Als je iets te kiezen zou hebben

Een tweeling! Zo bijzonder om mee te mogen maken en hun moeder te mogen zijn. Het is al het stressen meer dan waard.

Ik heb twee keer een eenling en een tweeling, een tweeling vind ik heel bijzonder en super leuk maar aan beide zitten voor en nadelen dus wel moeilijk kiezen ☺️

Als ik terugdenk aan de periode met onze eenling, dan hadden we echt een makkie. Maar een tweeling is zo bijzonder, ik ben apetrots op ze en zou het zo nog een keer overdoen. Uiteraard is een tweeling wat onpraktischer, je hebt al snel handen te kort. Maar ook die momenten, zeker in het eerste jaar, lossen zichzelf wel weer op.

Ik vind het heel bijzonder om een tweeling te hebben en te zien hoe die band tussen ze steeds meer ontwikkeld en echt wel anders is dan met hun grote zus. Maar had toch gekozen voor 2 losse kindjes. Maar dat is meer praktisch. Mijn man heeft chronische rugklachten en kan weinig helpen. Ik doe dus veel alleen en dat is wel echt pittig met een tweeling en peuterpuber. Echt handen te kort als er 3 aan je been staan of huilen en je partner niet kan helpen. Daarnaast had ik eigelijk best nog graag een keer zwanger geweest (en zelfs bevallen). Dat gaat nu niet keer gebeuren.

Ik zou ze nu echt niet meer als eenling los willen hebben. Ze maken elkaar compleet en hebben elkaar zo gemaakt zoals ze nu zijn. Er zwerft ergens in mn achterhoofd wel nog een kinderwens. Maar als ik daar aan denk en het een eenling zou zijn zou ik denk ik wel teleurgesteld zijn.🥹

Ik zal mijn eigen vraag ook even beantwoorden. Ik had denk ik liever drie zwangerschappen gehad. De bijzondere band tussen mijn tweelingkids vind ik mooi maar mijn eerste kind komt er soms niet echt tussen. Ze zijn nog wel jong, dus ik heb hoop dat de dynamiek nog wel veranderd, maar ik had een meer gelijkwaardige relatie tussen hen alledrie wel fijner gevonden.

Hoeveel schelen ze? Hier is de oudste bijna 4 jaar ouder

Ze schelen 3 jaar. Mijn oudste is nu 5 en de jongsten dus 2. Het is ook een wat lastige leeftijd nu, maar merk wel dat mijn tweelingjongens heel erg op elkaar gericht zijn en elkaar volgen. Als ze met z'n drietjes bezig zijn en een van de kleintjes gaat wat anders doen, dan volgt het andere kleintje en is mijn oudste weer alleen. Ik had dan liever gezien dat het spel door kon gaan met oudste. Ik vind het soms zo pijnlijk om te zien. Ze duwen hem soms ook gewoon weg als ze druk zijn met elkaar. Ben nu wel bezig om meer momenten in te plannen dat ik de tweeling uit elkaar haal. Dan breng ik 1 van de 2 naar oma. Is het voor jou herkenbaar?

Nog niet, ze zijn pas 5 maanden oud en de oudste is 4. Ze vindt ze nu nog niet zo interessant. Maar ben weleens bang dat het zo zal gaan met mijn 3 meiden. Maar ach. Ik kom uit een gezin van 3, ben de middelste. Heb een zusje (14 maanden jonger) en een broer (5,5 jaar ouder). Toen we klein waren, waren mijn zusje en ik een twee-eenheid. Toen we halverwege de basisschool waren veranderde dat omdat we totaal verschillende karakters hadden. In de puberteit had zij meer en klik met mijn broer en was het vaak 2 tegen 1. Inmiddels kan ik goed met beide en hebben zij minder met elkaar. Wat ik ermee wil zeggen; er kan nog veel veranderen in die relatie. In één van laatste 3 NVOM tijdschriften staat geloof ik een artikel over broers en zussen van tweelingen met tips erbij...

Ik heb nu 2 dochters van 2 en 4 en ben zwanger van een tweeling. Ik kan wel begrijpen wat je bedoelt. Mijn dochters schelen 21 maanden en spelen erg veel samen. Doordat de oudste rustiger is en de jongste wat dominanter is de relatie ook vrij gelijkwaardig. Kortom ze hebben veel aan elkaar als losse eenlingen. In de podcast van steven pont over Meerlingen bespreekt hij dat meerlingen nogal samen kunnen spannen. Precies wat jij benoemt. Met name als die meerling ouder is en een klein broertje of zusje daar tegenop moet boksen (dat heb jij dus weer gelukkig niet). Ik ben dus wel blij dat mijn dochters elkaar hebben. Dat erken ik nu al. Dus ik kan je gevoel wel begrijpen. In the end denk ik dat het je andere kind ook wel weer sterker maakt. Diegene weet natuurlijk niet beter.

Onze tweeling is zo relaxt als ze samen zijn. Ze kunnen zo heerlijk samen in de box liggen. Elkaar vermaken. Heel lief naar elkaar lachen. Ze zijn nog maar 5 maanden. Als ik dan zag hoeveel wij onze oudste moesten vermaken gun ik ieder kind een tweeling broer of zus. 🤭

Totdat ze wat ouder zijn en elkaar gaan bijten en spullen van elkaar af gaan pakken. Ze zijn hier echt elkaars grootste vriend en tegelijkertijd elkaars grootste vijand 😅.

Hahaha ja dat komt vast nog. Alhoewel de tweeling van mijn oudste zus alles van elkaar kon hebben,maar niets van hun oudere broer. En de tweeling van mijn andere zus zijn inderdaad alles en niets..

Haha, bij jou is de welbekende vraag “zit het in de familie” dus wel van toepassing. 😁

Haha ja.. toen mijn man in de familie kwam zei ook iedereen tegen hem je krijgt 1 of 3 kinderen.. 2 gaat niet lukken. En dat bleek dus ook zo..

Hier zijn ze ook meestal lief met en voor elkaar. Maar spannen ze ondertussen tegen ons samen als iets niet mag.😂 Bijvoorbeeld eten ruilen terwijl ze van ons het op moeten eten. Ik kan me geen ander leven meer voorstellen. Maar ik zag vandaag een tweeling dat nog maar net kon lopen en toen dacht ik wel poeh die fase ben ik gelukkig voorbij.

Ik zit nu in de fase van een net lopende tweeling (1,5 jaar) en ik hou er van 😂 die kleine kromme pootjes door het huis te stampen. Ben nog meer verliefd op ze 😍

Wij hebben 2 meisjes van 4 en 2 en een tweeling jongens van 9 maanden. Ik ben heel blij dat de eerste (Dan wel niet eerste 2) geen tweeling was. De oudste was een voorbeeld baby, dus perfect om mee te oefenen. De tweede een oost-Indische dove terrorist en 1 van de jongens was het eerste half jaar een huilbaby. Dus nee, prima zo haha!

Een tweeling van 16 weken hier. Ik baal er regelmatig van dat ik ze minder knuffel dan mijn eenling omdat ik geen twee baby’s tegelijk kan knuffelen en troosten. Maar heel eerlijk, als het er maar één was geweest was die andere niet geboren. Dus dat hebben ze toch slim aangepakt 😂

Herkenbaar, altijd wel het gevoel dat ik 1 van m’n twins tekort doe als ik meer met de ander bezig ben doordat die onrustig of aan het huilen is. Ook voed ik als ik samen met m’n partner ben eigenlijk standaard mijn zoon, want hij is kleiner en dat “past” makkelijker in m’n armen ivm de kolfapparaten wat ik tegelijk doe met voeden. En overdag als ik alleen ben voed ik ze samen in het voedingskussen. Maar zodoende mis ik voor m’n gevoel vaak wel 1 op 1 momentjes met m’n dochter🥲