28 Reacties
één jaar geleden
Wij hebben een zoontje van nu 3 jaar, vergeet niet dat je kindje straks niet anders gewend is. Wij hebben met mijn zwagers afgesproken dat hij altijd bij hun terecht kan met mannen dingen..en hij heeft opa's waar hij ook bij terecht kan voor vragen. Dus misschien kan jullie kindje straks ook wel bij mannelijke familie terecht voor vragen ?
één jaar geleden
Hee wat fijn dat er nog iemand is! Het is altijd fijn een beetje herkenning te hebben bij anderen.
Wij zijn nu ook echt alweer een week verder nu dat we het weten en ik kan me nu niet meer bedenken dat ik dacht dat een meisje misschien beter bij ons zou passen? Gek hoe snel zoiets ook weer went.
Bespreek je ook zoiets met mannen in je omgeving zo van mochten we hulp nodig hebben, mogen we dan bij jou aankloppen? Het voelt ook een beetje stom soms omdat ik zelf ook niet weet over wat dingen je wel bij bijv. een oom maar niet bij je moeder kwijt kan als man.
één jaar geleden
Wij hadden juist een voorkeur voor een meisje om vergelijkbare redenen. Niet persee dat onze zoon iets tekort komt (denk ik) maar meer dat wij niet wisten wat we met een jongetje 'moesten doen'. We zijn ook helemaal niet bezig met gender en houden heel erg van neutraal qua stijl, speelgoed etc. Maar gedeeltelijk zit het er gewoon in natuurlijk. Wij zijn zelf allebei heel meisjesachtig en zagen op tegen dingen zoals voetballen enz. Ik heb heel lang gedacht dat een jongetje echt niet bij ons zou passen maar nu is hij er en we zijn uiteraard helemaal gek op hem. Je groeit erin mee. Zijn fascinatie voor auto's vind ik nu zelfs schattig. Wij hadden amper speelgoedautos maar waar we ook binnen komen hij gaat meteen op zoek naar auto's om ze dan heel trots 1 voor 1 naar ons te brengen. Straalt dan helemaal 'auto auto auto'. We hebben hem eens een pop gegeven, ik had mijn oude baby born nog, maar hij wist echt niet wat hij daarmee moest doen. Hij probeerde het hoofd eraf te halen😅 om vervolgens heel gefrustreerd te raken en weg te gooien. Inmiddels is er een tweede op komst en is onze voorkeur helemaal niet meer zo aanwezig. Bij jullie is het net wat anders omdat jullie zorgen meer om hem zijn maar ik denk dat dat dus ook helemaal los zal lopen. Je gaat uiteindelijk zo met hem mee dat dingen wel goedkomen denk ik
één jaar geleden
Onze zoon gaat inmiddels richting de 3 jaar en binnenkort hebben we een tweede jongen erbij :)
Aangezien mijn eega fysiek vrouw is, maar zich mentaal zeker niet altijd zo bestempeld (eerder genderfluid), ligt het misschien net weer anders, maar voor de buitenwereld heeft hij (/hebben zij) 2 moeders. Denk niet dat we erg met gender bezig zijn als het om onze oudste gaat: hij is gewoon zichzelf en we doen allerlei activiteiten/spellen met hem. Denk dat we diezelfde dingen net zo goed met een meisje zouden doen.
Met de ‘piemelzaken’ vind ik het altijd wel lastig (al een paar keer irritatie en een keer een schimmel gehad); vooral omdat je gewoon niet de ‘first hand’ ervaring hebt met hoe het hoort ofzo😅
Maar anders dan dat valt het me (tot nu toe) eigenlijk alles mee. Hoewel hij ook een pop, twee barbies (zijn eerste heeft’ie zelf “geleend” van opa&oma, omdat die zo mooi was😂) en een regenboogglitterrokje heeft (want mama draagt jurken, dus dat wil ik ook!), wordt hij voornamelijk erg blij van al zijn (duplo)auto’s, wil hij buiten voornamelijk van alles bouwen van takjes die hij in de park verzamelt en met de bal spelen (gooien, voetbal, softbal).
Inmiddels zou ik het spannender hebben gevonden als nummer 2 een meisje zou zijn, want echt, als die ooit in een ‘make up en kleding fase’ zou komen, zouden we allebei waarschijnlijk niet goed weten wat we daarmee aan zouden moeten 🤣
Bij ons leeft dus ook zeker niet het idee dat we hem tekort zouden doen doordat hij geen “vaderfiguur” heeft.
En nou ja, wat al gezegd is: vast wel mannen in de omgeving die deze ‘rol’ op zich kunnen nemen als het eens een keertje nodig is ofzo (voor een awkward puberteit gesprek wat je echt niet met je moeder wil ofzo😂).
één jaar geleden
Reactie op lrnnvg
Zo fijn al jullie reacties. Heeft me zeker gerustgesteld. Nu ook helemaal g ...
Ik heb daar eigenlijk nog helemaal niet over nagedacht maar zouden er dingen zijn (in de eerste 4 jaar bijv) die we als moeders zouden missen die een vader wel op zouden vallen? Ik vraag het me af.
Een irritatie of schimmel ofzo kunnen wij ook wel herkennen. Of zijn er andere dingen waar je op moet letten die we zouden kunnen missen?
één jaar geleden
Wij zijn nu vier maanden trotse mama's van onze zoon. Mijn vrouw is gek van voetbal en ik heb zelf nooit met poppen gespeeld. Dus wat dat betreft zit hij bij ons helemaal goed. Tenzij hij wel gek wordt van Barbie, dan moet ik even oefenen haha!
Ik zou vooral zeggen maak je niet al te druk. Als de band tussen jou en je zoon goed is, dan zal hij weten dat hij alles kan vragen. En mocht hij dat niet durven of willen moet je niet vergeten dat de helft van de wereld jongens zijn. Ook op school zal hij vriendjes hebben met wie hij praat. En ook het internet zal hem helpen.
Als je vroeger zelf iets niet durfde of kon vragen aan je ouders, dan zocht je het zelf uit via vriendjes of online.
Het komt vast helemaal goed met jullie. Geen zorgen, er zijn zat jongetjes met twee mama's die gewoon groot zijn geworden. Als ik het zo lees ontbreekt het hem straks niet aan liefde. En dat is wat telt.
één jaar geleden
Wij hebben een dochtertje van bijna een en zwanger van de tweede wat een jongetje wordt.
Na de eerste euforie ook ineens kleine angst voor: wat kunnen we hem niet bieden als opgroeiende man in ons huishouden?!
Gelukkig ondertussen ook gewend aan het idee en er helemaal van overtuigd dat hij niets tekort gaat komen.
We geven liefde, openheid en eerlijkheid zodat ook hij met alles bij ons terecht kan. Wat we nog niet weten zoeken we op of we vragen hulp, dat lijkt me een goede insteek en goed voorbeeld voor beide kinderen.
Verder hebben we stabiele mannelijke figuren die voor zowel mijn dochter als zoon vast belangrijk zullen zijn.
Ik wil het liefst alles zelf uitleggen en bespreken denk ik nu, maar zoals eerder iemand al zei: je wilt niet alles met je moeder bespreken.
Dus daar zal ik tzt ook mee moeten leren omgaan 😅
één jaar geleden
Reactie op Moedervlekje
Wij hebben een dochtertje van bijna een en zwanger van de tweede wat een jo ...
Wat leuk dat jullie naast een dochter ook een zoontje krijgen! En dankjewel voor je reactie.
Jouw gevoel herken ik heel erg. Nu ook alweer helemaal gewend aan het idee van een zoon.
Ik denk ook dat hij niet echt iets tekort gaat komen. Maar toch baal ik van mezelf als ik dat soms ineens weer door mijn hoofd schiet, omdat ik het van anderen zo vervelend vind als ze zo in gender denken.
Mijn schoonvader zei laatst iets van je gaat er toch geen watje van maken oid. Dat maakt me dan zo kwaad. Alsof ik mezelf extra moet bewijzen vrouw en hem heel erg moet bestoken met auto’s en dino’s.
Ik ben er nu wel van overtuigd dat we allemaal gewoon vet goed gelukte mannen op de wereld zetten hoor maar ik trek me gewoon teveel aan van andere mensen. Een levensles voor mezelf.
Geniet van jullie zwangerschap!