Laatste loodjes tweelingzwangerschap met 2 kids van 5 en 2 jaar

Lieve Ruby, Mijn eeneiige meisjes tweeling is inmiddels twee maanden oud (ben bevallen met 35+6). Wij hebben ook een zoontje van bijna twee en wij moesten nog verhuizen in week 31 nadat mijn man vier weken hard geklust heeft en hij is ook nog herstellende van een hernia dus veel activiteiten zijn voor hem fysiek pijnlijk. Vooral in die laatste weken kon ik bijna niks meer en moest ik heel veel liggen. Ik vond het op een gegeven moment verschrikkelijk om zo afhankelijk te zijn en ik gunde mijn zoontje een moeder die weer leuke dingen met hem kon doen en mijn man een vrouw die energie had. Nu achteraf ben ik heel dankbaar dat ik toch zo rustig aan gedaan heb omdat de tweeling in mijn buik gebleven is tot het moment dat het ziekenhuis het tijd vond voor een inleiding, als ze vroeger waren gekomen en ik me ingespannen had zou ik toch gedacht hebben dat het kwam door te veel inspanning. Mijn zoontje lijkt compleet vergeten te zijn dat ik zo weinig met hem gedaan heb in de laatste weken van mijn zwangerschap en ook tijdens de kraamtijd, hij vindt het nog even gezellig om samen op pad te gaan. Ik ben ook relatief fit en uitgerust (voor zover mogelijk na weken rondzeulen en slapen met een bizar grote buik) de bevalling en kraamtijd ingegaan en mijn meisjes waren klein bij de geboorte maar wel ruim 2 kilo ieder. Wat ik probeer te zeggen is dat ik begrijp dat het voor nu heel moeilijk is. Tegelijkertijd ben je ontzettend hard aan het werk voor de twee jongetjes in jouw buik, en zij, maar ook je partner en twee dochters, zijn erbij gebaat dat jij je zo goed mogelijk voelt. Als dat betekent dat jij nu even vrij weinig kunt doen is dat nou eenmaal zo, jij hebt hier uiteindelijk ook niet zelf voor gekozen en een tweeling zwangerschap op zich is al voldoende om te verduren. Plus, je bent er bijna! Dus vooral nog even genieten van alle gezellige beweging in je buik en heel goed voor jezelf zorgen! Dit komt goed 😊 Groetjes, Anne

De oudere kinderen weten straks echt niet meer dat de laatste weken de tv veel heeft aan gestaan. Schuldig voelen hoeft dus ook echt niet. Vooral veel knuffels en kusjes geven. Liefde is belangrijker dan uitstapjes. Laat ze lekker in de tuin spelen. En vraag om hulp als dat kan. Een tweeling zwangerschap is gewoon rete zwaar, zeker als je al kleine kinderen hebt. Stel niet te hoge eisen aan jezelf en aan elkaar

Ahh Anne, wat een hartverwarmend bericht! Dit had ik echt even nodig. Heel dankbaar💙💙.

🙏🏻💙💙

Ik heb de laatste weken eindeloos Lego op de bank uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet met onze zoon van toen 5. Ook boeken voorlezen en veel knuffelen ging prima. Maar herken je gevoel zeker. Ik kon de laatste weken amper van bank naar toilet lopen. Buitenshuis ging er altijd rolstoel mee. Gelukkig deed mijn man ook heel veel. Maar heb regelmatig jankend op de bank gezeten van onmacht. Nu is onze tweeling 9 maanden en ben ik weer redelijk fit. Onze oudste zoon heeft er niks negatiefs aan overgehouden. Hij is het allemaal alweer vergeten. Tip die ik kreeg: niet te ver vooruit kijken en gewoon dag voor dag alles bekijken. Succes met laatste lootjes.

Echt hè, heel herkenbaar inderdaad. Ik probeer het er ook maar een beetje te laten zijn allemaal. Goede tip, dag voor dag. Morgen 32 weken alweer, ook weer een flinke mijlpaal🥳. 💙💙

♥️ Any time! Ik herinner me (ondanks alle vergeetachtigheid nu ;)) nog goed hoe moeilijk ik die laatste weken vond, dus ik ben heel blij als ik iemand anders in die positie kan helpen!

Het is maar tijdelijk dat je minder kan doen dan dat je zou willen. Ik heb me er die laatste weken ook bij neergelegd. Die kleintjes ‘redden zich wel even’. Als mama even wat meer op de bank ligt een aantal weken, zijn ze na een week alweer kwijt. Wees niet te streng voor jezelf 😊