MA. Hartje gestopt. Ervaringen?

Hallo allemaal, Dinsdag 24 september een echo met een heel mooi kloppend hartje. Ik was gerust gesteld. In de tussentijd tot de volgende echo. Droomde ik dat het vruchtzakje met inhoud er beneden uit kwam. Ik had een bepaald gevoel en zei al een paar keer tegen mijn vriend "als het hartje nog maar klopt".... we hadden net zijn ouders verteld dat we zwanger zijn en dit wilden we doen we een kloppend hartje hadden gezien.. Woensdag 9 oktober weer een echo. Ik ging er met een ander gevoel heen. Voor de de verloskundige ook maar iets zei, zagen we meteen dat het niet goed zat, geen kloppend hartje. Ze deed haar best nog even te zoeken maar het was duidelijk. Ze gaf ons de bevestiging van slecht nieuws, geen kloppend hartje. Ik zou 9.2 weken zwanger zijn. Het hartje is gestopt rond de 8 weken. En nu... de dag na deze echo hadden we een gesprek in het ziekenhuis bij de gynaecoloog. We kozen voor medicatie omdat het niet vanzelf op gang kwam en het zat al een goede week niet levend meer in mijn buik. Ik had het gevoel het moet er zo snel mogelijk uit. Verdrietig en bang voor wat er komen gaat, heb ik in de avond een pil geslikt. Daar moest een dag tussen zitten. Ik had na die pil al iets bloed verlies. Doordat ik al wat bloed verlies had, moesten we het even aankijken van de verloskundige. Zaterdag eind van de middag zette het nog niet door en in overleg met de verloskundige de vaginale tabletten ingebracht. Nu kon het wachten beginnen... wat gaat er komen... De gynaecoloog in het ziekenhuis die ons de pillen op donderdag voorschreef gaf aan, je kan stolsels in manderijngrotes verwachten en veel bloed en pijn. Hier wachtte we op.. het gevoel dat het maar niet doorzette. Ik bloedde wel wat en verloor wat dik donker slijm en wat stolseltjes. Maar het werd niet heftiger. Waarom ga ik niet erger bloeden en waarom komt er niks groots uit... ik voelde me zo rot. Ik was bang voor wat er nog nog zou komen. Het bleef het zelfde, wel had ik maandag 14 oktober 2 harde stukjes verloren. Het bloeden leek op ongesteldheid, maar was lang niet zoveel als ze ons zeiden in het ziekenhuis. Weer contact gehad met de verloskundige en die adviseerde de gynaecoloog te bellen. Dit gedaan en ze wilden me wel even zien. 15 oktober konden we naar de gynaecoloog. Daar aangekomen wilde hij een echo maken. Het bleek dat ik al een gedeelte verloren was en dat er nog een gedeelte uit moest komen. Hij gaf aan dat manderijngrotes, bij mij niet zal gebeuren en dat het niet altijd in zijn geheel komt maar ook in gedeeltes/stukken kan komen. Ik stond raar te kijken , we hadden ons zo wat anders voorgesteld van het hele gebeuren. Ik voelde me een beetje opgelucht dat het bij mij op wat krampen na, bloed met donkere slijmstukken en 2 stukjes wat leek op 2 ronde harde vlees stukjes, er verder niet gek veel pijn en grote stukken en veel bloed aan te pas kwam. We gingen weer naar huis en wachten tot de rest er uit kwam. De 2 harde stukjes leken volgens de gynaecoloog op weefsel (had er een foto van gemaakt) 16 oktober verloor ik iets wat erg leek op het vruchtje. Het was duidelijk iets van weefsel en ik leek een vorm te herkennen van een vruchtje van 8 weken. Foto's van gemaakt en de verloskundige gebeld, ze wilde de foto's wel zien om eens mee te kijken. Gestuurd en ze gaf aan dat dit leek op de inhoud van het vruchtzakje. Daarna werd het bloeden al snel een heel stuk minder. Ik voelde mij ook echt ellendig toen ik het gevoel had er bijna/alles er uit was. Wij voelden/voelen ons rot. En het voelt zo oneerlijk, waarom bij ons dat het misgaat?.. we hadden er zo zin in, dat er iets mooi aan kwam en aan het groeien was. Ik voel me in vlagen soms even helemaal ellendig. Ik heb de behoefte om me terug te trekken en zo min mogelijk mensen te zien. Dus dit doe ik ook. Ik hoop volgende week ergens weer even te gaan werken. Nu heb ik sinds gister avond nog amper tot geen bloed (18 okt). Alleen af en toe als plas en afveeg, heb ik bloed en soms nog wat donker slijm aan het wc papier. Ik snap dat niet iedereen hier aan moet denken net na een miskraam of als het bezig is... ik merkte al snel dat ik behoefte had aan seks.. Dit kan natuurlijk niet en heb dit ook niet gedaan, ivm efectie gevaar en het idee dat er nog wat uit kan komen voelde totaal niet goed om er dan wel iets "in" te laten gaan. Dus nee dat kon niet. Ik dacht ik wacht tot ik over een aantal weken stop met bloeden en een controle echo heb gehad. Maar nu bloed ik dus al eigenlijk niet echt meer, alleen met afvegen. Nu lees ik veel verschillende verhalen van vrouwen die deze behoefte ook hebben, maar kan nergens echt duidelijk vinden wanneer het weer mag. Vaak lees ik als je helemaal niet meer bloed, dan kan het. < Iemand ervaring hier mee??? > Iemand die ervaring heeft met opnieuw zwanger worden? Betekend het stoppen met bloeden dat mijn baarmoeder leeg is? Niet veel bloed? Als we er aan toe zijn, willen we graag opnieuw beginnen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaring.