4 weken levenloos en buikpijn

Allereerst sterkte! 🍀 Hier soortgelijks meegemaakt begin mei...alleen waren de omstandigheden iets anders. Met 5wk aangemeld bij de verloskundige, met 6+2 telefonische intake en pas met 11+1 de eerste echo...waar ik alleen heen moest. Tweede kindje, dus praktijk en vk waren vertrouwd gelukkig. Helaas was wat ze zag niet de termijn die ik zou moeten zijn, maar hooguit 6-7wk. Betekent dus dat ik het vruchtje ook al minimaal 4-5wk levenloos bij me heb gedragen, daarbij groeide mn baarmoeder en buik wel gewoon door door de hormonen. En door 2e kindje groeide ik sowieso al sneller, het was echt te zien dat ik zwanger was. Uiteindendelijk kwam het met 12+3 natuurlijk op gang. Maar het was al met al een flinke klap... Heb 2 dagen later een controle echo gehad, die afspraak stond al omdat ik die week medicatie zou krijgen als het niet op gang kwam. Gynaecoloog vertelde dat het geen kwaad kon, zolang ik het mentaal aankon en die kans wilde geven het zelf te doen. Maar meestal plannen ze wel een afspraak tussendoor hoe of wat, ook om jezelf te beschermen. Hopelijk kun je het gauw een plekje geven en weer vooruit kijken! Sterkte! ❤️🍀

Ik heb ook pijnlijke steekjes in mijn onderbuik gehad de afgelopen 2 levenloze weken. Dacht inderdaad ook eerst dat dat we gewoon bij hoorde. Geen irritatie. Denk niet dat het heel veel kwaad kan. Zoiets kun je eng lang meedragen zonder consequenties.

Ik heb hetzelfde meegemaakt alleen ik was wat verder.. ik had bij 6 weken en kloppend hartje gezien toen bij 8weken en met 11+3 had ik me termijnecho zag echt en druk kindje in me buik met en goed.kloppend hartje!.. met 14 weken kreeg ik en extra echo met de kennismaking met me gyn... en hij ging kijken ik was zo blij om de kleine weer te zien! Helaas was dat geen pretje want er was geen kloppend hartje meer te zien.. het is precies na de termijnecho gestopt.. ik voelde me die weken gewoon zwanger.. ik heb niets gemerkt en niets geweten dus die klap.kwam zo hard aan.. ben er echt kapot vam geweest en dan stap je die kamer uit en zie je zwangere zitten nou toen begon het hoor... heb nog 2x op en echo me levenloze kindje gezien.. ook mee gekregen.. 2 dagen na hrt slechte nieuws is het vruchtje opgewekt met medicatie.. veel erover blijven praten heeft me geholpen.. en me kinderwens is eigenlyk alleen maar groter geworden.. ik hoop dit nooit meer mee te maken.. helaas gebeurd het vaak.. gun het ook echt niemand.. heel veel sterkte nog 🥰

Heel veel sterkte! Ik weet precies hoe je je voelt. Mijn tweede miskraam is precies zo gelopen, ook een goede eerste echo en geen goede tweede echo. Die buikpijn is het begin van het afstoten maar het kan gewoon wat langer duren. Zodra er wat bloedverlies bij komt zal het binnen een aantal dagen gebeuren. Misschien kan de gynaecoloog al zien of het een beetje aan het dalen is. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!

Bedankt voor jullie reacties! Jullie verhalen geven steun, ook al gun ik dit natuurlijk niemand!

Hi Bobbi, Afgelopen maart heb ik ook een missed abortion gehad. Ik had bij 8weken de 1e echo en toen bleek dat het vruchtje niet groter was dan ongeveer 6 weken, en ik dus ook al 2 weken een dood vruchtje bij me droeg . Ik voelde gelijk dat mijn lichaam dit zelf kon gaan doen, en na 10+5 ‘zwanger’ te zijn geweest heeft mijn lichaam het afgestoten. Ik heb elke dag tegen mijn lichaam gezegd dat het oke is, en dat het los mocht gaan laten. De VK zei tegen mij dat het geen kwaad kon (vroeger had je geen echo’s, de eerste echo was pas rond de 10-12weken, en veel vrouwen verloren dus voor die tijd het vruchtje en wisten ze ook niet of dat een spontane miskraam was of de zogenaamde ‘missed abortion’, terwijl dat vruchtje dus ook met 4-5-6 weken gestopt is) Vetrouw op je lichaam, het kan zo veel! ❤️ Ik vond het juist fijn om dit met mijn lichaam te kunnen doen en zo ook al ‘afscheid’ kon nemen van het vruchtje. Met medicatie ben je er wellicht snel van af, maar geef je lichaam de ruimte dit zelf op te schonen. Gelukkig was bij mij alles schoon bij de controle echo. Vertrouw op jezelf en op je lijf. Liefs en sterkte

Fijn om dit te lezen, wij hebben afgelopen woensdag te horen gekregen dat het hartje niet meer klopt, wel een 1e goeie echo gehad maar vlak daarna is het hartje waarschijnlijk gestopt met kloppen. Ik wil het ook mijn eigen lichaam laten doen hoe moeilijk ik t ook vind. Maar t doet mij goed om te lezen dat t wel kan.

Wat vreselijk! Heel veel sterkte voor jou en je partner gewenst! Bij mij helpt het echt om er geen geheim van te maken. Praat erover met je omgeving zodat je het een plekje kan geven. Heel veel sterkte en als je nog iets wilt weten dan mag je alles vragen!

Hoi Laartje, dankjewel voor je reactie! Wat fijn dat jouw lichaam het zelf heeft afgestoten.. dat is natuurlijk een veel prettiger idee. Bij mij werd dit niet echt meer als een optie gezien. Ik was al meer dan 11 weken ‘zwanger’ dus de vruchtzak groeide door en werd groter. Ik heb woensdag (2dagen na de echo) medicatie gekregen om de baarmoeder voor te bereiden op de miskraam. De gyneocologe zei dat mijn lichaam nog geen signalen liet zien dat het zelf van plan was de vrucht te gaan afstoten en dat ik daarom de vruchtzak niet zou kunnen verliezen. Vannacht de opwekkende medicatie ingebracht.. het is nu begonnen. Nog geen vruchtzak verloren maar het bloeden is wel gestart. Ik vind het heel erg spannend allemaal 😔

Lieve Bobbi, heel veel sterkte de komende uren en dagen. Het is spannend en verdrietig, laat het er maar allemaal zijn. Jank, schreeuw, en voel je klote...Ik vond het best wel heftig (qua bloed en weefsel verlies) je kunt je er helaas niet op voorbereiden...En neem contact op met je VK of gynaecoloog als je vragen of twijfels hebt! iedereen ervaart het anders en elk lichaam is anders. Ik kan alleen maar zeggen; praat erover, wees lief voor jezelf, neem echt de tijd om te helen, zowel fysiek als mentaal. Ik heb het vruchtje op kunnen vangen en wij hebben het bij ons in de duinen gebracht, ik heb een klein doosje met de echo foto’s, gedichtje, edel steentjes etc. Vind ik fijn; doe wat goed voelt voor jou! Ik voelde me al zo trots en verantwoordelijk vanaf de dag dat ik het wist, en dat is dan in 1 klap weg, hoe jong de zwangerschap ook was. Ik stuur jou Liefde 💕 en licht 💫

Lieve Wiiandaa, wat een verdrietig nieuws 😢 En als jij dit je lichaam wilt laten doen, vertrouw er op dat het kan, want dat kan het! Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Liefde 💕 en licht 💫 voor jou.

Sterkte aan iedereen hier die in hetzelfde schuitje zit! Hopelijk gaat alles goed en ben je momenteel niet te veel aan het afzien Bobbi. Laartje wat is het mooi hoe het bij jou verlopen is. Wat moet je sterk zijn om nog 2 weken met een niet groeiend vruchtje te blijven rondlopen. Ik heb hier al 2x een bericht getypt en terug weg gedaan. Ik heb geen kloppend hartje gezien, dus het lijkt 'minder erg' dan bij jullie, maar ik zou toch graag even m'n 'verhaal' kwijtkunnen. Afgelopen maandag had ik mijn eerste echo, ik zou dan 9+1 moeten zijn. Er was echter slechts een klein vruchtje (ong 4-5w) te zien en geen hartslag. Ik had al op 10 september een eerste positieve zwangerschapstest gehad, dus zo een jong vruchtje was eigenlijk niet mogelijk. De gynaecoloog liet 2x bloed nemen en m'n HCG was zo hoog alsof ik 9w zwanger zou zijn. Woensdag zelfs nog hoger dan maandag. Ik loop ook dus al 4-5w rond met een niet groeiend vruchtje in me. Ik voel me opgeblazen, misselijk en heel moe. Mijn borsten blijven groeien en ik ben al 3kg bijgekomen.Ik ben verstrooid en heb het gevoel dat ik niet goed functioneer. Maandag moet ik terug naar de gynaecoloog, omdat ze toch nog een echo wil doen om 100% zeker te zijn, wat mijn dan weer een heel klein beetje hoop geeft, ook al zegt mijn verstand dat het absoluut niet goed kan zijn. Aangezien het vruchtje bij mij ook al enkele weken niet meer groeit en mijn lichaam het niet afstoot, zou bij mij het miskraam ook worden uitgelokt met tabletten. Eerlijk gezegd zou ik er graag zo snel mogelijk 'vanaf zijn'. Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik 'op mijn lichaam kan vertrouwen' (zoals Laartje schrijft), want het neemt me zo in de maling door me te laten 'denken' dat ik zwanger ben. Hoeveel uur na het inbrengen van de tabletten is het bloedverlies bij jou begonnen Bobbi? Mijn gynaecoloog sprak over het s ochtends inbrengen, zodat ik er geen hele nacht van wakker lig. Maar ik lees dat het ook wel een tijdje kan duren voordat de tabletten werken. Ik weet niet goed hoe ik het praktisch geregeld kan krijgen met m'n werk.

Hoi Katrien, Wat erg dat ook jij dit moet meemaken! Elk verhaal is anders maar die van jou mag er ook zijn! Ik mocht 36 uur na inname van de eerste voorbereidende medicatie de misoprostol innemen. Dit zou om 3 uur snachts zijn. Ik wilde eigenlijk niet langer wachten en dacht dat ik daarna wel weer zou kunnen slapen. Uiteraard kon ik niet meer slapen en toen ik eindelijk wegdommelde rond half 6, begonnen om 6 uur de hevige krampen. Een flinke menstruatiepijn x 10. Ik heb medicatie ingenomen en de hevigste krampen duurde anderhalf uur. Rond half 8 vanmorgen eerste bloedverlies gehad. Sindsdien wel veel bloedverlies (zonder stolsels) en lichte buikkrampen. Ik ben bang dat deze ronde medicatie niet voldoende gaat zijn. Vanavond even bellen maar dan morgenochtend denk ik de volgende ronde. Wat betreft werk: ik ben heel eerlijk geweest en heb de situatie uitgelegd. Iedereen reageert super lief en regelt alles kwa overname en agenda legen (ik ben kinderfysiotherapeut). De gyneocologe raadde sterk af aankomende maandag weer te gaan werken. Ik hoop dat jij ook de tijd voor jezelf kan nemen om dit verlies te verwerken en het eerste lichamelijke herstel te laten plaatsvinden. Ik heb zulk groot maandverband in dat je dat denk ik ziet door elke broek die ik draag 😱. Los daarvan is hevig bloeden als je moet werken echt niet fijn!

Dankjewel voor je reactie Bobbi! Hopelijk moet je dit niet nog eens meemaken. Ik ben zelfstandig dierenarts, dus tijd nemen is nogal lastig. Maar het zal wel moeten he.

Ik heb mijn eigen praktijk, gelukkig met werknemers die nu vanalles regelen dus ik snap je volledig. Ik heb alles uit mn handen laten vallen en pak het op zodra het kan. Ik geloof er in dat dat uiteindelijk voor je lichaam ook het beste is! Sterkte!

Ik heb een update! Gister rond 18.00 hebben wij het ziekenhuis gebeld omdat ik bruin bloedverlies had en het zou toch wel echt rood moeten blijven. Ik mocht de tweede ronde gaan innemen.. heel spannend! 4 uur lang lag ik op de bank te wachten op pijn maar dit kwam niet.. hele lichte menstruatiepijn in de buik maar meer dan dat echt niet. Om 22.00 dacht ik even te gaan checken of ik al rood bloed verlies had en toen op de wc verloor ik ineens de vruchtzak! Heel gek gevoel en ik slaakte ook een gilletje. Samen met mn partner hebben we ernaar gekeken.. voelde toch als het laatste moment dat je er nog mee verbonden kon zijn ofzo. Verder vooral zo veel opluchting! Ik kon wel dansen! Dat klinkt natuurlijk gek maar ik was zo blij dat het eruit was. Ik hoop nu dat de baarmoeder dinsdag schoon wordt verklaard en dat we verder kunnen! Katrien, ik hoop ook voor jou dat het uiteindelijk allemaal voorspoedig loopt!

Wat goed Bobbi! Ik kan begrijpen dat je blij bent dat het achter de rug is. Ik duim mee voor een goede scan dinsdag. Dankjewel voor de steun. Ik zal nog iets laten weten volgende week.

Hoe gaat het nu Bobbi? Is de buikpijn minder? Hoe was je scan vandaag? Ik heb 3u geleden 2 tabletjes cytotec opgestoken. Tot nu toe 1x diarree gehad en een beetje een drukkend gevoel in m'n onderbuik, maar nog geen krampen en bloedverlies. Ik probeer wat administratie te doen, maar zit met m'n hoofd ergens anders. 😊 De gynaecoloog zei me vandaag 2 tabletjes te gebruiken en morgen nog eens 2. Donderdag moet ik al op controle.

Hi Bobbi, wat fijn dat het redelijk oké verlopen is voor je! Hoe is de echo gegaan vandaag?

Bij mij is helaas het bloeden ook begonnen inmiddels. Ik had al een week last van bruin bloed verlies. Do een spoed echo gehad waarop geen afwijkingen te zien waren. Zondag en gister redelijk rustig geweest (2-3druppels bloed) Helaas vannacht met een zenuwachtig gevoel wakker geworden, en verloor wederom een stolseltje en in het begin van de middag toch bloed gaan verliezen. Helaas nu in afwachting van de rest van het weefsel en vruchtje dat los gaat laten. Bang om naar het toilet te gaan, omdat alles van de vorige keer nig zo in mn geheugen gegrift staat (maart missed abortion)en ik toen echt weefsel verloor zo groot als een vuist, heftig bloedverlies gehad. Intens verdrietig dit weer mee te moeten maken. Ik hoop dat voor alle dames hier een volgende keer bespaard blijft en een mooie zwangerschap gewenst en voor nu dat de baarmoeder schoon is 🙏🏻 sterkte en liefs 💫💕