Positieve verhalen bevallingen/tweelingen

Hoi, Ik ben op 2 juli bevallen van een 2-eiige tweeling(jongen en meisje) met 37+2. Na de laatste groeiecho met 36+6 de datum voor de inleiding afgesproken en bleek ik al zonder het te weten 2 centimeter ontsluiting te hebben. De inleiding zou de maandag erop met 37+1 zijn. In de dagen ertussen in de avond wat voorweeën, maar dit zette niet door. 1x getwijfeld om het ziekenhuis te bellen, maar toch besloten om het af te wachten. Op de dag van de inleiding was het erg druk op de afdeling. Ik bleek nu 3 cm ontsluiting te hebben. Echter de gynaecoloog durfde het niet aan om de inleiding te starten, gezien het extra personeel dat er bij en stand-by moest staan als ik mocht gaan persen. De dag erna zijn we terug gegaan om 7.00 en had ik 4 cm ontsluiting( nog steeds geen wee gevoeld alleen harde buiken). De verloskundige heeft mijn vliezen gebroken en de gynaecoloog heeft meteen de ruggenprik aangevraagd. In ons ziekenhuis doen ze dit standaard preventief bij een tweelingbevalling, dat als er complicaties zouden ontstaan dat ze meteen een spoed keizersnee konden doen. Vervolgens hebben ze om het half uur het infuus verhoogd met de wee opwekkers. Om half 5 in de middag mocht ik beginnen met persen. Inmiddels stond de kinderarts en het OK team stand-by. Onder begeleiding van onze eigen gynaecoloog is onze dochter als eerste na 40 min persen geboren gezond en wel. Ze is wel met de vacuümpomp gehaald en de gynaecoloog heeft een klein knipje gezet. Omdat de hartslag daalde tijdens het persen. 21 min later is onze zoon ter wereld gekomen helemaal gezond. Gelukkig kwam de placenta ook heel snel en in zijn geheel. Door de preventieve ruggenprik heb ik geen enkele pijn of wee gevoeld, ook geen pijn tijdens het persen, alleen toen het hoofdje bijna geboren werd een druk van onder. een hele rare gewaarwording om zonder pijn te bevallen, maar wel super fijn natuurlijk. Ik kijk er super op terug! Ik ben ook heel snel fysiek weer opgeknapt, rende enkele dagen alweer rond in huis. Ik moest echt geremd worden om te rusten. We zijn 1,5 dag in het ziekenhuis geweest vanwege de glucosecontroles van onze zoon ivm laag geboortegewicht. Iefke woog bij de geboorte 2696 en Wessel 2348 gram.

Wat superfijn om te lezen! En nog gefeliciteerd 🤗

Gefeliciteerd met de geboorte van de tweeling 😊 zwangerschap Fijn dat alles zo goed is gegaan 🩷🩵

Hee meid, ik snap je volkomen. Ik had dit ook. Daarom heb ik vorig jaar dit topic op het forum geopend. Misschien kun je er kracht uit putten! 😘 https://community.24baby.nl/forum/zwanger/succesverhalen-tweeling-bevalling-PxPexB?utm_source=24Baby&utm_medium=app

Ik had precies hetzelfde voor mijn bevalling, maar het viel me reuze mee. Afgelopen week bevallen van een 1-eiige tweeling met 35 weken. Ik lag al een paar dagen in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging. De bevalling is geheel natuurlijk verlopen. In de middag waren mijn vliezen gebroken en in de avond begonnen mijn weeën. Uiteindelijk een slaapmiddel gekregen omdat ze dachten dat het nog niet door ging zetten. Bij de eerste keer kijken rond 00.30 bleek ik al volledige ontsluiting te hebben. Uiteindelijk ook weeënopwekkers gekregen en om 3.00 was de eerste in hoofdligging geboren. 3 minuten daarna kwam de 2e met de beentjes eruit. Uiteindelijk is er nog wel een kleine knip gezet. Ik vond het een heel fijn idee dat iedereen stanby stond mocht er iets gebeuren. We verblijven nu nog in het ziekenhuis, maar iedereen is hier zo ontzettend lief en meedenkend.

Ik ben afgelopen maandag bevallen van mn tweeling via een inleiding. Toen ik aankwam in het ziekenhuis had ik al 2 cm ontsluiting, maar ze wilde dit nog met een ballonnetje naar 3 cm krijgen alvorens de vliezen gebroken zouden worden. Het ballonnetje werd ingebracht en toen zat ik dus gelijk al op 3cm, dus die werd er meteen weer uit gehaald. Ze wilden toen over naar het breken vd vliezen, maar dat ging niet omdat ze t hoofdje nog terug kon duwen. (De navelstreng kan er dan mogelijk voor schieten). Uiteindelijk gestart met weeënopwekkers en toen vrij snel op 4cm. Dit was eigenlijk ook het moment dat de bevalling echt startte, want ik was al sochtends 8.30 in het ziekenhuis, en dit gebeurde pas om 15.30, omdat ze eerder simpelweg niet genoeg verpleegkundigen hadden voor een tweeling. Mn vliezen zijn toen gebroken en toen kwamen de weeën ineens zo snel, en was net op dat moment alleen omdat mn man mn peuter thuis moest troosten. Toen heb ik om een ruggenprik gevraagd omdat ik t in mn eentje niet zou redden. Die zat er vrij vlot in, en eigenlijk zat ik toen binnen 2 uur op volledige ontsluiting, mn man kwam tijdens de persweeën binnen rennen en al snel werd mn eerste zoon geboren. Helaas is de tweede toen horizontaal gedraaid waarop ze geprobeerd hebben hem eruit te trekken aan zn voeten, maar dit was te pijnlijk omdat mn ruggenprik al was uitgezet. Ze hebben dit toen uiteindelijk opnieuw in de OK gedaan met verdoving, alleen dit heeft 15-20 min geduurd omdat de kleine met zn hoofdje vast zat. De bevalling zelf kijk ik positief op terug, dit was absoluut niet hoe ik het in gedachten had, maar het personeel en de medische staf hebben hun uiterste best gedaan om mij de best mogelijke ervaring te geven.

Ik ben 8 juni met 39+2 bevallen van een Di Di tweeling. Op 7 juni braken mijn vliezen van baby a om 19:30. Ik voelde eigenlijk nog niet veel. Om 20:30 kreeg ik wat lichte menstruatie achtige kraampjes. Dus ging ik even douchen. De krampen zetten vlot door naar flinke weeen en ik belandde in een weenstorm. Rond 22:30 kwamen we aan in het ziekenhuis. En op het moment dat we in de kamer kwamen.. ving ik de laatste weeen op onder de douche. Om 00:13 werd Mats (binnen 5 minuten persen) geboren. Dit deel van de bevalling was volledig hands off en op eigen kracht. Zijn broertje liet op zich wachten, maar ook daar kijk ik positief op terug. Om 6 uur in de ochtend had ik geen kracht meer en heb ik zelf gevraagd om een keizersnede. Daar waren ze even voorzichtig mee omdat ik zelf vooraf had aangegeven absoluut geen medisch ingrijpen te willen. Maar er werd goed naar mij geluisterd. Op dat moment werd ik medisch. De wee stoppers voelden als een verademing. Om 7:30 werd Mees geboren via een keizersnede. Binnen 3 dagen was ik alweer aardig op de been ondanks de dubbele bevalling! En ik kijk er positief op terug ondanks dat mijn droom bevalling een thuis bevalling met bad was.