Mama en mama?

Ons zoontje van nu 2,5 leerde tegelijk met z'n eigen naam zeggen ook onze namen en noemde ons sindsdien mama-naam. Bij vrienden zien we dat sommige dit ook doen, terwijl anderen allebei de mama's alleen mama noemen en weer anderen wisselen het af. Geen van allen hebben we hier echt in gestuurd. Alleen mama is soms wel verwarrend, maar meer op een grappig niveau dan dat het een probleem is. En inderdaad, ik heb voor de grap mijn vrouw wel een tijd mamsie genoemd, maar konden niet echt een goed alternatief voor gewoon mama vinden en hebben het dus aan hem over gelaten. Maar ben benieuwd of hier anderen nog suggesties hebben qua alternatief!

Onze dochter van 1,5 jaar noemt ons beiden mama. Vooralsnog gaat dat prima en voelen we vaak wel aan om welke mama het gaat. Soms zeggen we wel, wil je nu naar mama voornaam? Mocht zij ons anders gaan noemen op termijn dan is dat prima. We hebben wel nagedacht over mam-mama of mammie maar mama voelt boor ons beiden als hoe het is. In mijn vriendinnengroep zit een vriendin met dezelfde naam als ik, grappig genoeg weten we altijd wanneer welke wordt bedoeld.

Hier was het altijd mama en mama, maar een paar maanden geleden is hij gaan uitproberen. Het was een tijdje die mama, mammie, vanalles kwam langs. Nu zegt hij mama Pien en mama ota (afgeleid van onze voornamen) en dat lijkt te blijven hangen. Hij is twee. Vrienden van ons waren grote mama en kleine mama. Terwijl hun tweede er mama en mammie van maakte. Komt vanzelf wel. Voorlopig is mama en mama echt prima voor de kinderen.

Hier in de omgeving zie ik dat moeders vaak met voor beide mama beginnen, maar dat kinderen zodra hun spraak meer op gang komt, zelf een manier vinden om onderscheidt te maken, die voor het kind zelf prettig voelt en duidelijk is. Je geeft zelf aan dat mama en mommy geen optie is voor jullie. Hoe zien jullie dat voor je als jullie kind besluit zelf dit (of een andere vorm zoals mama en mammie) wel als optie te gebruiken?

De oudste van 3 heeft uit zichzelf verzonnen Mama en Mamie. Als wij of andere het verkeerd zeggen corrigeert hij ze gelijk🤣

Wij doen mama en mommy/mammie. Het klinkt lief en er is heldere communicatie, helemaal als ze zo klein zijn en zich gehoord willen voelen. Anders zijn we bang dat we “mama Samantha” gezegd wordt en dat willen we voorkomen. Het klinkt afstandelijk en onpersoonlijk als zo’n kleintje je bij je naam noemt. Vinden wij dan😊

Hier ook mama en mammie. Ze verbetert iedereen die het verkeerd zegt🤣. Wij willen ook niet dat ons kind ons bij de voornaam noemt. Dit werkt 👌🏽

Hoi hoi! Onze oudste is nu bijna twee en noemt ons allebij mama. We wilden het bij haar laten (als zij de een een bijnaam geeft vonden we dat ook goed) Als we aan de eettafel zitten en we hebben het over onszelf dat spreken we van: 'ik' en niet 'mama' maar als we het over de andere mama hebben gebruiken we wel de term mama. En verder gaan we het gewoon zien! Misschien gaat ze ons over een jaar nog anders noemen, wie weet! Groetjes!

Mijn echtgenote (mee-moeder) wou heel graag ‘mama’ zijn en voor mij was Moeke een volwaardig alternatief. Ik heb een vriendin uit Antwerpen en zij spreekt altijd over haar Moeke en Vake (niet mama en papa) dus voor mij is Moeke gelijk aan Mama. De oudste, ondertussen 4,5jaar had moeite met de K en zei altijd Moetie tegen me en dat is zo gebleven. De jongste die nu bijna 2is, gebruikt ook Mama voor mijn vrouw en Moetie voor mij. Ik veronderstel dat nummer 3 (december 2021) gewoon zal meedoen met de 2 andere 🥰 Groetjes, Lieve

Mama San en Mama Rie, heeft ze er zelf van gemaakt. Prima dus. En gewoon mama als 1 van ons er is 👍

Ons zoontje is 1.5 en zegt tegen ons beide Mama en dat is prima! Hij weet heel goed als ik zeg mama komt zo thuis.. dan rent hij naar de deur .. op een of andere manier begrijpt hij het wie we bedoelen

Om nog eens wat anders aan de lijst toe te voegen: wij zijn mama en mapa. Mapa voelde zich ongemakkelijk bij het idee dat ze misschien een andere naam zou krijgen waar ze de kriebels van kreeg (we kennen een mimi en een moemie, mammy oid zag ze ook niet zitten). Daarom heeft zij zelf voor iets gekozen wat ze wel prima vond: mapa. Extra passend voor haar omdat ze zich niet per se iedere dag als vrouw ziet (soms man, soms gewoon zichzelf/een persoon), maar in ieder geval een (in onze ogen) ‘stoerdere’ variant op mama. (Met dank aan haar collega die haar mapa noemde: toch blijven hangen :) ).

Wij zijn mama en mami

Ons dochtertje is nu 15 maanden, wij wilde allebei mama en kijken straks hoe en wat zij ervan gaat maken. Als we iets tegen haar zeggen over ons zelf is het bv , ik of geef maar aan mij! Of als we de ander bedoelen is t wel mama. Soms beetje gek, soms snapt ze het heel goed ! Maar we zijn benieuwd wat zij straks gaat maken ervan !

Onze zoon van ruim vier zegt Papa en Pap. En is daar heel duidelijk in. Als de juf zegt: daar is papa! (En als het pap is) zegt ie: dat is toch niet mijn papa?!?!? Dat is pap! Ow en z’n moeder noemt ie mama + voornaam. Dat doet hij ook al bij de mama van ons 2e kindje (19/12 uitgerekend). 😅

Onze dochter van 2jaar begint zelf mama en mamatje te zeggen. Best wel schattig. Wij hebben haar dit zelf laten kiezen.

Bij ons zal het mama en moeke worden :) Mijn partner heeft uit vorige relatie een zoon en daar was het ook zo, om het voor hem en ons wondertje op komst gemakkelijk te houden gaan we het zo doen.

Onze zoon van 2 noemde ons mama Sas en mama Wawa. Inmiddels kan hij de naam van mijn partner iets beter uitspreken en is het mama Laura geworden. Dit heeft hij helemaal zelf bedacht en hij noemt ons afwisselend gewoon mama of met naam erbij.

Mama en mammie 🥰

Bij ons is het Mama en Mami. Mijn dochter van 2 weet het heel goed! En verbeterd andere ook haha! ☺️