Bevalllingsverhaal meerlingen delen🤰🩵💖

19 juli bevallen van onze twee meiden Mina en Lola. Door spontaan gebroken vliezen op 36+4 en 4 cm ontsluiting bij controle in het ziekenhuis hebben we besloten de keizersnede gelijk te doen. Deze stond eigenlijk gepland op 25 juli ivm stuitligging van Mina. Vliezen braken om 6 uur sochtends en om half 9 zijn ze geboren. We moesten minimaal 48 uur in het ziekenhuis blijven. Mina was 3245 gram en 49 cm & Lola was 3120 gram en 49 cm Alles ging zo ontzettend snel dat ik wel moeite heb gehad om te beseffen dat het mijn kinderen waren. Gelukkig is dat wel weer weggetrokken.

Wow dat is snel gegaan! En wat zien ze er lief uit😍 wel hele omschakeling van gebroken vliesen en geboorte in zo'n korte tijd zeker omdat je leeft naar de geplande keizersnede die stond. Nog gefeliciteerd 💖💖

Dankjewel😊. Het is inderdaad snel gegaan. Alles ging net even anders dan gedacht. 🙈

Hier op 23-3-23 bevallen bij 33+4 van onze dichoriale diamniotische tweeling. Voor ons al een heel fijn termijn gezien ik bij 24 weken al eens opgenomen was geweest wegens dreigende vroeggeboorte. Ik had de dagen ervoor al steeds krampen. Een keer in het ziekenhuis geweest maar er verandere niets aan de lengte van de baarmoedermond en er was niet meer ontsluiting dus het was afwachten. Op de 23 braken om 16u thuis de vliezen van baby a. We zijn toen direct naar het ziekenhuis gegaan natuurlijk, onze dochter van toen net 2 ging maar even mee en zou daar opgehaald worden. Ik denk dat we een half uur later in het ziekenhuis waren. De harde buiken die ik daarvoor steeds had waren overigens sindsdien als sneeuw voor de zon verdwenen. In het ziekenhuis natuurlijk aan het ctg, hebben ze inwendig onserzoek gedaan (4cm ontsluiting en goed ingedaalde baby)en ik kreeg een infuus met even later ook antibiotica omdat ik koorts bleek te hebben. Zo langzaamaan kwamen de krampen weer wat meer maar kom het zeker nog geen weeën noemen. Ook was onze dochter nog niet opgehaald omdat oma gigantisch in de file stond. Daarnaast bleek ook de neonatologie in het ziekenhuis vol te liggen en moest ik overgeplaatst gaan worden. Ik denk dat mijn lijf onbewust de weeën ook tegen heeft gehouden omdat ik dus geen rust had omdat onze dochter er nog was en de ambulance nog moest komen. Ergens tussen 18u en 18.30 is onze dochter eindelijk opgehaald en even later stond de ambulance voor de deur. Onderweg begonnen de krampen wat toe te nemen en zou ik ze wel beginnende weeën noemen (mega irritant omdat je dus helemaal vastgegespt ligt op zo'n brancard en dus niet echt kan bewegen). Om iets na 19u kwam ik aan op de verloskamers van het andere ziekenhuis. En toen gingen de weeën helemaal los. De ene na de andere wee na een tijdje eigenlijk zonder pauze. Ik zat de hele tijd op de bal en moest naar het bed omdat ze de ontsluiting wilde checken. Nou wat een opgave joh omdat er geen pauze was in de weeën kon ik haast niet op staan en hebben ze me een soort van op bed gegooid whahha. Ik had toen 9 cm uitsluiting het was toen tegen kwart voor 9. Ze vroeg me op mijn zij te gaan liggen omdat dan de laatste cm het makkelijkst zou gaan. En terwijl ik aan het draaien was riep ik 'hij komt!) En jawel in 1 pers wee half op mijn zij liggend is om 20.45 Jens geboren. 2410 gram en een wat lastiger start dus hij koest mee naar de opvangruimte, mijn man ging mee. Intussen gingen ze snel kijken hoe baby b lag. Die was mooi met het hoofd naar beneden ingedaald. Intussen kwam de gynaecoloog snel binnen rennen, die moest van thuis komen en was er dus nog niet😅. De verloskundige heeft geholpen bij de geboorte van Jens. De man heeft zich nog netjes voor gesteld maar heb ik niet eens echt mee gekregen want de weeën begonnen alweer. Toen heeft hij de vliezen gebroken en is baby b direct mee naar buiten gespoeld, ik heb niet eens echt geperst. Dus 7 kinuten na Jens, om 20.52 is Lotte geboren. Zij deed het super en mocht bij mij blijven. In de snelheid was mijn man dus niet optijd voor de geboorte van lotte omdat hij nog bij Jens was dus die kwam even later. Verder allemaal goed gegaan, de placenta was er zo, weinig bloedverlies en geen hechtingen nodig. Ik moest wel echt even landen nog omdat er tussen het begin van de echte weeën en de geboorte maar anderhalf uur zat. Het verslag zegt: duur ontsluiting 1,5 uur. Duur persen baby a 1 minuut en baby b 0 minuut. Mijn hoofd moest dat die avond echt nog even verwerken. Uiteindelijk mochten we na 2 en halve week ziekenhuis op precies 36 weken naar huis met ze.

Lotte was trouwens 1936 gram dus wel wat lichter dan jens

Hier waren ze denk ik ruim een week oud

Wist je dat er zo'n verschil zat in baby 1 en 2. Of was het en verrassing na de bevalling wel bijzonder dat baby 2 enzo uitvlog wat logisch is als baby 1 wat groter was. Wel en super lieve foto😍

Nee op de echo zeiden ze steeds dat ze even groot waren ongeveer. Maargoed kan me voorstellen dat fatsoenlijk meten bij 2 baby's nog best lastig is. Maar uiteindelijk dus een halve kilo verschil. Dit zijn ze nu, ze schelen nogsteeds vrij veel. Nu een kilo maar in lengte best wel wat.

Bijzonder om ze zo tezien maar wat en prachtig plaatje zo samen😍

Wat een goed idee 👍🏽 Ik gebruik het om mijn ervaring even van mij af te schrijven. In augustus bevallen van een didi-tweeling (meisje + jongen). Ze zijn met 36.1 weken d.m.v. een spoed keizersnede gehaald. Het is bij ons uiteindelijk allemaal erg snel en onverwachts verlopen… Ik ben in week 35 opgenomen ivm zwangerschapsvergiftiging. Bij de dagelijkse CTG op dag 36.1 vonden ze Baby A (onderste, meisje) niet optimaal reageren na harde buiken. Echo gemaakt waaruit bleek dat er bij haar ook troebel vruchtwater te zien was. Ook was ze in 2 weken maar 40 gram gegroeid terwijl dr broer flink doorgroeide. De gynaecoloog gaf aan dat ze dit allemaal redenen vond om de baby’s gelijk te halen. Het zou sowieso een keizersnede worden ivm dwarsligging van beide baby’s. Ze koppelde dit om 14:00 uur aan ons terug en om 15:45 uur waren ze beide geboren. Baby A heeft een aantal dagen aan de monitor en CPAP gelegen, er zat (veel) bloed in haar vruchtwater. Dat ze dus in slikte en er zelf niet goed uitkreeg. Initieel een wat lage APGAR score maar die trok uiteindelijk goed bij 💪🏽 Ze heeft een weekje in de couveuse gelegen en woog bij geboorte 2300 gram en was 44 cm. Baby B ging super goed! Die was ook flink voor zijn ‘leeftijd’. Hij heeft maar een paar dagen in de couveuse hoeven liggen. Maar na een dag of 4-5 heeft hij een maagsonde gekregen omdat hij de hoeveelheid voeding niet zelf tot zich kon nemen. Hij is veel afgevallen in de eerste dagen waardoor we langer moesten blijven. Zijn geboortegewicht was 3300 gram en hij was 49 cm. Ik heb zelf veel bloed verloren waardoor ik nog een bloedtransfusie heb gekregen. Na een kleine 2 weken in het ziekenhuis mochten we (met maagsonde) naar huis! Het is allemaal zo ontzettend snel gegaan dat ik de eerste weken echt nog niet helemaal kon bevatten dat we ineens ouders waren. De vpk van de afdeling heeft foto’s gemaakt van de operatie, dit leek mij vreemd maar voor de verwerking toch echt wel fijn. Verder is het verschil tussen de 2 erg groot. Onze dochter was dysmatuur en onze zoon macrosoom. Je merkt dit nog steeds qua groei en eetpatronen. Al doet zij aardig haar best om hem in te halen (ze schelen nu na 7 weken nog zo’n 700 gram). 😎 35 weken lang een prima zwangerschap gehad! Maar de laatste week + nasleep daarvan waren uiteindelijk toch wel pittig. Nu zijn we gelukkig, blij en heel moe met z’n viertjes ❤️

Dat ineens 2 kinderen hebben vind ik ook lastig te beseffen in het begin. Bij mij was het van gebroken vliezen tot geboorte dmv keizersnede 2,5 uur. Ik heb er best veel moeite mee gehad.

Ik ben bevallen op 1/8/23 van onze j/m tweeling. Spontaan gebroken vliezen op 1/8 rond 16u. Toen naar ziekenhuis gegaan en moeten we eerst afwachten of het wel door zou zeggen. We zijn toen nog met de ambulance naar en ander ziekenhuis gebracht omdat het ziekywaar ik in eerste instantie was geen ruimte had op de kinderafdeling mocht ze geboren worden. Ik was 34 weken toen mijn vliezen braken. Naar mate de avond vorderde kreeg ik meer weeën en bij ontsluiting voelen had ik 4cm. Omdat de kinderen allebei is stuit lagen toen overgegaan op spoed keizersnede. En toen zijn Melle en Bente om 23.56 en 23.57 geboren. Gelijk in de couveuse en naar de kinderafdeling. Uiteindelijk na 4 weken ziekenhuis met elkaar naar huis gegaan. Ons zoontje heeft rond de bevalling nog een hersenbloedinkje gehad, heeft hij gelukkig niks aan overgehouden. Ik had net 4 dagen een datum voor de geplande keizersnede maar het liep allemaal even anders. Qua gewicht, Melle was 2400g en Bente 1945 oid. Lengte is toen niet gemeten.

Even dit topic nieuw leven inblazen, ben heel benieuwd naar meer verhalen 🥰 Zelf bijna 33 weken van een di di jongens tweeling.

Ik ben in december '23 bevallen van onze 2 meiden met 36+3. Twee dagen daarvoor werd ik opgenomen in het ziekenhuis i.v.m. pre-eclampsie. Ik merkte daar zelf niks van maar ze kwamen erachter bij de controle. Bij diezelfde controle zagen ze wel dat ik ook al 3 cm ontsluiting had. Voordat ik werd ingeleid wilden ze eigenlijk mijn bloeddruk omlaag krijgen, maar ondanks veel medicatie lukte dat niet. Daarom uiteindelijk een magnesiuminfuus gekregen, en vervolgens een ruggenprik. Daarna werd de inleiding verder in gang gezet. Uiteindelijk volledige ontsluiting gekregen maar op een gegeven moment werd duidelijk dat baby A niet goed lag en werd het dus alsnog een keizersnede. De meiden zijn geboren met een gewicht van 1966 en 2088 gram en deden het meteen heel erg goed. Na 1 dag in de couveuse mochten ze over naar een warmtebedje, en ze hadden een sonde. Na 10 dagen mochten we heerlijk naar huis. Ik kijk heel positief en warm terug op de bevalling, vond al het ziekenhuispersoneel geweldig en ben ook heel snel hersteld!

Ik ben in februari '24 bevallen, mijn meiden zijn 2-eiig.. Ik had al eeuwig last van oefenweeen, van di op wo nog in het ziekenhuis geslapen want het rommelde zo erg. Ik was ook zooo klaar met de zwangerschap.. sliep niet meer, zoveel bekkenpijn echt ronduit ellendig vond ik het. Die woensdag werd ik ontslagen en hadden we afgesproken dat ik zondag bij 37 ingeleid zou worden. Helemaal goed, wij naar huis, vol goede moed voor die laatste paar dagen. Vrijdag zijn we boodschappen gaan doen en toen dacht ik wel, goh echt fikse rugpijn. Maar ja... Zwanger enzo Thuis ging ik even onder de douche staan, maar realiseerde me al snel dat mijn vliezen waren gebroken. Toen konden we terecht in het ziekenhuis. Was toen 36.5. Hele avond was wel te doen, maar in de nacht werd het wel heftiger qua weeen. Kon ze door mijn vreselijke bekkenpijn niet goed opvangen, want ik kon eigenlijk alleen maar op mijn rug liggen. Ook nog een stuk op de bal onder de douche gedaan, met dank aan de lieve verpleegkundige. Na 3 uur dacht ik, poeeeh als dit nog lang zo moet, wil ik een prik. Maar er was niemand beschikbaar. Dus met de morfinepomp gedaan. Vanaf dat moment is het een beetje een blur tot half 6 ik persweeën begon te krijgen. Om 06:09 was baby 1 geboren en om 06:17 baby 2. Ze waren 2030 en 2044 gram, geboren op 36.6 en we mochten 37.0 naar huis :)

Waarbij ik zelf deze topic heb geopend Laat ik hierbij ook mijn bevallingsverhaal achter. 😊 ●Zwangerschap van en twee-eeigen tweeling meisjes meisje (ookwel di-di tweeling genoemd) ●inleiding met 36weken ●reden, actieve epilepsie ●bevallen met 36+1 ●ballonnetje, ruggenprik, beide vaginaal ●geboorte gewichten Van baby 1, 2520 Baby 2, 2362 °baby 1 werd heel de tijd geschat rond de 3kilo en baby 2 ronde de 2700gram ●Beide ongeveer 44cm Hebben 6weken in 44 gezeten Woensdag 15 oktober rond half 6 het ballonnetje geplaatst (had zelf 2cm net teweinig voor vliezenbreken) ballonnetje die viel eruit rond 8u. merkte niks van het ballonnetje en had geen krampen niks. De nacht doorgekomen zonder weeën en in de ochtend 16 Oktober rond 7u naar de verloskamer gegaan waar ik zou bevalling rond half 8 vliezen gebroken van baby 1 tijdens het breken van de vliezen zat ik op 5cm en werden meteen op eigen aanvraag de weeën opwekkers aangezet moest wel even blijven liggen omdat baby a niet vast ingedaald was. Ze waren bang dat er en stuk navelstreng of beentje naar buiten zou komen. Om half 9 zat de ruggenprik erin (aanrader van mijn vaste gynaecoloog om het zo snel mogelijk teplaatsen) om 14:30 had ik volledige ontsluiting en om 14:37 mocht ik actieve persen en om 14:39 was baby 1 geboren via hoofdligging en mocht ze na de geboorte bij mij liggen wel gelijk door naar baby 2. Baby 2 heeft het ons heel moeilijk gemaakt ze is naar boven gezwommen en ging dwars liggen vervolgens was ze weg en konden ze haar niet meer vinden met de echo en moesten ze handmatig voelen hoe ze ervoor lag. Op het moment dat ze er handmatig is waren bleef baby 2 rond zwemmen waardoor de gynaecoloog haar niet tepakken kreeg. Ze wilde eigenlijk naar het OK. Maar ik kijk mijn moeder aan en ik zei geschrokken neeee OK. Dus de gynaecoloog vroeg een aan haar collega 2e gynaecoloog of zij het nog 1x wilde proberen op dat moment heeft de 2e gynaecoloog handmatig de 2 voetjes van baby 2 tepakken gekregen en brak de vliezen van baby 2 en heeft met brut geweldig veel voelen baby 2 naar de uitgang getrokken en mocht ik persen. om 14:49 is baby 2 geboren. Eerst kwamen de voetjes, kont en alsvolgt het hoofdje. Ik mocht haar navelstreng door knippen maar werd wel meteen meegenomen omdat ze het niet best deed wegens het brut geweld. Om kwart over 4 zag ik baby 2 voor het eerst aangekleed. Maar ini mini. Gelukkig is alles goed gegaan en ben ik enorm blij dat het GEEN OK werd. En ik ik dacht dat ik van onder volledig verwoest was omdat er 2 volledige armen naar binnen moest om baby 2 tepakken te krijgen. Maar zonder kleerscheuren eruit gekomen.. en spectaculaire bevalling noem ik het. Maar zeker waard ik heb er geen slechte of nare ervaring eraan overgehouden en zou het zo nog 10x doen! Voor de dames die nog moeten bevallen. Alles komt goed. En ik wens jullie nog en fijne zwangerschap en een snelle herstel toe❤️

Gefeliciteerd met je dochters.. ❤️ Hoelang moesten jullie in het ziekenhuis blijven?

Donderdag om 14:39 en 14:49 bevallen en zaterdag 2u werden wij ontslagen en mochten wij naar huis!

Met 36 weken controle gelijk opgenomen ivm met veelste veel vruchtwater. Ik zou sws aan een keizer krijgen ivm de dwarsligging van beide meiden. En met 36+1 een semi spoed keizer gekregen. Heb het al zeer positief ervaren, maar ik was ook enorm blij niet meer zwanger te zijn omdat ik niets meer kon. eten, slapen etc, ging niet meer… ik was zo bang voor de ruggenprik en katheter (ivm 1e bevalling van mijn eenling, 41+3 4360 gram) maar de medewerkers hebben er alles aan gedaan om deze angst weg te nemen. dit is gelukt! Di di tweeling Dames waren 2915 & 3320 bij geboorte Wel 1 week ziekenhuis gelegen, omdat de meiden extra’s sonde voeding hadden omdat ze de flessen niet leeg dronken. Maar komt vaak voor bij randprematuren.

Wat een heerlijke foto! En fijn te horen dat je de bevalling als positief hebt ervaren. Lijkt me toch wel spannend als het ineens semi-spoed wordt. En een week in het ziekenhuis, hoe hebben jullie dat aangepakt met jullie oudste?