4 maanden samen en kinderwens..

Hoi! Wat fijn dat je iemand hebt gevonden om dit mee te krijgen. Heel herkenbaar, ik ben halverwege de 30 en ik voel dit ook. Zeker als het niet zou lukken.. volgens mij kom je wel eerder in aanmerking voor een traject mocht je dit willen.

Als je zeker weet dat het goed zit, zou ik niet te lang wachten en nu al gericht ermee aan de slag gaan en als het niet lukt snel aan de bel trekken. Het lijkt mij vervelend als je achteraf spijt hebt. Maar het moet volgens mij goed mogelijk zijn!

Lief !! Vind het echt lastig… :( gezien het zo dubbel voelt en we zijn bezig met een nieuwbouw koopwoning dus voor m’n gevoel gaat een zwangerschap tussendoor alles in een sneltrein 😅 alleen ben al wat te laat met alles rustig aan huisje,boompje beestje…

Een vriendin van mij is op 44 jr moeder geworden, heeft nu een kindje van 2.. ze ervaarde tijdsdruk kende haar partner ook nog niet lang.. zijn inmiddels uit elkaar en ze is alleenstaande mama met co ouderschap. Ik snap de tijdsdruk maar wil je hem niet eerst beter leren kennen en samen wonen?

Ik denk dat je voor jezelf het best kan aanvoelen of iets goed voelt of niet. Ik snap de druk maar zou toch niet na 4 maanden al voor een zwangerschap gaan eerlijk gezegd. Maar jij bent degene die het best kan aanvoelen wat goed voelt voor jouw.

Tenzij je wens om moeder te worden groter is dan het perse samen te doen.. Misschien egoïstisch, maar er zijn genoeg stellen waarbij het wel goed zit en die alsnog uit elkaar gaan. Gezien de leeftijd en de kans op zwangerschap die afneemt zou ik denken nu (of over 3 maanden) of nooit ga ervoor. Als het echt een engerd is zie je vaak wel red flags zeker binnen een half jaar.

Mocht je jullie relatie willen testen en het proces van elkaar leren kennen willen versnellen, zou ik even gaan proef samenwonen. Gewoon een maand of 2 doen alsof je bij hem of bij jou woont. Dan ga je snel genoeg merken waar het schuurt en of je daarmee kunt leven. Hard gezegd op deze leeftijd heb je niet de tijd om elkaar jaren te leren kennen.

Ze hadden allebei al kinderen uit een eerdere relatie. Dus die kinderen maken opnieuw een scheiding mee. Twee daarvan hebben daar zo veel last van dat ze in therapie zijn.. dus ja ik snap dat de tijd tikt maar ik vind dat je ook een verantwoordelijkheid hebt naar eventuele betrokken kinderen… om hun een beetje te beschermen. En zeg nou eerlijk.. hoe goed ken je iemand na 4 maanden… meestal zit je dan nog in de verliefdheidsfase en ken je elkaars mindere punten niet… je hebt nooit de garantie dat je bij elkaar blijft, maar mijn inziens is dit wel vragen om problemen… en de vraag is dan of je egoïstisch moet zijn voor jouw wens of ook rekening houdt met betrokkene.. nu mijn vriendin zelf in de situatie zit heeft ze spijt dat ze egoïstisch is geweest omdat alles om haar heen weer in puin ligt en weer een scheiding voor de kinderen (en zij zelf natuurlijk). Ik snap het dilemma wel hoor..! Maar ik zou dan toch kijken voor een middenweg. Iets meer investeren in elkaar voordat je hieraan begint.. hem echt goed leren kennen

Ik zal ff een fertiliteitsarts inschaken ivm je leeftijd kom je in aanmerking om evt onderzoeken te doen. Zal ik wel echt doen want je bent 40 .. ze zullen eerst de eicellen checken enzo en de eicel reserves hiervan meten. Heel belangerijk vooral ivm met je leeftijd om dat ff te checken van te voren

Hoi, ohja ik wist niet dat ze allebei al kinderen hadden. Dat veranderd het in die zin wel. Geloof dat ik ook had geadviseerd om te gaan samenwonen zodat je sneller tegen dingen aanloopt en elkaar sneller leert kennen. Maar ook dat ga je niet zo snel doen als er kinderen betrokken zijn en in huis wonen. Ja lastig

Tp is vertrokken of ze was advies en en tips zat... Of het is wellicht al uit met haar vriend