Ervaringen eenmalig methotrexaat

Enige dat ik weet is dat je een paar maanden moet wachten met zwanger worden. Verder weet ik niks. Sorry

Klopt idd en vind ook dat vrij heftig maar de kans is nu groot dat het net zo lang gaat duren als we wachten tot het zichzelf oplost 🥲 wat een gedoe

Niemand?

Hoi Joymira, Wat vervelend voor je dat je dit doormaakt en wat een lastige keuze. Ik vind het heel goed dat je deze vraag stelt. Wat ik zelf merkte toen ik een aantal weken geleden zelf een baarmoederlijke zwangerschap had was dat ik zo moeilijk een idee kon krijgen wat ik kon verwachten van het proces en hoe het allemaal “hoort” te gaan. Ik miste de ervaringen van anderen, wellicht jij (en anderen) ook, daarom zal ik mijn ervaring delen. In de hoop dat jij en anderen er misschien iets aan hebben :) Na de injectie vroeg ik me soms af of wat er gebeurde of wat ik voelde normaal was of juist niet. Mocht je dit ook hebben dan raad ik je aan om gewoon je arts te bellen. Voel je niet bezwaard om dit te doen. De situatie is al vervelend genoeg, onnodig blijven zitten met vragen of je zorgen maken is zonde. Rond zeven weken bleek niets te zien op de echo. Ik moest toen twee keer bloed laten prikken om te onderzoeken wat er met de hcg waarde gebeurde. Het hcg niveau steeg, maar onvoldoende om een gezonde zwangerschap te zijn. Daarom dachten ze aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en moest ik naar de spoedeisende hulp. Daar werd opnieuw hcg gecheckt en bleek het hcg weer gestegen en bevestigden ze een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De arts gaf aan dat ze daarom geen voorstander was van afwachten, omdat het bij mij doorgroeide. Een operatie leek ook niet de oplossing omdat ze op echo’s de embryo niet konden vinden en mijn hcg waarde nog relatief laag was. De methotrexaat injectie was in mijn situatie dus niet echt een keuze. Ik was er wel oké mee eigenlijk dat dit de beste keuze was. De injectie zelf deed geen pijn. De prik kreeg ik in mijn bil. Ik kreeg ook een pil tegen misselijkheid en daarna mocht ik naar huis. Thuis was ik de eerste twee dagen vooral in de war van wat er net gebeurd was. Ik was emotioneel, maar had fysiek eigenlijk geen klachten. Vanaf de derde dag begon het bloedverlies op gang te komen en kreeg ik buikkrampen. Over het algemeen was de pijn te verdragen, soms was het vrij heftig. Een keer had ik erge pijn en twijfelde ik of ik naar het ziekenhuis moest. Nadat ik naar de wc was gegaan nam de pijn af. Het ziekenhuis drukte me op het hart de volgende keer wel langs te komen. Vanaf de vierde dag ging ik in de avond ging ik een kort stukje wandelen (je huid kan niet tegen zonlicht), ik kon niet ver en moest er echt van bijkomen. In de eerste week heb ik veel op de bank gelegen en heel rustig aan gedaan. Ik had weinig energie en kon heel slecht tegen prikkels. Ik heb geprobeerd mijn lichaam zoveel mogelijk rust te geven. In de tweede week: iedere dag ging het een stukje beter. Het was vooral de balans vinden tussen rustig aan doen en weer wat dingen gaan doen. Vanaf de derde week was ik fysiek eigenlijk wel weer hersteld. Emotioneel ging het een stuk beter. Wat mij geholpen heeft is het veel ruimte geven en erover praten. Het was voor mij en mijn partner fijn om er samen over te praten en met een aantal vrienden en onze ouders. In totaal heeft het bij mij vier weken geduurd voordat het hcg uit mijn lichaam was. Het bloedverlies heeft ongeveer even lang aangehouden. Of ik het wel of niet zou aanraden vind ik een lastige vraag. Dat is denk ik vooral iets om met je arts te overleggen. Opnieuw zwanger raken heb ik geen ervaring mee. Wij zijn nog in de drie maanden waarin ik niet opnieuw zwanger mag raken. Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Laat het vooral weten als je nog dingen wilt weten. Ik wens je heel veel sterkte toe! 🍀❤️

Dankjewel voor het delen van je verhaal! Wat ik heel gek vind is dat tegen mij gezegd werd dat je van mtx geen bloedverlies krijgt maar ik nu al meermaals heb gehoord dat dit wel zo is.. Ook wel heftig dat je zo lang uit het werkritme bent geweest zeg! Logisch als je je zo voelt maar pfoeh.. merk dat werk voor mij nu juist een hele fijne afleiding van alles is (ben een echte overdenker) en zou echt ff niet weten wat ik moet doen als ik meer dan 2 dagen thuis zou zitten behalve gillend gek worden 😩

Wat fijn was, was dat ik op dat moment vrij was van werk waardoor ik echt de tijd kon nemen. Heeft me erg geholpen. Hoe gaat het nu met je?

Aah ja kan ik me voorstellen! Vandaag was mijn hcg gedaald van 419 naar 311 🎉🎉

Wat een goed nieuws!