Paniek

Heel herkenbaar! Wij hoorden met 5.5 week dat we zwanger zijn van een tweeling. Eerste twee dagen zo overdonderd dat ik niks anders kon dan huilen. Het was zó anders dan ik mij had voorgesteld. Nooit bij stilgestaan dat ik moeder zou worden van een tweeling. Wees niet bang dat je het niet kan! Wij zijn allebei powervrouwen 😊. Het heeft zo moeten zijn. Wanneer het is geland, durf je te gaan genieten. Ik besef me steeds meer hoe bijzonder het is om twee kindjes tegelijkertijd te mogen groeien in mijn buik❤️

Zo fijn om te horen dat ik niet alleen ben ! ♥️

Had ik ook tijdens mijn zwangerschap. Ben met de 8 weken echo achter gekomen (samen met mijn moeder) dat het een tweeling werd en zo zenuwachtig, nervous en overdonderd. De hele zwangerschap, emotioneel heen en weer geslingerd tussen "kan ik en doe ik" aan de ene kant en "hoe ga ik dit doen en dit kan ik niet" aan de andere kant. Ook na de bevalling was alles nog zo onwerkelijk en vermoeiend. Nu zijn de meiden bijna 3jaar (januari) en ondanks dat het nog steeds pittig is, het is zo mooi, gezellig en (hart)-verwarmend om te zien en mogen doen. You can do this, Mommy

Wat fijn dat het zo mooi is ondanks dat het pittig is. Ik wens jou en je kinderen een fijne verjaardag alvast!

Dankje.Probeer er van te genieten. Ik werd, mede door dat alles nieuw was zooo ontzettend "geleefd" tijdens de zwangerschap. 1ste zwangerschap, alleenstaande, ploegendiensten en alle extra controles. Ik zit nu in de wachtweken voor de 2de zwangerschap (en tevens laatste ivf-poging, ivm leeftijd). 11-12-2025 is testdag. Dus ondanks dat het pittig is overweegt het mooie, positive ervan zo zeer, dat ik het nog een keer aandurft. Ik wens jou een goede en soepele zwangerschap (en bevalling). Geniet van deze periode en de tweeling, voor je het weet schrijf je ze in op de basisschool

Herkenbaar hoor! Ik kwam er in mijn eentje achter doordat ik op werk een echo liet maken. Ik had wel paniek. We hadden op dat moment een dochter van net 1 en mijn man heeft chronische rugklachten. We waren het eens over een 2e maar ik wist dat veel op mij terecht zou komen, maar hoe dan met een tweeling?! En daarnaast hadden we nog maar 1 extra kamer dus moesten ze samen. En zouden er wel 3 autostoeltjes in de auto passen en..... en.... en... ik had echt 1000 vragen en zorgen. En dan had ik nog niet eens nagedacht over de zwangerschap en bevalling. Inmiddels zijn ze ruim 2,5 en het is echt allemal goed gekomen. Ja het is pittig, en ja je hebt soms geen idee wat je aan het doen bent of waar je het zoeken moet. Maar ook dat kom je teboven. En je weet ook niet beter dus je doet het 'gewoon'. Je kunt dit heus wel! En er zijn ook zo veel leuke en lieve momenten met die 2 straks. Er zijn ook fijne Facebook groepen (tweeling mama's is een fijne en je hebt er ook vast een van dit jaar tweelingmamas 2026 ofzo). Hier kun je ook veel ervaringen lezen en vragen stellen. You got this!😘

Ik hoop dat de ivf geslaagd is! Succes met alles

Wat ontzettend lief! Inderdaad zoveel vragen. Mijn eerste zwangerschap. Maar wat mooi om te horen dat het allemaal goed is verlopen bij jullie!

Haha nou goed verlopen zal ik niet altijd zeggen hoor. Zwangerschap verliep niet ongecompliceerd en we hadden daarna een huilbaby. Maar ook dat is allemaal te overleven en vind je weer je weg in. Maar dit kan natuurlijk ook allemaal als je 1 baby hebt he. Dus is het zwaarder dan 1 baby....misschien wel ja want ze zijn altijd samen ook als het niet lekker loopt en ze tegelijkaandacht modig hebben bijvoorbeeld. Maar het is daardoor soms ook juist makelijker omdat ze samen zijn. Ze zijn elkaars vermaak soms en hebben altijd een speelmaatje. En de band tussen hen is toch wel bijzonder hoor.

Ik denk dat je gevoelens voor veel mensen heel herkenbaar zijn en het is ook gewoon niet niks dat er een tweeling in je buik zit. Er zijn hier ook heel veel topics gestart over precies dit onderwerp, die zou je terug kunnen lezen om de opbeurende woorden en de tips die gegeven zijn terug te lezen. Wat ik zelf ook heel fijn vond was het boek Ojee het zijn er twee van Janneke Jonkmans. Die heb ik meteen in de dagen nadat ik het nieuws kreeg uitgelezen en daarmee kreeg ik ook al meteen wat meer houvast. Er komt ontzettend veel op je af en je gaat jezelf verbazen met waar je allemaal toe in staat blijkt te zijn. Vergeet ook niet dat het eerste trimester heel erg zwaar is, dat je waarschijnlijk ontzettend moe bent en mogelijk ook nog misselijk en dat het ook nog de meest chaotische maand van het jaar is. Wellicht dat als je je over een paar weken wat beter voelt, alle angst en onzekerheid ook automatisch alweer wat minder is. Alle emoties zijn valide, blijf erover praten en wees lief voor jezelf ❤️

Wat een ontzettend lief bericht. Ik zal eens kijken naar dat boek. Heel erg bedankt voor de tip♥️ Ik ben inderdaad ontzettend moe, ik ben nog niet misselijk. We gaan zien wat er gaat komen

Super herkenbaar! Wij zijn er 3 dagen geleden achter gekomen (nu 7wkn en 2 dagen!) en ik vond het naast heel leuk ook heel erg schrikken… nu overheerst vooral het gevoel: ‘hoe gaan we dat allemaal doen’. Het komt vast goed, maar ik vind het ook schakelen. Maar we kunnen dit!

Inderdaad haha. Hoe gaan we het allemaal doen. Is het jullie eerste zwangerschap? Ik ben 26 en het is mijn eerste zwangerschap. Komt veel bij kijken. Moeten verhuizen (nu niet genoeg slaapkamers en ruimte, echt een starterswoning) alle dubbele spullen. De kinderwagen. Jeetje

Jaaa dat gevoel herken ik enorm! Het zijn inderdaad onze eerste kindjes en gelukkig hebben we wel de ruimte, maar wat jij zegt: alles dubbel en ook dubbele slapeloze nachten, dubbele kinderopvang etc dat vinden wij echt pittig! Wat lastig dat je moet verhuizen, kunnen ze niet eerst bij elkaar op de kamer? :)

die van mij liggen nu ook nog op 1 kamer en kan net/net niet. als het niet anders kan, dan kan het niet anders en de kleintjes weten niet beter

Heel herkenbaar je gevoel! Die eerste dagen was ik zo overdonderd en heb ik ook echt wel gehuild. Je hoeft ook niet alleen maar blijdschap te voelen, want jeetje wat komt er opeens op je af? Wees lief voor jezelf en laat het vooral ook even bezinken, veel regeldingen kun je echt wel even uitstellen tot het nieuws geland is. Je kunt dit!!

Hoi, ik herken je gevoel heel erg. Wij zijn er twee weken geleden achter gekomen op de 7 weken echo dat we een tweeling verwachten. In het ziekenhuis hield ik me groot maar daarna bij thuiskomst had ik echt een break down. Ik kon alleen maar huilen een paar dagen achter elkaar. De blijdschap van zwanger zijn was echt even weg. Had het totaal niet zien aankomen en was mega overdonderd. Het is nu iets meer "geland". Ook mijn eerste zwangerschap trouwens dus ik vind het heel erg spannend allemaal. Liefs!!