Lieve mede moeders
Ik moet eventjes dingen van mij afschrijven.
In juni ben ik bevallen van mijn prachtige 2 dochters tot op het heden doen ze het super goed. De bevalling is super snel gegaan en met 3 uren waren mijn meiden er (eerste kinderen). Ik had door de weeopwekkers om de 10 sec rugweeen waardoor ik steeds in paniek raakt wat ik erg jammer vind. Nu een paar maanden verder heb ik nog altijd elke avond als ik op bed lig en mijn ogen dicht doe, zie ik voor me dat ik met een van de meiden van de trap afval of met ze val. Dit heb ik al vanaf de bevalling, zou dit door de bevalling kunnen komen? Ik wil er zo graag vanaf voel me er zo naar bij.
Daarnaast qau opvoeding sta ik er veel alleen voor, mijn man heeft weinig geduld en schuift het af op zijn gezondheid wat ik zelf erg lastig vind. Ook als mijn ene dochter huilt is dat is zijn ogen aandacht en als de andere huilt dan pakt hij die meteen op, hier kan ik niet altijd tegen.Ik zelf heb er ook nog een zware borstontsteking bij waardoor ik elke week om een behandeling moet. Soms heb ik van die momenten dat ik er door heen zit en dan word er maar verwacht dat je altijd vrolijk moet zijn, aan mijn eigen familie heb ik niet veel die zijn liever druk met andere dingen.
Sorry maar ik moest dit even van mij afschrijven waardoor ik eventueel minder twijfel of ik alles wel goed doe.