Ervaring van tweelingmama's gezocht

35 weken was eigenlijk nog te vroeg voor m’n kleintjes. En voor mij haha! We hadden de inleiding met 37 weken besproken, maar ze besloten diezelfde avond al te komen. Ze hebben 2,5 week aan de sondevoeding gezeten en na 20 dagen mochten we ze mee naar huis nemen. Ze waren 2,1 kg bij de geboorte en 2,3 kg toen we ze mee naar huis namen. Vorige week hebben we hun eerste verjaardag gevierd! 🍀 nog steeds heel klein en fijn, maar het gaat goed met ze.

Wij hebben een di-di tweeling.

Gefeliciteerd! Tweelingen zijn (soms hard werken) maar zo schattig en leuk! Vooral de interactie op elkaar nu ze wat ouder worden vind ik fantastisch om te zien! Ik kan me herinneren dat ik met krap 6 weken bij de gyn een echo heb gehad (onze tweeling is via ivf dus vandaar 1e echo in het ziekenhuis) en daar komen ze toen nog niet goed zien of het een tweeling was die alleen de buitenste of ook de binnenste vruchtzak deelden. Een week later zagen ze toch een kleine scheiding en bleek het dus een mo-di tweeling te zijn. Ik zou echt nog afwachten tot je bij de gynaecoloog bent geweest. Vaak hebben ze daar ook gewoon betere echo apparatuur. Maar heel begrijpelijk dat je het spannend vindt! Hopelijk kan je toch wat genieten. Mijn buik kon ik tot een week of 10 nog wel verstoppen met wat ruimere blousjes😅. Hier was het mijn tweede zwangerschap waardoor je het denk ik ook echt wel eerder kon zien.

Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik was bijna 6 weken zwanger toen we 2 kloppende hartjes zagen op de echo. Had ook bloedverlies en mocht daardoor eerder komen. Bij mij begon het als een mo-di zwangerschap ( 1 placenta, 2 vruchtzakjes). Rond de 12 weken is het vliesje tussen hun in kapot gegaan en zijn ze lekker bij elkaar gaan liggen, dus alsnog in 1 vruchtzakje. Ik vond het rete spannend. Het zijn ook onze eerste kinderen. Ik heb zelf niet zo'n fijne zwangerschap gehad, veel zorgen, veel ziek en merkte al heel snel aan m'n lijf dat ik minder kon. Heb het op m'n werk daardoor ook vroeg moeten vertellen. ( er wordt toch raar gekeken als je in 1 dienst 8 x moet spugen) Doordat ze samen in een vruchtzak zaten moest ik naar het radboud omdat ze daar meer ervaring hebben met dit soort zwangerschappen. Daar vertelde ze me dat het protocol is dat je met 26 weken wordt opgenomen en rond de 32/33 weken de kinderen gehaald zouden worden. Ik heb heel hard m'n best gedaan en er 34 weken van weten te maken, maar langer zou meer risico's met zich mee brengen en buiten de buik kunnen ze de kinderen beter helpen. Ik moest elke dag 2x een uur aan de ctg om te checken of alles goed ging, maar doordat mijn kinderen niet goed meewerkte was dat vaak langer en moest er bijna iedere keer een echo gemaakt worden om te kijken hoe ze lagen. Met 34 weken zijn ze gehaald door een keizersnede, de artsen durfde bij mij een vaginale bevalling niet aan helaas. Al met al heb ik het ervaren als bijzonder, maar ook zwaar en soms moeilijk om echt te kunnen genieten. Maar ik zou het nu zo weer over doen. De ene zwangerschap is de andere niet. Mijn enige tip is laat het een beetje op je af komen en praat met anderen en met artsen. De foto van onze aankondiging is van rond de 8/9 weken

1. Bij hoeveel weken wisten jullie om wat voor soort tweeling het ging? Met 9 weken eerste echo, mono di zwangerschap, bij de gyn bevestigd met 13 weken. 2. Zijn hier meiden met ook een monoamniotische tweelingzwangerschap? Nvt maar de tantes van mijn vriend zijn een mono-mono tweeling, geboren met 38 weken. Geen complicaties gehad, maar zijn oma wist ook niet dat ze zwanger was van een tweeling, andere tijden. 3. In mijn familie is al 2 keer een vanishing twin voorgekomen kan dat ook met een tweeling in 1 vruchtzakje? Geen idee 4. Kregen jullie snel een buik? Heel snel, maar tweede zwangerschap, rond de 14 weken. Eerste zwangerschap een stuk later.. 5. Verliep jullie zwangerschap en bevalling goed? Wij hadden wel wat dingetjes (sfgr bij de tweeling en 2x bijna tts, lees op www.foetaletherapie.nl meer over risico’s bij mono di en monomono zwangerschappen, is de site van LUMC, die zijn hierin gespecialiseerd)… plus nu een vroeggeboorte met 32 weken, spontaan en de bevalling was snel, maar kijk er goed op terug. Eerste lag goed i hoofdligging en tweede in stuit.

Ik heb 9 april de afspraak staan bij de gynaecoloog maar ben er gewoon zenuwachtig voor. De vreugde van de zwangerschap laat nog even op zich wachten met deze onzekerheid ik hoop dat die snel weer komt. Het samen omgroeien lijkt me ook super leuk alleen het allereerste jaar lijkt me super zwaar. 🤭

Dankjewel! Ow dat had ik nog niet gehoord van een mo-di naar een mono mono tweeling. Ik heb gelukkig nog heel weinig klachten wat jammer dat het bij jou niet fijn verliep. Moest je met 26 weken al in het ziekenhuis blijven tot de geboorte? Dat vind ik wel heel heftig zo lang ook.

Dat hoor je niet vaak zeg een mono mono die het uithoud tot 38 weken. Sfgr zegt mij nog niet zoveel ik hoop dat ik een goede voorlichting ga krijgen bij de gynaecoloog.

Gefeliciteerd met je zwangerschap! Herkenbaar, de shock en onzekerheid die om de hoek komen kijken zodra je hoort dat het er twee zijn. Ik kan nog niet al je vragen beantwoorden (nu 21 weken zwanger), maar ga m’n best doen voor je. 1. Bij hoeveel weken wisten jullie om wat voor soort tweeling het ging? Vanaf de 1e echo die we bij de gynaecoloog hadden, dat was met 10 weken. Bij de echo’s die we daarvoor hadden lagen de vruchtjes dicht bij elkaar en kon de verloskundige geen vlies waarnemen. Ik heb me toen ook erg druk gemaakt en het hele internet afgestruind met alle mogelijke opties/risico’s. Erg druk gemaakt om vervolgens te horen dat ze toch een eigen vruchtzak hadden en de placenta delen. Volgens mij is het niet ongewoon dat met jouw termijn het eventuele tussenschot nog niet zichtbaar is. De echo bij de gynaecoloog afwachten dus.. (makkelijker gezegd dan gedaan). 2. Zijn hier meiden met ook een monoamniotische tweelingzwangerschap? Dat dacht ik eerst wel, maar met 10 weken bleek het anders. 3. In mijn familie is al 2 keer een vanishing twin voorgekomen kan dat ook met een tweeling in 1 vruchtzakje? ? 4. Kregen jullie snel een buik? Vanaf 16 weken kreeg ik echt een buik, nu groeit het terwijl ik er naar kijk voor mijn gevoel. 5. Verliep jullie zwangerschap en bevalling goed? Ik vond de eerste 18 weken he-le-maal kak. Heel vermoeid en misselijk geweest, ik was aan bed gebonden. Toen werd het langzaamaan iets beter en vanaf 20 weken is het oké. Kan nogsteeds maar enkele activiteit per dag aan (en als ik er teveel doe, de dag erna geen..). Eetlust was weg, veel maagpijn gehad maar het is momenteel 10x beter dan de eerste maanden van de zwangerschap.

Dankjewel voor je reactie wat fijn om te horen dat ze gewoon nog een eigen vurchtzakje zouden kunnen hebben. Volgende week hopen wij dat ook als antwoord te krijgen alleen ben ik dan pas 8 weken dus hopelijk kunnen ze het dan al zien. Wat vervelend dat je je zo naar hebt gevoeld. Ik voel me buiten snel vermoeid echt helemaal prima gelukkig alleen heb ik een drukke levenstijl dus die vermoeidheid is me wel even wennen zeg. 🤭 Hopelijk word het allemaal wat beter vanaf nu voor je en krijg je dalijk een fijne bevalling. 😊

SfGR is een selectieve groei restrictie, Oftwel er zat meer dan 20% verschil in grootte van de babies. De kleinste had de minst gunstige positie van de navelstreng op de placenta. Nu waren ze bij ons P50 en P100. Dus het was geen groot probleem, maar ze wilden het wel in de gaten houden.

Hoi dames weer even een update. Wij zijn vandaag bij de gynaecoloog geweest en zij heeft bevestigd dat wij inderdaad in verwachting zijn van een mono-mono tweeling. Dus een 1-eiige tweeling in één vruchtzakje. Ik ben hier erg van geschrokken want wij werden gelijk doorverwezen naar een academische ziekenhuis door de vele complicaties die kunnen komen. Ik moest dit even delen want kan het nog niet echt een plekje geven.

Hoi hoi, Allereerst gefeliciteerd!! Ik lees net je bericht pas anders had ik al eerder gereageerd. Ik ben ook zwanger van een mono mono tweeling. Was eerst ook heel erg geschrokken, ik heb drie weken moeten wachten op het nieuws dat het geen siamese tweeling was. Vond het ook heeel heftig in het begin allemaal en er kwam veel op ons af. Ik ben nu 18 weken en probeer vertrouwen en rust te hebben. Dit lukt aardig nu we eenmaal gewend zijn aan het nieuws maar ook nu we steeds meer weten van het verloop van een zwangerschap als dit. Je mag me een privé berichtje sturen mocht je meer willen weten of je verhaal willen doen. Alles is anders voor je gevoel bij een mono mono en de risico's en het verloop ook, brengt veel onzekerheid mee. Maar durven genieten is echt belangrijk. Ik voelde me best eenzaam in het begin, omdat je een soort van uitzondering op de regel ofzo bent. Laat me maar weten als je behoefte hebt aan antwoorden of een praatje erover of iets anders ofzo. Groetjes, Marieke

Hoe gaat het nu met jullie? Moest aan jullie denken en hoop dat alles goed gaat 🙏

Wat super lief zeg! We weten helaas niet niet veel meer. Wij hebben 30 april onze volgende echo en 1 mei ons gesprek om een academische ziekenhuis uit te zoeken. Daarna zullen wij denk ik pas meer te horen krijgen in het nieuwe ziekenhuis. Ik voel me laatste dagen best vaak heel slap en duizelig en ben echt gigantische snel moe. En sochtends soms misselijk. Ik begin me nu dus wel een beetje zwanger te voelen want voorheen had ik weinig kwaaltjes ondanks dat het er twee zijn. Ben zelf heel erg benieuwd naar het verdere verloop. Hoop dat bij jullie alles ook goed gaat. 🥰

Spannend! Ik ga voor jullie duimen dat alles zo soepel mogelijk verloopt. Hoe voel jij je nu? Heb je het schrikken een beetje kunnen verwerken 😘? Hier alles goed 👍 wens jullie het beste 🌸

Fijn dat het bij jullie goed gaat. 🥰 Het is wel een beetje geland ja voel me alleen nogsteeds niet echt zwanger op de vermoeidheid na. Morgen weer een echo super benieuwd want ik heb echt bijna geen symptomen en hoor van iedereen zo twee dan zal je wel misselijk zijn en zal je wel dit hebben enzo. 🤣

Oh wat fijn! Ik had ook geen misselijkheidsklachten. Hoe was jullie echo? 🙏

1. 6 weken 4. Met 16 weken begon het langzaam 5. Niks te klagen gehad. Werd met 27 weken lichamelijk wel echt zwaarder. Raadt je aan om dan ook echt te stoppen met werken. Ook optijd beginnen met de babykamer, dan hoef je daar de laatste weken geen zorgen om te hebben. Ik heb een keizersnede gehad, ruggenprik was even vervelend maar op de keizersnede zelf kijk ik positief terug. Ze lagen dwars en in stuit dusja. Helaas wel na de zwangerschap een zwangerschaps vergiftiging opgelopen waardoor ik een groot gedeelte van mijn kraamtijd in het ziekenhuis heb moeten verblijven. 🥹🥲 Het begin vond ik emotioneel even zwaar, even opzoek geweest naar mezelf en de kraamtranen hielden lang aan door alles wat gebeurd is. Nu geniet ik elke dag steeds meer van ze nu ik ze zie lachen en ontdekken met hun handjes!