sFGR

Hier geen mono-di tweeling, dus wel een iets andere situatie, maar wel 1 van de tweeling met een zeer forse groeirestrictie. Dit al vanaf week 13 (achteraf gezien) met 19 weken ben ik naar het EMC doorgestuurd met ook de boodschap dat de kans 90% was dat de kleine het niet zou gaan halen, of dat ze hem moesten laten gaan om de andere meer kans te geven. Uiteindelijk ben ik met 28 weken opgenomen omdat hij op de P0 zat en zeer slechte doorbloeding had. Met dagelijks CTG'S en een lange opname van 7 weken heb ik het vol kunnen houden tot 35 weken. Hij is zeer dysmatuur geboren 1400 gram (zijn broertje 2380). Mijn ervaring met het EMC is geweldig geweest, misschien is het voor je nog een optie om daar een second opinion aan te vragen?

Ik dacht dat ze elkaar niet in gevaar brengen als ze een aparte placenta hebben. Ik ben echt blij voor jullie dat jullie een happy end hebben gehad!🙏 Bij ons is het probleem dat onze tweeling een sterke bloedband heeft. Als de kleinere baby zou overlijden, heeft de grotere baby daar direct last van. Dat maakt het extra zwaar. Ik wil nog steeds graag bespreken wat de kansen zijn voor de kleinere baby voordat we een beslissing nemen. Het doet me zoveel verdriet.

Mag ik vragen hoe bij jou is afgelopen heb je selectieve reductie moeten doen? Benieuwd naar je ervaring

Gelukkig niet! Onze kleinere baby groeide op haar eigen groeilijn. Vanaf 28 weken werd ik opgenomen in het ziekenhuis en kreeg ik twee keer per dag een CTG. Uiteindelijk haalden we de 32 weken en zijn ze met een acute keizersnede geboren. Inmiddels zijn ze twee maanden oud en doen ze het allebei ontzettend goed! Maar ik zal nooit vergeten hoe stressvol de zwangerschap was.

Fijn dat het bij jou goed is gegaan. Sterkere bloedbaan maakt de keuze ook wel moeilijker. Had je ineens verschil in groei?

Ja! Er was 30% groeiverschil en nu zien ze er ook niet meer hetzelfde uit, omdat de ene veel kleiner is.