24 Reacties

één jaar geleden

Ik zou je vriend graag willen uitdagen om 's nachts tenminste één voedingsronde helemaal alleen te doen. En de fles vroeg in de ochtend voor hij naar zijn werk gaat is dan misschienn het gemakkelijkste. Uurtje of anderhalf eerder opstaan geeft jou hopelijk kans om door te slapen en wat nachtrust.

één jaar geleden

Twinsss23, hoe gaat het nu met je?

één jaar geleden

Reactie op Floor35

Twinsss23, hoe gaat het nu met je?
Sorry zie nu je berichtje pas... het ging een tijdje beter maar sinds paar dagen weer wat minder, ze beginnen echt aan me te hangen en als ik ze 1 tel weg leg gaan ze echt heel erg huilen. Soms slapen ze even in de box maar dan zijn se ook zo weer onrustig.. 'S nachts gaat me vriend er gelukkig nu wel mee uit, alleen we merken dat allebei onze 'accu reserves' opraken, hij werkt 60 uur en dan kids thuis die veel huilen en alleen maar bij je willen zijn dus ook weinig slaap zelf. En bij t idee dat ik van 24/7 thuis naar werk moet over 5 weken, wordt ik gek.. ik vind t fijn om even mezelf weer te zijn op werk, maar m'n lichaam is op, waardoor het mentaal ook zwaar is en nog zwaarder wordt. Gelukkig iemand gevonden om mee te praten, lijkt nu nog niet te helpen maar kan wel even m'n verhaal kwijt. Want ja je wilt natuurlijk ook kunnen zeggen : het gaat zo goed, we genieten van alles.. Super lief voor t vragen trouwens!!

één jaar geleden

Goed te horen dat je er met iemand over kan praten en je vriend kan bijspringen. Onze tweeling is 2 weken thuis en hoewel ik geniet van de heerlijke babies herken ik enorm de punten die je noemt. Het is slopend om ze in droge kleren, gevoed en tevreden te krijgen. Daarmee houdt het op. 1x per week in bad redden we al niet... En ik huil ook elke dag van vermoeidheid. Dat terwijl wij het nu nog samen kunnen doen voor een paar weken. Hopelijk vindt je enige steun in de gedachte dat het niet aan jou ligt maar dat het gewoon enorm zwaar is. Veel sterkte!