2e missed abortion, nog een keer het aandurven?

Hier niet qua leeftijd. Ik wordt bijna 35. Maar wel vanaf november 2023 4 miskramen gehad. Waarvan 3 spontaan en de laatste een missed abortion eind juli. Na de eerdere miskramen en moet zeggen ook na deze missed abortion komt het gevoel met de tijd vanzelf bij mij terug. Wil ik dit wel of niet.. toe nu toe dus nog steeds wel. En denk er nu toch ook steeds weer over na om het toch weer te proberen, terwijl ik eerst heel rationeel zei ‘ik doe dit echt nooit weer’. Dus mijn ervaring is, geef het een paar weken de tijd en wie weet komt het antwoord dan vanzelf wel. Veel sterkte!

Hoi Joyce, Ook ik ben iets jonger (39) maar herken wel heel erg wat je schrijft over dat je denkt 'waar beginnen deze mensen nog aan'. Bij mij is zwanger worden ook niet het probleem maar het zwanger blijven. Op dit moment ga ik door mijn 2de miskraam en gaat het net als de 1ste miskraam een lange nasleep worden door complicaties. We hebben een zoon van ruim 3 en willen heel graag nog een broertje/zusje voor hem maar de angst voor nog een miskraam is groot. Vooral door het effect wat het heeft op ons dagelijks leven. We willen het ook gewoon leuk houden met onze zoon en met elkaar. En soms is dat moeilijk door alle fysieke ongemakken en emotionele pijn. Mijn werk lijdt er ook onder. Op dit moment weten we nog niet of we het opnieuw gaan proberen. Ik denk ook niet dat we die beslissing kunnen maken zolang mijn lijf het restweefsel niet afstoot. Het vraagt veel tijd en voor mijn gevoel heb ik die tijd gezien mijn leeftijd niet. Dat frustreert soms. Ik probeer het echt per dag te bekijken en niet te veel aan de toekomst te denken. Het enige wat wel helpt als ik dan toch aan de toekomst denk is bedenken wat een mooie reizen we gaan maken als onze zoon alleen blijft. Daar word ik dan wel vrolijk van. Ik kan me voorstellen dat voor jou de klok nog veel harder tikt en leef met je mee.

Jeetje 4 miskramen, dan heb jij ook een taai jaartje achter de rug. Wat vreselijk. Zo’n missed abortion hakt er helemaal in want dan weet je het pas bij de echo. Hier is nog steeds veel onduidelijkheid want toen ik bij de gynaecoloog was om te praten over hoe en wat, bleek in een week tijd zowel het vruchtje als de vruchtzak te zijn gegroeid. Nu wel al een week bloedverlies wat steeds wat meer wordt. Ze hebben wel gezegd dat ik nog een week moet afwachten voor dat ze verder wat kunnen doen omdat het dus gegroeid blijkt te zijn. Wat een onzekerheid. Eigenlijk weten we 99% nu dat het niet goed is en toch houd je dan een beetje hoop op die 1%. Ik heb met de gynaecoloog volgende week een afspraak, of dat het nu al vanzelf afgestoten is of niet. Dan zullen we ook even kijken wat de kansen nog zijn. Ook omdat ik een goede zwangerschap gehad heb op m’n 41e, bijna 42. Dan wil ik het toch nog een kans geven denk ik als alles ok is en dit geen lange nasleep verder geeft. Maar goed, eerst definitief zien hoe dit nu afloopt.

Oh jouw verhaal klinkt zo hetzelfde als het mijne. Alleen is mijn leeftijd een stuk hoger. Wij hebben samen een dochtertje van 4. Vorig jaar na de missed abortion die met medicatie opgewekt was ook een vervelende nasleep gehad. Toen maanden weer telkens de hoop dat het raak was. Door veel ellende (mijn ouders kwamen in 1 weekend tijd te overlijden) is het op de achtergrond geraakt. Tijdens onze vakantie in juli hadden we het er toch weer over en meteen er na weer een positieve test. En nu hier dus ook weer misgegaan dus hier is het zwanger worden ook niet het probleem…echter zijn er nu ook weer afwachtende omdat de vruchtzak en het vruchtje in een week tijd toch gegroeid waren. Maar goed heb nu ook bloedverlies. We hadden ook al besproken dat we op zich ook gewoon gelukkig zijn zo met een mooi gezond kindje. Dus als het daar bij blijft, dan is dat voor ons ook prima. Ik ga me ook goed laten informeren, maar aangezien ik 2 goede zwangerschappen gehad heb, denken ze dat daar weinig uit zal komen. Heb net iets over q10 en ppq gelezen dus daar wil ik me dan wel aan wagen, maar allerlei trajecten gaan we sowieso overslaan.

Ja klopt! En ook eerst 2 goede echo’s gehad dus dan begin je toch steeds meer te hopen dat het dit keer wel goed mocht gaan, maar helaas. Maar jeetje wat een onzekerheid voor jullie nu, wat moet dat ook slopend zijn! En toch snap ik die 1% hoop echt helemaal. Laat je weten hoe het gaat bij de gynaecoloog volgende week? Ik snap dat je het nog wel een kans wil geven. Ik merk zelf wel heel erg dat ik mijn grenzen ook verleg.. heb jij dat ook? Ik had van te voren nooit gedacht dat ik nu al zover zou gaan!

Ja die echo’s…dan zie je ook van tevoren wel allemaal blije mensen naar buiten komen en ben jij diegene die daarna met zo’n klote gevoel naar buiten moet komen. Ja gaat toch naar binnen met het idee dat het goed is allemaal. Ik laat het weten hoe het bij de gynaecoloog geweest is. Ben echt blij als het donderdag is. Heb best nu wel bloedverlies maar er gebeurd verder niks. Zelfs geen stolsels ofzo. Ook niet heftig. Weet het ook niet meer.

Echo gehad bij de gynaecoloog. Baarmoeder helemaal schoon, had ik wel verwacht ivm negatieve testen. Ze kon wel een aardig groot eitje zien rechts. Baarmoederslijmvlies mooi dik. Ze zei dat eigenlijk al gaat vanaf voor de eisprong. Ze zei het kan dus zijn dat je al een eisprong hebt gehad en ongesteld wordt, en dit eitje ligt klaar voor de volgende cyclus. Of je krijgt dus nog een eisprong. Dus weet nog niks over mijn cyclus nu, dat vind ik persoonlijk beetje irritant haha Verder mag ik wel vanaf een positieve test direct beginnen met progesteron een volgende zwangerschap! En ik weet er is geen wetenschappelijk bewijs voor en het bied natuurlijk geen garanties, maar voor mijn gevoel doen we dan in ieder geval iets. Ik snap dat je niet kan wachten tot donderdag. Dit is ook zo onzeker allemaal. Heb je ook krampen of dat ook niet?

Dat is wel fijn dat je baarmoeder helemaal schoon is. Ik heb nu wel erge bloedingen maar er is nog niks afgekomen van grote stolsels of het vruchtje. Ook wel wat krampen maar niet heftig. Dat is wel een goed teken dat ze al een groot eitje kon zien. Ga je nu ook met testen kijken wanneer je de eisprong zal hebben? Wat houdt dat in als je extra progesteron gaat slikken zodra je weer zwanger bent? Oh super spannend maar fijn ook dat je weer aan de slag kunt 💪🏾!

Ik had ook net op je gereageerd in het andere topic! 😘 ik hoop voor je dat alles een beetje goed verloopt. Het is gewoon allemaal zo k*t! Ik was er van de week begonnen maar de ovulatietesten waren echt super licht, nog nooit zo licht gehad. Dus werd daar een beetje chagrijnig van, dus eerste weer gestopt. Maar na de echo van gister dus weer begonnen. Tot nu toe nog steeds lichte testen. Progesteron is een hormoon wat veel in het buitenland wordt voorgeschreven. Het is belangrijk voor de innesteling en nog meer dingen. En het is verder ‘baad het niet dan schaad het niet’ zei de gynaecoloog. Dus ga het gewoon proberen.

Hmmm ja dat is dan ook weer vreemd met die ovulatietesten!Snap wel dat je er chagie van wordt. Maar…de aanhouder wint. Hoop dat ze snel donkerder worden!🤞🏾 Ah dat is idd dan wel een goed idee om dan met progesteron te starten. Maar kan dat pas als je echt ‘zwanger’ getest hebt? Want dan is het toch al ingenesteld? Idd baat het niet dan schaadt het niet. Ik ben ook meteen met de Q10 met Ppq gestart. Al is het maar om de verouderde eitjes een boost te geven. Aangezien Q10 ook wel even de tijd nodig heeft, denk, meteen bestellen en mee starten. Het is mooi klote deze situatie hoor. Nu is het bloedverlies dan weer ineens minder. Nog steeds verder niks anders dan bloed verloren. 🤷🏽‍♀️ verder nu ook geen krampen ofzo meer. Het is echt heel apart.

Ja het is dan wel al ingenesteld maar het kan dat vrouwen nog een dip krijgen in hun progesteron dan. Hoe het precies zit weet ik niet. En vanaf de eisprong zelf slikken vind ik ook weer zo wat want dan zit je weer dat als je negatief test je maar weer af moet wachten wanneer je menstruatie komt. Ik ga mij ook eens in Q10 verdiepen. Nou wat vreemd zeg van je bloedverlies! Zo blijf je geen duidelijkheid ook.. dan duurt donderdag nog heel erg lang 😩

Hoi, wat onwijs verdrietig!!💔 Ik ben 40 en heb geen kinderen, wel al 6 jaar bezig en 9 miskramen gehad. Herken me in het stukje van de leeftijd en kans op miskramen. Elke keer is het weer mega spannend maar de kinderwens zo groot. Iemand zei ooit tegen mij, straks als je dat kindje in je handen hebt dan kijkt hij of zij je aan met een blik van dank je dat je door gegaan . Daar hou ik me aanvast, en ik heb een goede therapeut, want een miskraam is gewoon heftig en een nieuwe zwangerschap na miskraam ook. Lichamelijk en emotioneel. Laat je niet leiden door wat men er van kan vinden of van vindt. Want de wens om een kindje te krijgen is niet leeftijdsgebonden, en vaak hadden we dat ook liever anders gezien. Heb de rest van de reacties niet gelezen, maar heb je je schildklier laten onderzoeken? Mocht je vragen hebben dan mag je me altijd een privé berichtje sturen. Veel sterkte met de komende tijd, zorg goed voor jezelf😘

Zo te lezen is het iig iets om een volgende keer idd mee te nemen als je weer zwanger bent. Ik denk ook zo met zulke dingen, baat het niet dan schaadt het niet… Ja vooral Q10 met PPQ zou goed zijn, vooral als de eicellen dus al ‘ouder’ zijn, zo het goed zijn. Dus ben benieuwd.😊 Echt vervelend deze situatie want ook als ik ergens ben, ben ik bang dat het ineens loskomt ofzo. Heb wel zo’n maxi maandverbandje maar goed, als het echt loskomt dan heb je daar ook weinig aan.🥴

Jeetje wat vreselijk dat je al 9 miskramen en al het verdriet erbij hebt moeten meemaken. 😢 En vind het heel stoer dat je het toch blijft proberen. Ik ben al gezegend met 2 gezonde kinderen. De oudste heb ik wel gekregen toen ik 28 was, maar bij de jongste was ik 41 toen ik zwanger raakte. Dat gebeurde geheel spontaan, waren er toen helemaal niet mee bezig. Nu willen we het dus graag en had vorig jaar een m.a en nu bleek 2 weken (dacht 7 weken te zijn) er geen hartslag te zijn. Echter bleek er vorige week toch groei te zijn, maar is het toch waarschijnlijk niet goed. Ze denken toch wel dat dus het mis zal gaan door mijn leeftijd. Mijn lichaam heeft laten zien dat een zwangerschap goed kan gaan en zelfs boven de 40. Ik hoop toch duidelijkheid te krijgen wat er mis gaat. Het zwanger worden lukt wel maar het zwanger blijven gaat dus mis.😔