Ervaringen met bevalling/sectio bij kindje A in volkomen stuitligging

Correctie: het jongetje in onvolkomen stuit, dus met z’n billen naar beneden.

Ik mocht kiezen van mijn gynaecoloog. In het ziekenhuis waar ik bevallen ben hebben ze veel ervaring met stuitbevallingen. Maar dit mocht onder andere omdat ik al een eerdere succesvolle vaginale bevalling had gehad. Ons eerste meisje lag al weken in stuit en heeft dit zo volhouden. Ons tweede meisje was uiteindelijk een sterrenkijkertje.

Mijn gynaecoloog gaf mij de keuze voor een stuitbevalling of sectio. Het is uiteindelijk eengeplande sectio geworden met 38+1, omdat het vrij grote meiden bleken te zijn en geen behoefte hadden om eruit te komen (volgens de gynaecoloog hadden ze nog genoeg ruimte en hadden ze nog even blijven zitten als ze niet gehaald waren .) Probeer er open over te zijn met jouw arts, zodat je optijd weet waar je aan toe bent en wat zij zelf kunnen, niet alle artsen willen een stuitbevalling voor een tweeling begeleiden.

Jaa ik kan mij voorstellen dat het bij een 2e zwangerschap/bevalling toch weer net iets anders ligt. Maar lag jullie 1e meisje ook in stuit met haar beentjes naar beneden? Of met haar billetjes naar beneden? Ik dacht namelijk dat ze in stuitligging met de beentjes naar beneden sowieso niet zo happig zijn op een vaginale bevalling.

Ik heb net een gesprek met de gynaecoloog gehad bij 28 weken. Natuurlijk is ieders situatie anders, maar mij zei ze dat ze zo lang wachten met het doorspreken, omdat er nog zoveel kan veranderen dat van invloed kan zijn. Pas bij 34-36 weken zouden ze met meer zekerheid iets kunnen zeggen over de ligging. Zoals ze het nu aan mij vertelde: - Als beide baby’s in hoofdligging liggen, is er geen indicatie voor een keizersnede (al hangt dat natuurlijk van meer factoren af) - Als beide baby’s in stuit liggen, wordt het sowieso een geplande keizersnede - Als baby A in stuit ligt, wordt het sowieso een geplande keizersnede - Als baby A in hoofd ligt, maar baby B in stuit, hangt het van de ligging van B tov A af. Als er een kans is dat de ligging van B ook de uitdrijving van A bemoeilijkt (ze kunnen bijv. “in elkaar haken”), kan dat ook leiden tot de beslissing om een keizersnede te plannen. Nogmaals: dit is ook alleen maar wat ik te horen heb gekregen. Ieders situatie en misschien ook beleid per zkh verschilt. Maar hopelijk helpt het! Succes! :)

Ik ben vandaag 26+4 weken zwanger en beide jongens liggen in onvolkomen stuit. Ik heb vandaag al gesprek gehad met de gynaecoloog over om na te denken hoe te willen gaan bevallen. En wat de voor en nadelen zijn van beide bevallingen heeft ze uitgelegd.

Mijn kindjes laten allebei in volkomen stuit. Ik mocht kiezen maar een keizersnede voelende als de meest veilige optie dus heb ik dat gedaan. Ik had een gesprek toen ik 33+5 was, toen definitief de keus gemaakt en krijg ik een datum... Met 34+1 braken mijn vliezen dus werd het een spoedkeizersnede

Onze dochter A lag in stuit, dochter B in hoofdligging. Door kans op verhaking van de kinnen werd een vaginale bevalling afgeraden of eigenlijk behoorde het niet tot de mogelijkheid. Er werd een sectio gepland met 39+1. Uiteindelijk een semi spoed keizersnede met 37+3.

Dat klopt, beentjes kunnen met 7 cm geboren worden. De navelstreng kan dan tussen kindje en de bekken komen. Met alle gevolgen van dien...

Met de billetjes, dat wel inderdaad. Wanneer spreek je je gynaecoloog weer dan? Ik kreeg altijd zo'n bericht van tevoren, waarbij ik mijn bezoek moest voorbereiden. Dat was eigenlijk altijd de vraag: wat wilt u met uw zorgverlener bespreken? Wanneer je ook zoiets hebt, kun je dat er wellicht alvast in zetten. En anders bij je volgende bezoek eerlijk zeggen dat je behoefte hebt aan duidelijkheid.

Hoii, ik ben op 13 juni bevallen van onze tweeling in stuit. Onze dochter, lag in onvolkomen stuit en onze zoon gestrekt, met benen benen zeg maar. Tot week 35 lag onze dochter in hoofdligging, dus het was enorm balen toen dat ze gedraaid was. Ik ging direct uit van een keizersnede. Heb toen een extra gesprek aangevraagd om alles door te spreken en ook wat nu de ‘beste optie’ was. Ik ben twee keer eerder vaginaal bevallen, zonder veel problemen (wel veel bloedverlies maar daar waren ze op voorbereid met medicatie direct na de bevalling). Maar eigenlijk was de gynaecoloog heel duidelijk, die zag een stuitbevalling echt zitten, gaf ons ook dat vertrouwen, en in mijn geval zou de keizersnede veel heftiger zijn in herstel. En dat met nog 2 kindjes onder de 4, wilde ik ook graag vaginaal bevallen. Bij een tweeling is er voor baby b sowieso een kans dat het een spoedkeizersnede wordt, los van een stuitbevalling. Ik ben met 37+3 bevallen van onze dochter in stuit, vond het prima te doen en minder pijnlijk dan verwacht eigenlijk. Onze zoon ging vervolgens duikelen in m’n buik en zijn voetjes kwamen met zijn hoofd naar buiten. Toen viel zijn hartslag weg en hebben ze hem met bruut geweld gedraaid in m’n buik en eruit getrokken. Deze ervaring vond en vind ik mega intens. Maar dit was ook gebeurd als onze dochter niet in stuit had gelegen. Ik zou zeggen, laat je echt goed voorlichten door de gynaecoloog, schrijf al je vragen op die je hebt omtrent de bevalling. En als je afwachten niet fijn vind, bespreek het de eerstvolgende keer direct of ik zou even bellen. Heb ik ook gedaan, ze namen mij gelijk serieus en mocht eens extra komen. Heel veel succes 💐

Jaa dan gaat veiligheid toch voor uiteraard! Ik stelde me daarom eigenlijk gewoon in op de keizersnede. Vandaag werd bij mijn controle afspraak ook bevestigd dat ze dit in deze situatie ook wel echt adviseren. Dus ik wordt morgen gebeld om een afspraak voor de keizersnede in te plannen. Overigens las ik dat die bij jou in eerste instantie met 39+1 was gepland. Dat is best laat toch? Ik dacht dat het maximum van een tweeling zwangerschap op advies van het ziekenhuis meestal rond de 37-38 weken lag.

Ik had vandaag weer een afspraak (met 34+5). Nu heeft de gyn wel gezegd dat het gewoon een keizersnede gaat worden, omdat ze nog steeds allebei in stuit liggen. En er is nu ook een afspraak ingepland om uitleg te krijgen over de geplande keizersnede en ik word nog gebeld om de keizersnede in te plannen.

Fijn! Een goede bevalling en kraamtijd gewenst!

Ja, ze wilden liever niet zo vroeg plannen. Mijn meiden werden beiden niet groot geschat. Daarbij zien ze vaak dat kinderen die zonder weeën worden gehaald met een keizersnede toch nog wel vaak geholpen moeten worden met ademen. Ze hebben vaak ook nog vocht in de longen, wat normaal gesproken door de gang door het geboorte kanaal er uit geperst wordt. Ze wilden bij mij dus wachten op 39 weken om de meisjes dus de kans te geven om groter te groeien en om er voor te zorgen dat de longen voldoende ontwikkeld zouden zijn om het schok effect aan te kunnen.