Tips kraamtijd NICU/HC

Hoi! Hier 2 maanden terug bevallen met 32 weken, een uur bij ons huis vandaan en met peuter die over 2 weken 2 wordt. 1: Wij hebben ervoor gekozen om onze dochter uit logeren te brengen al die tijd (in totaal 5.5 week voordat we weer thuis waren), dat was best zwaar, maar daardoor konden wij ons volledig op de tweeling focussen. Ze is wel een paar keer op bezoek geweest in het ziekenhuis, op de afdeling zelf mocht niet want ze heeft nog geen waterpokken gehad. We zijn ook een paar keer een middagje naar haar toe gegaan. Was zwaar maar nu we alweer een paar weken thuis zijn lijkt het alsof we nooit zo lang van haar zijn weggeweest. 2: Wij hebben onze ouders uitgenodigd in de eerste week en verder toen nog niemand. Dit in overleg met de verpleegkundigen (Ik besprak veel met ze en dat hielp) 3: ik heb me strak aan het rustmoment in de middag gehouden dus wij gingen in de ochtend en de avond naar het ziekenhuis toe de eerste weken. Het is echt zoeken naar een ritme, je denkt al gauw dat je er te weinig bent. Tegen mij zeiden ze: wees egoïstisch, ook soms naar je kinderen toe. Het is een zware tijd en je moet zelf als moeder ook kunnen blijven staan. Wij zijn ook een keer maar 10 min op een dag geweest omdat we daarna zelf even gingen ontspannen. Voelde heel onnatuurlijk maar we hadden het nodig. De hele situatie is onnatuurlijk en ik had echt het gevoel dat ik voor al m'n kinderen geen goede moeder was. Bespreek het ook echt vooral met het personeel daar en ik raad je dan ook een maatschappelijk werker aan. Die hebben vaak hele bruikbare praktische tips. Sterkte en succes alvast! En geniet straks van je kleintjes ❤️

Gefeliciteerd. En ja tijd indelen is lastig in deze periode. Uiteindelijk moet je doen waar jij het fijnste bij voelt. Mijn dochters waren geboren in de tweede lockdown met strenge bezoektijden. Daardoor werd ik in een ritme geduwd dat stiekem wel goed was voor mijn eigen herstel en raakte ik niet uitgeput. We hadden twee bezoekblokken. In de ochtend en in de avond. Tussen deze blokken zaten 4 uur. Dus van 8 tot 12 uur en van 19 uur tot 22 uur. Daardoor moest ik thuis alle maaltijden eten en thuis slapen. Natuurlijk pittig want je wilde daar blijven. Maar was daardoor super fit en gezond en kolven ging echt als een trein waardoor ik heel lang heb kunnen geven. Het was wel enorm moeilijk natuurlijk om niet hele tijd bij ze te zijn en bezoekmomenten voelden altijd te kort. Op een bepaald moment wilde mn man niet altijd mee. Dus ging ik alleen er naar toe om tegelijk met ze te buidelen en savonds mn man. Hoewel ik geen keuze had voor indeling van wanneer ik ze kon zien kan ik iedere nicumama aanraden jezelf tijdsblokken aan te houden. Vooral om te zorgen dat je nog eet en slaapt. Succes deze periode. Het lijkt een lange weg, maar voor je het weet zijn ze waarschijnlijk thuis!

Bedankt voor jullie reacties en tips Rosannelalala en Mormels! Ik zie dingen langskomen waar ik/we wat mee kunnen! We hebben al het nummer van maatschappelijk werk gekregen, dus die ga ik zeker even om tips vragen. Mijn eerste gedachte over onze oudste weken uit logeren doen was 'no way', maar bij nader inzien is dat eigenlijk wel een goed idee. Kind heeft ook nog geen waterpokken gehad en de band met opa's en oma's is goed (kind logeert daar al regelmatig) en dan krijgt het tenminste de aandacht die het verdient. :) Wat lastig dat je alleen tijdens de bezoekblokken mocht komen Mormels. Al geven vaste tijdsblokken ook wel ritme en ruimte om te rusten, dus die tip neem ik zeker ook mee.

Onze jongens zijn op vrijdag geboren, om 00.01 en 00.11. Met 35 weken. Ze hebben 20 dagen in het ziekenhuis gelegen. 2 dagen in de couveuse en de overige 18 dagen in een warmtebedje. Onze dochter van toen 1,5 jaar heeft toen dat eerste weekend bij m’n vader en z’n vrouw gelogeerd. Ze had daar de tijd van haar leven. Doordeweeks was ze veel bij m’n schoonouders en het tweede weekend ging ze bij m’n moeder en haar man logeren. Het derde weekend (Pasen) was ik thuis. Mijn man was er ‘s avonds en ‘s ochtends voor haar om haar naar en uit bed te doen. Ze heeft haar broertjes na 4 dagen in het ziekenhuis ontmoet. Onze ouders, broers en zussen zijn in de eerste week op bezoek geweest. Heel kort (maximaal een halfuur) want ik had helemaal niet de energie om zo lang andere personen te entertainen. Er zijn ook altijd regels op de afdeling waar je je aan moet houden qua bezoek enzo, dus goed om die even uit te zoeken. Je moet zelf bepalen wat te snel en te veel is, dat kunnen wij niet voor je doen. Echt goed naar jezelf en je lichaam luisteren! Ik bleef in de kraamweek bijna fulltime bij de jongens, na die week ging ik overdag tussen 09.00 en 16.00 naar de jongens toen onze dochter bij de gastouder was. Daar kon ik heerlijk met ze knuffelen en liggen. Ze sliepen in hun warmtebedje en dan ging ik ook rusten. Ik zat er all-inclusive, dus ik kreeg ook alle maaltijden, snacks en drankjes. In de derde en laatste week sliep ik af en toe thuis, dus toen verviel het all-inclusive gedeelte en werd het rooming-in. Wij als ouders mochten er ten alle tijden bij. Ik gaf geen borstvoeding, ik had al niet genoeg voor m’n dochter dus ging het bij de tweeling niet eens proberen. Heel erg blij met die keuze. Dat was toch een zorg minder. Ze hebben 2,5 week sondevoeding gehad en de laatste paar dagen dronken ze alles uit hun flesjes.

Hey! Lastige situatie he? Ik ben 9 weken geleden bevallen van onze tweeling met 37 weken. Onze dochter mocht na twee dagen mee naar huis naar onze dochter van 2,5 en onze zoon van 1,5. Ons jongste zoontje heeft 37 dagen in het ziekenhuis gelegen. 1) De oudste twee zijn de nacht voor de bevalling (ik werd 's ochtends vroeg ingeleid) en de nacht na de bevalling bij opa en oma blijven slapen. Ons dochtertje sliep bij mij op de kraamafdeling en ons zoontje lag op de Nicu in een couveuse. Mijn man is de eerste nacht in het ziekenhuis blijven slapen, de tweede nacht was hij thuis voor onze oudste kindjes. De derde nacht waren ons dochtertje en ik ook weer thuis en lag ons zoontje al op de medium care in een warmtebedje. Hij heeft twee weken in het MUMC+ gelegen en gedurende die periode gingen mijn man en/of ik 1x per dag langs. Als we samen gingen dan bleven de oudste twee even bij opa en oma. Daarna heeft hij nog 3,5 week in het ziekenhuis in Roermond gelegen en toen wisselde we ons vaak af. De oudste twee werden drie dagen per week opgevangen en die dagen zat ik samen met ons jongste dochtertje bij haar tweelingbroertje in het ziekenhuis van 10 tot 16 uur ongeveer. De overige 4 dagen zorgden we dat iemand van ons beide minimaal 2 uurtjes kon gaan, zodat we in elk geval iedere dag een voeding zelf konden geven. Het ziekenhuispersoneel had er ook alle begrip voor aangezien we natuurlijk ook de zorg over de andere drie kindjes nog droegen en ik nog herstellende was. 2) De dag na de bevalling zijn onze ouders bij mij op bezoek geweest op de kraamafdeling. Daar hebben ze ons dochtertje ook voor het eerst gezien. Mijn man is die dag met ze alle vier naar de Nicu geweest naar ons zoontje. Er mochten wel maar max. Twee personen tegelijk bij hem, waarvan minimaal 1 ouder dus ze hebben zich afgewisseld, maar merkte bij ons ook wel dat ze vooral nieuwsgierig waren en het na 10 minuten ook wel weer goed was, want je kunt er verder eigenlijk toch niks. De rest van zijn ziekenhuisopname is er eens af en toe iemand met ons mee gereden naar het ziekenhuis. Of het te snel of te veel is, ligt natuurlijk ook helemaal aan hoe jij je voelt na de bevalling, maar ik liep na twee dagen alweer rond alsof er niets gebeurd was dus ik kon het wel hebben. 3) Wil je mijn eerlijke antwoord? In mijn geval.. niet! Omdat ze met 37 weken geboren zijn heb ik geen seconde nagedacht over borstvoeding of kolven. De oudste twee kregen ook meteen kunstvoeding en daar heb ik nooit spijt van gehad. Als ze echt te vroeg geboren waren had ik wel willen kolven voor de best mogelijke start, maar met 3 kindjes onder de 3 thuis en 1 in het ziekenhuis zag ik het echt niet zitten. Mijn man was na de eerste week alweer aan het werk dus alle nachtvoedingen van onze dochter deed ik alleen. Daarbij sliepen de oudste twee slechter door alle veranderingen en laten ze regelmatig naast me te woelen in bed. Overdag bijslapen was ook geen optie, want of ik was bezig met een van de tweeling ( thuis of in het ziekenhuis), of met (een van) de oudste twee of met het huishouden😅 gelukkig kan ik goed tegen slaapgebrek, maar het was en is nog steeds behoorlijk pittig. Mijn belangrijkste tip is eigenlijk vooral: "Laat het op zijn beloop gaan". Natuurlijk is het goed om over dit soort dingen na te denken, maar je weet op voorhand nooit precies wat je kunt verwachten. Ons jongste zoontje is geboren met een zeldzame chromosoomafwijking dus wij wisten al vroeg dat de kans bestond dat zij snel mee naar huis mocht en hij nog een tijdje moest blijven, maar ik kon me nooit voorstellen hoe dat dan moest gaan en als je er dan midden in zit gaat het allemaal "vanzelf".

Jullie ook bedankt voor de reacties Twinmomof3 en Anika94! En hoe heb je dat gebolwerkt joh, Anika94, met 4 kinderen onder de 3 waarvan 1 zo lang in het ziekenhuis en je partner direct weer aan het werk. Respect... Jullie hebben ook helemaal gelijk dat het allemaal niet te plannen valt en dat probeer ik ook zeker niet te doen! Ik was vorige keer alleen compleet onvoorbereid en ben daardoor (te) veel over mijn grenzen gegaan. Ervaringen van anderen helpen me om nog andere opties te zien dan wij zelf bedacht hadden. :) Omdat ons kleinste kindje waarschijnlijk minder dan 1,5kg zal wegen en ze sowieso prematuur zijn, hoop ik zeker in het begin wel borstvoeding te kunnen geven,. Maar als het té zwaar wordt of niet op gang komt ga ik wel stoppen ja. Onze oudste gaat normaal 3 dagen per week naar de opvang/oppas en na jullie ervaringen gaan we dat zeker door laten lopen en verder alle hulp van opa's en oma's aannemen. Dat vangnet hebben we gelukkig! Verder zijn we allebei 3 maanden vrij na de geboorte, dus dat geeft ook wel vertrouwen dat het linksom of rechtsom wel losloopt. :)

Als ik nog een tip mag geven.. hoe vroeger ze worden geboren en hoe meer dagen ze in het ziekenhuis moeten verblijven, des te langer duurt je verlof. Die dagen kan je er volgens een formule achteraf aan vastplakken, dat is wel het uitzoeken waard! Volgens mij kan je googelen op ‘langer verlof na ziekenhuisopname kind’. 3 maanden vrij zijn klinkt lang, maar is het niet in mijn beleving 🙈. Onze jongens zijn volgende week 5 maanden en ik ben nog steeds fulltime met ze thuis. Het zijn kindjes die intensieve aandacht en zorg nodig zijn, dus ik zou er niet eens aan moeten denken om vorige maand al aan het werk gemoeten te hebben. Ik moet eind oktober weer werken, maar ik heb net besloten om de tweede 9 weken ouderschapsverlof ook in te zetten, want ik ga het nu niet eens redden om ook weer aan het werk te moeten. Maar goed, iedere situatie is natuurlijk verschillend! Maar zeker met prematuur en dysmature baby’s, is het echt heel erg fijn om in het eerste jaar zo lang mogelijk bij ze te blijven en kunnen zijn 😊.

Goeie! Ik heb het even uitgerekend, maar die regeling is (vind ik) vrij ongunstig bij vroeggeboorte. Je moet namelijk wat je nog aan bevallingsverlof open had staan eerst 'opmaken'. Dus als ik goed gerekend heb, krijg ik pas vanaf '41 weken' recht op extra verlof. Je weet het niet vantevoren, maar we hopen ze natuurlijk rond de UD mee naar huis te mogen nemen. :) Een vriendin die met 42 weken beviel en wiens kindje 10 dagen opgenomen was kreeg dus wel 3 dagen extra verlof. Ik niet, met een prematuur die 3,5 week in het ziekenhuis lag en daarna nog 3 weken thuis sondevoeding kreeg. Ik had toen ook geen recht op ouderschapsverlof (zat nog in mijn eerste jaar daar) dus ik ben toen 1 week nadat de sonde eruit was alweer deels gaan werken zodat ik mijn verlof kon uitsmeren en we zo de tijd tot de opvang plek had konden overbruggen... Om dat nu te voorkomen heb ik mijn verlof nu sowieso verlengd met vakantiedagen/ouderschapsverlof tot 3,5 maand na de UD (dus zo'n 5-5,5 maand na geboorte). Op werk zijn ze gelukkig ook heel meedenkend, dus we hebben het zo geregeld dat ik de eerste maanden ook makkelijk gemist kan worden als ik toch meer tijd nodig heb. En bij man idem. :)

En je hebt een week 'eigen risico' die ook niet meetelt. Ik ben dus heel blij dat ik nu wel recht op ouderschapsverlof heb én dat bij een tweeling per kind is!

Precies ja.. ik heb het geluk dat ik met 37 weken ben bevallen in die hele kromme regeling van extra verlof waardoor ik 7 dagen verlenging van mijn bevallingsverlof krijg en dat bij een ziekenhuisopname van 37 dagen. Maar waren ze een week eerder geboren, had ik waarschijnlijk geen extra dagen gekregen. Hier wordt nu ook het betaalde ouderschapsverlof ingezet zodat we langzaam kunnen gaan opbouwen in oktober, terwijl ik daar bij de oudste twee geen behoefte aan heb gehad

Belachelijk eigenlijk he. Een week extra terwijl je kindje ruim een maand in het ziekenhuis lag en daarna waarschijnlijk ook nog extra zorg nodig had/heeft. Gelukkig zijn er nog wel wat andere opties met deels betaald of onbetaald verlof, maar dat moet je financieel maar net kunnen dragen...