk. Hopelijk komt het gauw voor je. Heb je wel verschijnselen dat je bv rond je ovulatie zit iedere maand of blijft echt alles uit?

Ja dat is zo en zou ik ook gebruik van maken als je dan nog niet ongesteld bent

Echt alles blijft uit. Veel ontpil-klachten gehad en paar keer gedacht dat ik zwanger was (tja, weet ik veel) maar dat was ik niet. Geen ovulatie, geen afscheiding en geen menstruatie, dus echt nikssss 😏 Geen idee of het nut heeft om dan al wel ovulatie testen te doen?

Ik ben geen arts maar persoonlijk zou ik dat nog niet doen, zou eerst een half jaar wachten en evt naar gynaecoloog gaan als het dan nog uitblijft. Ovulatietesten kosten ook weer en alles blijft nu nog uit bij je. Bij ieder mens is het anders. Na zo een lange tijd met de pil moet jouw lichaam het helemaal nog zelf weer uitvinden en ontpillen. Hoe naar het ook is en wachten vreselijk lang duurt maar kan niet anders zeggen, geef het nog even de tijd. Stress geeft ook klachten en werkt op je cyclus. Maar je kunt je lijf natuurlijk al wel voorbereiden op zwangerschap. Bv gezond eten, bewegen, inlezen over vruchtbare dagen etc.als je medicatie gebruikt uitzoeken welke je wel en niet nog tijdens zwangerschap of waar een andere variant voor in de plaats moet komen...dat soort dingen heb ik ook gedaan...

Ja precies, zo sta ik er ook wel een beetje in inderdaad. Qua eten en fit zijn zit het ook wel goed, beetje stress ivm nieuwe baan maar dat valt later wel weer weg. Toch nog maar wat geduld opbrengen dus. Gaat ook best goed hoor, alleen as van die ongeduldige momenten, of dat je opeens overal babies ziet 😉

Ik ben ondertussen 36 en ben op dit moment 17 weken zwanger. Heb geduld het kan echt wel even duren, bij ons ging het ook niet vanzelf. Maar nu groeit er een heel mooi wondertje in mijn buik.

Hey tammie, gefeliciteerd! Wat leuk voor jullie! Kun je iets meer over jullie verhaal vertellen? Hoe voel je je verder?

Toen ik 34 was zijn we gestopt met de pil, het heeft daarna bijna een jaar geduurd voor ik zwanger was. Helaas heb ik toen een missed abortion gehad. Na drie maanden was ik opnieuw zwanger na drie maanden, dit is met 5 weken geëindigd in een miskraam. Afgelopen mei zou mijn uitgerekende datum zijn geweest, van mijn eerste zwangerschap. Omdat ik het hiermee heel moeilijk had zijn we naar de huis arts gegaan, hij heeft laten testen of al onze waardes goed waren. We hadden het geluk dat we net voor we alle uitslagen terug hadden na 5 maanden weer een positieve test hadden. Nu dus 17 weken zwanger. Heb helaas wel al meerdere keren wat bloed verloren maar alles gaat tot op heden nog steeds goed. Ben nu zo ver dat ik af en toe wat begin te voelen in mijn buik en dat is wel heel erg fijn want geeft wat meer bevestiging. Dus dames niet opgeven, ga bij onzekerheid met je huisarts praten, mij heeft dat veel rust gegeven en ineens was ik toch gezond zwanger.

Vergeet ik te vertellen hoe ik mijzelf voel. Ben vooral de eerste weken heel moe geweest en af en toe wat last gehad van misselijkheid. Heb vooral s avonds soms nog wel wat moeite met eten. Maar op bandenpijn na begin ik mijzelf steeds beter te voelen.

Hoh wat een verhaal, fijn dat het gelukt is voor jullie!

Duim voor je dat alles goed mag gaan en je kunt genieten van je kleine wondertje

Bedankt, bij jullie gaat het vast ook allemaal goedkoper.

Gefeliciteerd, hoop dat je verder een fijne zwangerschap hebt!

Hoi! Fijn zo'n groep, ik sluit me ook graag aan :-) Ik ben Sanne, 36 jaar, en wij zijn nu zo'n drie jaar aan het proberen en hopen. Ondertussen al vele onderzoeken en IUI-pogingen verder (met de daarbij behorende emoties en teleurstellingen). Onlangs een verse embryo terugplaatsing van onze eerste IVF-poging gehad, maar helaas nog steeds niet zwanger. Nu verplicht een cyclus rust om daarna hopelijk terugplaatsingen te krijgen van de cryo-embryo's...

Hoi nakkie! Welkom. Heftig te lezen. Kan me enigzins voorstellen hoe het voor jullie moet zijn. Wat een enorm geduld moeten je dan hebben he. En een rollercoaster aan emotie. Hopelijk vind je hier steun en aansluiting zoals de groep bedoeld is voor iedereen hier.