Ronde overslaan?

Ik hen zelf 3 maanden geleden ook een maand willen over slaan om redenen. Maar ik ben zo blij dat we die ronde alsnog zijn doorgegaan ookal was ik toch niet zwanger. Nu zitten we in ronde 17, en ik denk dat als ik die ronde had overgeslagen, dat ik steeds zou denken "wat als het die ene ronde toch gelukt zou zijn...". Kijk er is een 20% kans ongeveer dat je zwanger wordt deze ronde. En ik denk dat het je niet meer uitmaakt wanneer je bent uitgerekend, als je eenmaal die test in handen hebt. Ik zou er gewoon voor gaan. Maargoed, als je het eeeecht niet wil, ja dan niet doen natuurlijk. Maar ik ben bang dat als het achteraf heel lang gaat duren voor je zwanger bent, je dan spijt zult hebben.

Wij slaan deze ronde over (of eigenlijk, beginnen volgende maand pas in plaats van deze maand, maar goed) om deze reden. Voor mij hoefde het niet, want de kans dat ik in 1x zwanger zou zijn is niet zo groot, maar mijn man vond het niks. December is al zo druk, en mijn moeder is dan ook al jarig... Hij wilde het liefst 2 rondes overslaan. Want als je in januari uitgerekend ben, is er nog steeds een kans dat de baby in december, of vlak na de feestdagen komt. Onze compromis is dat we 1 maand wachten. Ik was zelf ook best in dubio, want je hebt dan wel de rest van je leven ieder jaar een verjaardag bovenop alle kerstgekte, wat mij ook niet ideaal lijkt. Maar aan de andere kant is er altijd wel een reden om even over te slaan omdat de verjaardag dan niet lekker uitkomt of het moment van zwanger zijn niet super is. En echt sturen kun je nooit; je hoort ook van mensen die uitgerekend waren in februari en alsnog in december bevallen, bijvoorbeeld... Dus ja, voor mij was het om het even maar voor mijn man dus weer niet. Ik zei dat ik nu prima 1 maand wil uitstellen, maar stel we zijn volgend jaar nog steeds bezig, ga ik het absoluut niet op pauze zetten om deze reden. Ik hoop dat je hier wat aan hebt 😅

Ik snap heel goed inderdaad wat je bedoelt! Dat je straks een schuldgevoel hebt omdat je het niet hebt geprobeerd klinkt inderdaad wel wat voor mij. Moet eerlijk zijn dat wij tussen oktober en december zijn gestopt met proberen even omdat ik elke keer dat ik ongesteld echt een mental breakdown heb en ik toen al niet dacht dat ik überhaupt nog een positieve test in handen zou hebben. Nu is mijn mindset iets beter daarover en ga vandaag naar psychiater voor adhd medicatie om misschien toch wat rustiger en minder gestresst te worden wat ook gunstig is voor de baby..

Dankjewel voor je reactie! 🤍 Heel begrijpelijk wat je zegt en goed dat je het met je man over heb gehad. Ik ga dit ook vandaag met mijn partner bespreken maar ik denk dat het hem niks uitmaakt. Wel goed compromis heb je gesloten, en je hebt gelijk sommige worden ook nog eens te vroeg geboren dus voor het zeggen heb je nooit

Ik vind het trouwens wel heel moeilijk dat niemand eigenlijk weet dat we aan het proberen zijn al even en als ze dan vragen ja wanneer beginnen jullie aan kinderen kan ik bijna in tranen uitbarsten. Maar ik ben bang als ze het wel zouden weten dat ik nog meer gestresst raak

Dat had ik eerder ook! Mij heeft t juist veel rust gegeven om te zeggen dat we bezig zijn. Want idd anders hoor je dat soort dingen. Ik moet wel zeggen dat ik in t begin toen veel hoorde "gewoon laten gaan/relaxen dan komt t wel". Maar dat is nu wel over haha. Ik vind t juist fijn om het te kunnen delen zegmaar. En ik hoef ze niet elke maand op de hoogte te houden, maar het idee is fijn. En idd dat stukje van, wanneer beginnen jullie er nou eens aan, hoor je niet meer.

Ik snap echt nooit dat mensen zoiets kunnen vragen!! Wij zijn echt pas net begonnen maar krijgen deze vraag dus al jaren, en ik vind het dan een heel goed gevoel (beetje gemeen misschien) om die mensen even op hun plek te zetten. Dan zeg ik "stel we zijn nu al heel lang bezig en het lukt niet, weet je hoe kwetsend dit dan aan komt bij me?" Dan zie je mensen echt wel nadenken. Of als het mensen zijn die echt ver van me af staan zeg ik "geef het goede voorbeeld maar en duik vanavond met je partner het bed in." Het zijn bij ons 90% van de tijd mensen die geen kinderen hebben die deze vraag stellen omdat ze geen idee hebben, denken dat je in je handjes klapt en zwanger bent. Verschrikkelijk :(

Dat klinkt ook wel hoopvol! Wat fijn dat je zulke dingen niet meer hoort en dat het je meer rust heeft gegeven! Het enige wat eraf gaat is het verrassingseffect als het dan wel zo is en je wilt je omgeving verrassen

Wat goed dat je het zo oppakt als er iets wordt gezegd op die manier! Op die manier kan ik het ook zeggen inderdaad. Wel zijn het bij ons de mensen die allemaal kinderen hebben die het tegen ons zeggen. Vrienden die het kort hadden geprobeerd en gelijk zwanger waren zijn nou niet echt het voorbeeld.. Ik zeg bijvoorbeeld van passen jullie op? En ; weet je niet hoeveel dat kost om maar beetje in de ontkenning te schieten maar misschien is dat niet helemaal goed..

Fijn dat jullie allemaal de tijd nemen om te reageren 🥰

Vrienden van mij hebben er bijna 3 jaar over gedaan, die hebben uiteindelijk ook iedereen verteld dat het niet lukte en de vraag (of soms zeiden mensen voor de grap iets omdat ze geen alcohol dronk, bijvoorbeeld) ze heel verdrietig maakte. Ik gebruik dat nu als voorbeeld en hoop dat de mensen in mijn omgeving daarvan geleerd hebben, zodat ik de vraag nooit krijg. Ik ken zoveel mensen bij wie het heel lang duurde (en 2 gevallen die kinderloos zijn gebleven) dat ik merk dat ik daar heel bang voor ben. Mijn man en anderen zeggen ook steeds dat ik me niet zo druk moet maken, want hij kent alleen maar mensen bij wie het met een maandje of 2 wel raak was. Maar het blijft gewoon een onzeker iets, en dat anderen dat niet bevatten kan mij ook best kwaad maken... (Overigens zijn die vrienden na 3 jaar, terwijl ze al op gesprek waren in het ziekenhuis, op natuurlijke manier zwanger geraakt. En de 2e kwam heel gemakkelijk erachteraan 😊 om het nog maar ff positief te houden)

Ja dat dacht ik ook, maar dat denk ik niet hoor. Zeker omdat je al even bezig bent zegmaar. Dan komt het misschien juist meer als een verassing!

Jaa ik was dus ook echt bang van "wat als het heel lang duurt en ik het mezelf kwalijk neem", vandaar dat 1 maand wel de max was 😅 Ik was ook bang dat als ik m'n zin door zou drukken, we op eerste kerstdag (bij wijze van spreken) een baby zouden krijgen en m'n man daar ons leven lang van zou balen ofzo, dat had ik ook wel vervelend gevonden. Ik dacht van tevoren ook dat het hem niet zo uit zou maken, dus het was wel even pittig toen het niet zo bleek te zijn. Maar we hebben het heel goed uitgepraat en uiteindelijk zei hij dat het aan mij was en heb ik dus voor april gekozen...

Hi hi, Ik snap wat je bedoelt inderdaad. Wij kiezen er juist nog voor om het deze maand nog wel te proberen, en daarna niet meer omdat we in juni gaan trouwen. Het ligt denk ik heel erg aan je persoonlijke situatie. Onze familie is klein en kerst wordt niet groot gevierd. We hebben amper tot geen verjaardag rondom kerst, alleen mijn nichtje. Wij zouden het ergens juist prachtig vinden om dan een kleintje te krijgen die hopelijk de familie ook wat meer samenbrengt. Kerst is voor ons altijd een beetje een teleurstelling, dus wij zouden het geweldig vinden als een soort kerst wondertje 🥰 Maar dat is dus helemaal hoe je eigen situatie is! Kan me voorstellen als er al mega veel verjaardagen zijn en kerst goed gevierd wordt, dat het misschien iets te veel is. Maar net als mensen al zeggen, al zou je in november, januari óf februari uitgerekend zijn, is er altijd een kans dat het rond de feestdagen komt. Een collegaatje van mij was 5 januari uitgerekend, ze is op 24 december bevallen

Zo kan je het ook inderdaad zien, wat mooi 🥺

Ik hoop dat er meer bekendheid komt voor dat kinderen krijgen niet zo vanzelfsprekend is. Goed dat jij het voorbeeld van je vrienden gebruikt! En wat fijn dat zij na 3 jaar op een natuurlijke manier zwanger zijn geworden, we moeten dus nooit de hoop opgeven

Ahh hopelijk gaat de maand voor jou snel voorbij, en kan je genieten van andere dingen 🥺🥰

Ahh ja dat is ook wel zo! Kerstdagen worden niet heel groot gevierd maar heb best wat families die we moeten afrijden, ik ben bang dat als het dan gebeurd ik verplicht ben om de kerst bij ons te vieren. Met gebroken gezinnen kerst vieren is niet ideaal. Wat leuk dat jullie gaan trouwen, erg begrijpelijk om daarvoor even het stop te zetten 😘

Wij zijn juist wat later begonnen met proberen nadat we de beslissing al hadden genomen voor een kindje, omdat we “zeker” wilden weten dat de baby niet in een voor ons drukke verjaardag maand geboren zou worden 😅 Deze maand gaan we dus ook gewoon door. Het zou dan inderdaad wel wat drukker worden met de feestdagen, maar we vinden het zelf eigenlijk wel een goed excuus om het dan in elk geval de eerste paar jaar kleiner te vieren. Twee dagen achter elkaar kerstdiner met de hele familie vinden we toch al niet heel chill haha

Herkenbaar. Ik ben vandaag ook ongesteld geworden en als het raak wordt aankomende ronde ben ik op 2 januari uitgerekend dus kan het zomaar een kerst of oud en nieuw kindje worden. 🙃 En extra dubbel omdat op 1e kerst mijn tante een paar jaar terug, en mijn oma afgelopen jaar zijn overleden. Maar alsnog gaan wij door omdat wij met IUI zitten en we willen ook niet wachten. Maar dubbel is het zeker wel! En ik begrijp dus ook als je over wilt slaan!