Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Ow ik snap je helemaal met ovulatie testen je raakt er helemaal van in de stres en wat je zeg dat helpt totaal nier mee ow oké jij heb dus duidelijk je eiersprong gevoeld misschien moet ik mijzelf hier wel open voor stellen en voel ik hem ook laten we hopen echt waar ben nog nooit zo klaar geweest voor het moederschap als nu ❤️ dankje wel voor je lieve bericht super fijn dit

Dag Josta, mag ik vragen wat je klachten waren? Was het een constante pijn of maar af en toe?

Het begon met een vrij forse bloeding van 2 dagen.. zeker de eerste dag wel elk half uur een nieuw maandverband nodig! Dus ik was al beetje voorzichtig met blij zijn. Volgens verloskundige kon het een innestelingsbloeding zijn, maar daar had ik wel m'n twijfels over. Dacht zelf aan een miskraam. Maar toen ik positief bleef testen de twee weken daarop kreeg ik toch wat hoop. In die twee weken had ik na de seks wel een paar uur 'zitpijn' - zo beschrijf ik het maar even, want kon niet rechtop zitten - dus als ik ging gewoon zitten had steken in mijn onderbuik die vervolgens wel weggingen. 2 weken na de positieve test (was toen ongeveer 6,5 week) had ik op het werk op een woensdag hele erge buikpijn, toen nog vooral rechts. Ik dacht c.q. hoopte dat ik gewoon last had van mijn darmen (heb ik sowieso vaker last van). Echter toen ik aan het eind van de dag naar de auto liep ging ik bij elke stap krommer lopen. Toen ik thuis kwam heb ik eigenlijk alleen maar gehoopt dat het wel over ging tot later in de avond. Volgens mijn vriend was het echt niet normaal en onder druk van hem en mijn moeder heb ik toen de HAP gebeld. Uiteindelijk kon ik daar terecht. Ze hebben toen eerst gekeken of er misschien sprake was van een blindedarmontsteking. Dit was niet het geval. Ik ben door gestuurd naar de afdeling gynaecologie en daar is middels een inwendige echo de bbz vastgesteld. Ondertussen zat de pijn in m'n buik overal. Ik ben opgenomen met de verwachting dat ik die ochtend geopereerd zou worden. Ze hebben me die donderdag ochtend echter naar huis gestuurd, omdat het wel mee zou vallen. Achteraf mijn eigen schuld. Ik geef niet graag toe dat ik pijn heb, en geloof me je gaat kapot van de pijn. Die donderdag heb ik thuis op de bank gelegen maar kon vrijwel niets. Toen ik rond de middag ook steken tussen mijn schouderbladen kreeg en veel moeite met ademen moest ik direct terug naar het ziekenhuis en ben ik met spoed geopereerd. Eigenlijk heb ik vanaf die woensdag wel continue veel pijn gehad, de pijn verplaatste zich wel maar dit heeft achteraf gezien te maken gehad met het bloed en vocht dat zich in m'n buik verspreidde. De gynaecoloog is enorm geschrokken en gaf ook toe dat ze de situatie hadden onderschat door mijn overkomen. De meeste vrouwen zouden niet meer kunnen lopen en ik liep nog best 'vrolijk' rond die eerste nacht.

Wauw wat een verhaal! Bedankt voor de info. Ik heb vandaag controle gehad omdat er ook een vermoeden was wegens mega pijnaanvallen links. Maar inwendige echo was goed, het zou een cyste zijn die de pijn veroorzaakt

Ik hoop oprecht dat je snel zwanger word 🙏

Ach zo lief dit berichtje uit je hart dankje wel Meis ik hoop het ook oprecht 🙏🏼 vandaag ongesteld geworden ook al is het net twee maande geleden gebeurd val gwn wel echt tegen nu ongeteld worden

1e zwangerschap daarna was nadat ze eenmaal mocht proberen vrij snel raak geloof ik, dacht 3 mmd maar ze moest 9 maand wachten voor ze zwanger mocht raken. Ik weet niet waarom ze zo lang moest wachten. Houd vertrouwen dat het lichaam wonderlijk is 🍀

Wat goed zeg dit echt fantastisch eigenlijk hoe mooi ons lichaam werkt dank je wel voor je lieve bericht ❤️

Ik ben alweer tien maandjes bezig ☹

😞 het spijt me voor je heb je ook een bbz gehad met verwijdering van eileider ik hoop dat het snel raak mag wezen voor je ik duim 🍀

Wat fijn dat er uiteindelijk een goede zwangerschap is uitgekomen! Ik vroeg me af of je weet waar de eerste bbz zat (linker/rechter eileider of buikholte)?