Omgaan met teleurstelling + tips ?

Bij mijn eerste zwangerschap (ben nu voor een tweede aan het gaan) zijn we begonnen juni 2022 - zwanger april 2023. In de dertiende ronde (waarvan zes succesvolle rondes met seks in de vruchtbare periode) gekost voor de positieve test. Dat is mijn achtergrond en ik vond die teleurstelling elke maand moeilijker en moeilijker te verwerken. De maand voor de positieve test had ik voor het eerst getest, want NOD + 1 en die test was negatief. Dat kwam hard binnen en dus veel huilen. Twee dagen voor mijn positieve test nog tegen mijn partner gezegd dat het genoeg is geweest. Als het deze ronde niet gelukt was, dan gingen we stoppen. Mentaal vond ik het enorm zwaar. Twee jaar en half weet ik dat nog allemaal 😢. Mijn tips is om er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn, eigenlijk. Probeer niet bij elk ding dat je voelt proberen te achterhalen of het een zwangerschapskwaaltje is of teken van naderende menstruatie, niet absurd vroeg beginnen met testen etc. Hoe doe je dat? Bij mij helpt om mezelf bezig te houden, dingen doen, plannen maken etc. Iedereen is hier anders in. Dit ga ik nu proberen, maar het is gemakkelijker gezegd dan gedaan 😬😟. Veel succes hiermee! Ik gun je snel een positieve test toe! Oh, en accepteer ook de negatieve gevoelens. Het is oké om verdrietig en jaloers te zijn als je zus, beste vriendin, buurvrouw etc zegt dat ze zwanger is. Niks mis met die gevoelens. Het is ook oké als jij je daarom wilt terugtrekken om je eigen mentale gezondheid te beschermen. Je schuldig voelen om deze gevoelens helpt niemand, inclusief jezelf.

Wij zitten inmiddels ook ronde 8… Ik heb veel los kunnen laten en vergeet tegenwoordig ook vaak mijn ovulatie te testen. In de eerste maanden sloeg ik compleet door. Compleet babyinboedel gekocht omdat ik dacht zoals om mij heen iedereen zo zwanger te kunnen zijn. Inmiddels word het mentaal wel echt een dingetje. We mochten een zaad en hormonen onderzoek laten doen maar toch heb ik dat voor nu nog gelaten, waarom? geen iedee het voeld niet juist ofzo Ik ben nu wel overgestapt op andere ovulatie testen omdat ik erachter ben gekomen dat ik waarschijnlijk als ik teste mijn piek heb gemist. Van de week waren we naar de film en tegen alle verwachtingen in ging de helft over een zwanger meisje… echos, geslachtsbepaling bevalling etc Ik had de tranen over mijn wangen rollen en mijn vriend heeft mn hand gepakt en we zijn samen fijn naar huis gegaan. Hierna liet hij mij een filmpje gezien dat er een gezegde is wanneer je een babydekentje inpakt en onder de kerstboom legt je volgendekerst een babytje erbij. Toen heeft die samen met mij online een mooi dekentje besteld en de dag erna samen ingepakt met beide een geschreven briefje en toen onder de kerstboom gelegd. Dit zijn dingetjes die me wel op de been houden… En als je wilt praten stuur me zeker een berichtje!

Het is ook echt een moeilijke tijd.. Wij zitten in ronde 6 nu en voel je zo ! Ik probeer op mn NOD m’n agenda bom vol te gooien zodat ik niet veel tijd heb om er bij stil te staan als m’n menstruatie door komt. En misschien toch praten met mensen in je omgeving. Maar dat durf ik ook niet altijd hoor

Mijn tip... ovulatietesten + fertility cup gebruiken .

Ik heb die cup ook aangeschaft! Wat een rot ding om er uit te halen zeg! Heb toch m’n vriend moeten vragen hem te verwijderen 🙈 Heeft hij gewerkt bij jou?

Ik snap de teleurstelling en het verdriet maar al te goed. Inmiddels 27 rondes verder. Het gaat met golven. Intens verdriet en dan weer toch door en hopen. Het is een mentale rollercoaster. De druk van de klok die maar doortikt komt daar dan nog eens bovenop. Bezig blijven en afleiding zoeken is het enige wat helpt voor mij. De wens is zo groot dat het elk vrij moment omhoog komt in gedachten. Als je dan ook wordt geconfronteerd met blijdschap en mooie baby nieuwtjes uit de omgeving, dan kan dat soms even slikken zijn. In stilte laat ik het toe, de emotie mag er zijn. Het is mijn proces. Het is soms verstikkend, zo moeilijk om je grootste wens steeds maar niet uit te zien komen. Groot verlangen en eigenlijk ook een bepaald toekomstbeeld dat je had. Hoop doet leven. En ergens hoor je een stemmetje..maar wat als het niet lukt? Die proberen weg te drukken, want het is pas over als het echt over is. Tot die tijd probeer ik alles wat ik kan doen wat betreft gezond leven en medische ondersteuning zoeken. Verder heb ik geen tips, maar ik leef met je mee.

Als je een regelmatige cyclus hebt, dan zou ik net aanraden dat allemaal niet te gebruiken. Die testen kunnen onduidelijk zijn, voor stress zorgen en uiteindelijk is het ook nergens voor nodig. Het is dus maar wat je zelf rust kan bezorgen 🤷‍♀️.