Single en zwanger van een drieling

Wow heftige situatie. Hier zwanger van een tweeling maar met partner. Dus kan je eigenlijk echt geen tips geven. Wel volg ik een aantal drielingmoeders (waarvan 1 t ook alleen doet geloofik) op insta, misschien dat je die een berichtje kan sturen. Die hebben denk ik voor dezelfde keuzes gestaan, maar weten in ieder geval hoe het is om een drieling te hebben... Sterkte en succes met alles wat op je pad komt komende tijd 😘

Hier ook niet in dezelfde situatie. Maar wat een dubbele gevoelens moet je hebben: blijdschap, dankbaar, angst, zorgen... Hier ruim 29 weken zwanger van een tweeling, maar met man en familie dichtbij en wonend in een dorp. Maar wellicht heb je iets aan de informatie van het NVOM? De Nederlandse Vereniging voor Ouders van Meerlingen. Ik ben momenteel het boek van Coks Feenstra aan het lezen: 'Het grote tweelingenboek'. Dat is de titel, maar bij elk hoofdstuk staat een paragraaf over drielingen, inclusief ervaringen van ouders. Wellicht kun je het boek in de bibliotheek lenen? En misschien kan iemand van maatschappelijk werk met je meedenken wat betreft je woonsituatie? Ik snap heel goed dat je niet wilt gaan voor embryoreductie (staat overigens ook iets over in het boek), dat zou ik ook niet kunnen. Succes met al de keuzes die je zult moeten gaan maken en een goede zwangerschap toegewenst. 😘

Hoi! Wat een ongelooflijke emotionele achtbaan waar je doorheen gaat ❤️ Ik was ook zwanger van een drieling (een vierling in het begin, maar 'nr 4' was zo vroeg door mijn lijf afgestoten dat we daar enkel het vruchtzakje van hebben gezien op de echo). Drie kloppende hartjes, ook in week 7. Onze wereld stond ook op zijn kop en je hele toekomst ligt ineens in handen van 'het lot'.. Wij wilden een tweede kindje, en plotseling zouden we er drie bij krijgen. Veel praktische uitdagingen waar je aan moet denken, om nog maar te zwijgen over de emotionele achtbaan. Ik begrijp je helemaal. Na een week of twee hadden we het idee omarmd en we begonnen er zelfs al een beetje trots op te worden. Maar toen we in week 9,5 een nieuwe echo kregen, bleek dat het hartje van nr 3 was gestopt. We wisten dat deze kans groot was, maar toch was het een verdrietig moment. Je bent twee weken lang opgestaan en naar bed gegaan met de gedachte aan het leven met een drieling erbij. Maar al snel voelde het voor ons toch ook als een soort opluchting. Er was wat van mijn schouders gevallen en ineens kon ik volledig genieten van het idee dat we nog 'maar' een tweeling kregen ❤️ Zij zijn 4 maanden geleden allebei gezond ter wereld gekomen. Een meerling is heftig en zwaarder dan een eenling, maar zo ontzettend leuk ook! ❤️Ik denk regelmatig dat drie baby's ook prima had gegaan. De tips die ik kan geven; volg je gevoel. En voor ons hielp het erg om vlogs van drielingmoeders te kijken en verhalen te lezen van andere drielingmoeders. Misschien kan het consultatiebureau je in contact brengen met drielingmoeders? Dan zou je misschien eens kunnen kijken bij ze en ervaringen aanhoren. Heel veel sterkte en succes met de keuze ❤️ Er staat je hoe dan ook een spannende tijd te wachten. En het zal hoe dan ook zijn weg vinden en goed komen 🤗

Misschien kun je drieling moeder Tatiana op Instagram een berichtje sturen? Zij doet het ook alleen. En verder zou ik, hoe hard het ook klinkt, eerst het eerste trimester afwachten voordat je rigoureuze beslissingen neemt als verhuizen etc. Ik vind een tweeling echt wel heftiger dan één baby tegelijk, maar je kunt alles met de juiste hulp en goede instelling denk ik. Succes en gefeliciteerd!

Allereerst: Van harte gefeliciteerd met je drie wondertjes. Ben zelf zwanger geworden via ivf en heb afgelopen januari een prachtige tweeling mogen ontvangen. Bij mij werd er ook gesproken over risico's en dat het zwaarder zou worden dan een eenling zwangerschap maar daar heb ik zelf (misschien door dat ik geen vergelijkings materiaal heb) niets van gemerkt. Ik ben overal blanco ingegaan - en toch laten informeren en adviseren - waardoor ik zelf rustig kon blijven en ben zo probleemloos door de hele zwangerschap gegaan. Kun je de Kinderwagen zelf beneden "kwijt" of ben je "verplicht" deze ook naar boven te slepen? Als je deze beneden mag laten, kun je de kids en eventuele boodschappen ook 1 voor 1, 1 trap per keer omhoog (voor de duidelijkheid ik bedoel: baby 1, trap 1 omhoog boven aan de trap neerzetten en terug naar beneden voor baby 2, dan baby 2, 1 trap omhoog en boven aan de trap naast baby 1 neerzetten en terug naar beneden voor baby 3, dan baby 3, boven aan trap 1 naast baby 1 en baby 2 neerzetten en terug naar beneden voor de boodschappen dan de boodschappen meteen trap 2 omhoog brengen en terug voor baby 1, enz, enz, (ik, weet het nog steeds een pokken klus maar zo heb ik het gedaan met 2 baby's en 2 trappen) ik probeer in oplossingen te denken en dit is er 1 van. Andere oplossing zou kunnen zijn woning ruil met buren die op 1ste of 2de verdieping wonen, weet niet of je die goed genoeg kent om zo een verzoek te doen maar ook een optie. Ik heb de eerste 2 maanden na de geboorte van de tweeling bij mijn ouders gelogeerd mede omdat ik ben bevallen via een spoed keizersnede en dit de meest effectieve en efficiënte manier van werken was. Met een drieling zal het denk ik wel op een prematuur geboorte/bevalling worden (gok bevallen rond week 32) en waarschijnlijk ook worden opgenomen in het ziekenhuis na de bevalling en dat je de 1ste maand misschien zelfs 1ste 2 maanden op en neer gaat naar ziekenhuis mits je niet zelf ook opgenomen gaat worden in ziekenhuis. Dus kun je eventueel ergens logeren zodat jezelf niet na de bevalling die trappen op en af hoeft en "rustig" kunt genezen van je keizersnede? (want ik gok ook op een keizersnede, sorry) Blijf rustig, doe wat goed voelt, en blijf zoveel mogelijk je "normale leven", leven tijdens de zwangerschap. Probeer alle zorgen zoveel mogelijk opzij te zetten en rustig te blijven, jij en je kleintjes zullen daar na de bevalling allemaal baat bij hebben.

Wow, heftig! Wat fijn dat je veel vrienden hebt die je kunnen helpen! Ik zou nu niet gaan kijken naar een andere woonruimte. Je gaat niet direct op pad met 3 baby's, of in ieder geval niet in je eentje, dus parkeer het probleem van de 6 trappen naar later, nadat ze geboren zijn. Je zou eventueel wel alvast een lijstje kunnen maken met wat je wenst in je nieuwe woning. Ik heb een tweeling en een ouder kindje en ik vond de babytijd echt heftig met de tweeling. Ik heb veeeeeel meer genoten van de babytijd met mijn oudste en dat was een tijdje wel lastig te accepteren. Als ik denk aan de moeilijke momenten dan waren dat de momenten dat ik me moe voelde. Je kunt dat niet altijd voorkomen (uiteraard) maar je kunt wel proberen goed en gezond te blijven eten en te slapen zodra je kan (als de baby's slapen). Gebruik je netwerk goed. Iemand die een uur langs komt om een baby van je over te nemen is fijn maar brengt je niks voor de andere 23 uur op een dag. Gebruik je netwerk dus ook om voor je te koken en het huishouden te doen op de momenten dat jij rust neemt. Daar heb je langer profijt van. Opgeruimd huis geeft rust, niet te hoeven koken maar wel gezond eten geeft ook rust en energie. Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk. Geen gesleep met baby's naar de slaapkamer om te verschonen maar laat die verschoonkussen lekker bij de keukentafel. Bij geen of einde borstvoeding: geen gedonder met flesjes maken en mengen x3 maar koop een baby senseo (Google maar eens) voor een flesje melk binnen 30 seconden. Ik maakte ze snachts blind zonder het licht aan te doen. Koop goede voedingskussens, mijn babys leerden in een voedingskussen al heel snel zelf flesje vast houden. Bespaar niet op de dingen die het je makkelijker gaan maken ;-) Allerbelangrijkste wat betreft omgaan met risico's en alle andere beslissingen: volg je gevoel. Een moedergevoel is echt heel sterk. Gefeliciteerd!!

Wat ontzettend fijn deze lieve reacties. De (gedeeltelijke) herkenning, de adviezen en de geruststelling. Doet me goed en ik heb er echt wat aan. Dank jullie wel! 😘

Jeetje gefeliciteerd! Wat ongelofelijk dit! Er komt zo veel op je af. Zal wel even tijd kosten om het op een rijtje te krijgen. Mijn situatie is heel anders maar ik herken je verhaal zeker. Ik heb met mijn man in december 2020 een tweeeiige tweeling gekregen. Heel gewenst en hele goede zwangerschap. Gezond geboren met 34 weken. Wij wilden nog een kindje. In maart 2022 was ik weer zwanger en dat bleek een eeneiige tweeling. Wie verzint dat?! Onze wens was om nog even in ons kleine appartement in Amsterdam te blijven. We woonden op de eerste verdieping en dat vond ik heel goed te doen met de tweeling (buggy stond binnen dus konden de kinderen een voor een naar boven brengen). Baby’s nemen zo weinig ruimte in. Maar met nog een tweeling erbij zou het huis wel echt heel snel te klein worden. Bovendien wilde ik heel graag ruimte om hulptroepen (vooral mijn moeder) te kunnen laten logeren. Ik zag het niet zitten om na de geboorte naar een ander huis te gaan zoeken. Ik dacht met vier kleine kinderen hebben we daar echt geen tijd en energie voor. We hebben nog een paar echo’s afgewacht, want ik vond het om een of andere reden zo freaky dat ik niet kon geloven dat het goed zou blijven gaan. Na de 13 weken echo zijn we toch maar naar een ander huis gaan zoeken. Ondertussen inderdaad steeds de controles en de gesprekken over de risico’s, vooral bij de eeneiige tweeling. Wat moet je met die informatie? Je weet niet hoe het in jouw geval gaat uitpakken en je hebt er ook helemaal geen invloed op. Ik heb mijn kop maar een beetje in het zand gestoken. Mijn eerste zwangerschap ging super en mijn tweede zwangerschap ging echt alles fout. Eigenlijk was het vanaf 16 weken heel onzeker of de kindjes het zouden halen. Ondertussen de hele verhuizing al in gang gezet. Ook wel eens gedacht hoe zuur het zou zijn als we “voor niks” ons fijne appartement zouden hebben verkocht. Maar eigenlijk was ik alleen maar bezig met de baby’s en had ik helemaal vrede met onze beslissing om ons gewoon op hun komst te gaan voorbereiden. Ongeacht de uitkomst! Ze hebben het gered en ons nieuwe huis bevalt goed maar ik mis Amsterdam zeker. Met zo veel kleine kinderen is je actieradius zo klein en dan is de stad in mijn ervaring wel echt veel gezelliger. Hoe het is om een drieling te hebben weet ik natuurlijk niet. Wat ik wel weet is dat onze eerste tweeling veel pittiger was dan de tweede. De jongsten zijn gewoon veel makkelijker en tevredener. Ik denk dus dat het heel erg afhangt van de karakters van je kindjes en of ze een beetje op hun beurt kunnen wachten. Verder is het hebben van veel kleine baby’s / kinderen in mijn ervaring gewoon vet veel werk. Of dat zwaar is verschilt per dag. Heel lang verhaal dit, sorry! En dus wel echt een andere situatie, maar ik herken je berichtje heel erg, dus Ik hoop dat je er toch iets aan hebt!

Hoi! Ik heb een drieling, ze zijn nu 3,5 maanden oud. Als je wil kun. Je me een berichtje sturen via Instagram, ik kan vast heel veel vragen voor je beantwoorden 😊 www.Instagram.com/drielingfamilie.vandam

Lieve dames, dank voor jullie fijne reacties. Helaas zijn alledrie de hartjes gestopt met kloppen bij bijna 8 weken.. 😢

Ach nee, wat verdrietig. Zelf heb ik ook 2 vroege miskramen gehad. Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. Neem de tijd om dit te verwerken en doe dit op de manier die bij jou past. 💔💔💔

Oh, nee, wat verdrietig nieuws. Sterkte de komende periode. Geluk en verdriet liggen heel dicht bijelkaar. En ik zal mijn tweeling vanavond een extra knuffel geven om hun en mezelf gelukkig te kunnen prijzen dat het bij mij anders is gegaan. Hou moed, meid, ooit zul jij het kindje in je armen mogen sluiten waar je van droomt, jammer alleen dat het je niet met deze 3 gegund was. 😘 😘 😘

Wat ontzettend verdrietig. 🌈 na zo lang wachten op een zwangerschap…. Ik leef met je mee! Heel veel liefs en sterkte.

Ah wat verdrietig. Heel veel sterkte 💖

Wouw wat een prachtige verassing! Luister naar je gevoel en onderbuik☺️ worden genoeg gezonde drielingen geboren. Succes met je keuze

Ze heeft 2 dagen geleden een miskraam gehad. Lees maar terug.

Wat verdrietig. Heel veel sterkte gewenst

Heel veel sterkte 🤍