Heftige weeën

Ik heb een miskraam gehad na ruim 12 weken (hartje gestopt op 10,5). Flinke weeën 8 uur lang. Recentelijk bevallen van een prachtige gezonde zoon. Bevalling in 3 uur. Wel intensere weeën dan bij de miskraam, maar in lengte duidelijker beter te handelen.

Gefeliciteerd met je zoon! 💙 Ik werd al een beetje bang dat als ik ooit mag bevallen het nog veel heftiger gaat zijn. Maarja aan de andere kant dan weet je waar je het voor doet... nu heb ik al die pijn doorstaan en ik heb helemaal niks, alleen maar verdriet.

Ik had al een mooie dochter van ruim 1 toen ik een mk kreeg, en ik herkende het zeker als weeën. Bij mij ook minder intens ('echte' weeën waren bij mij echt een 10 op de pijngrens tot 10), maar op het ergst was het toch zeker een 8 tijdens de mk. Misschien was de pijn minder omdat ik al ervaring had met bevallen en beter de tips kon toepassen qua ontspannen en ademen, de pittenzak al klaar had liggen en ik nu zonder schuldgevoel pijnstillers kon slikken (had toch geen effect op een al overleden kindje en ik ging toch geen bv geven). Ik kan me voorstellen dat je ervan schrok, maar zoals je zegt: wanneer je bevalt van een levend kindje zal het mentaal al veel minder zwaar zijn, hoe het lichamelijk ook voelt. Sterkte met verwerken 🌹

Ik heb het zonder pijnstilling gedaan, ook helemaal niet aan gedacht, was zo druk bezig met die weeën opvangen. Ik hoop niet dat er een volgende x komt maar dan weet ik wel dat ik idd als het begint ik meteen pijnstilling ga nemen.

Ik heb ook weeen gehad bij mijn miskraam. Duurde ongeveer 2-3 uurtjes. Deed erg pijn. Ik denk wel dat een bevalling erger moet zijn en dat ik t minder pijnlijk had ervaren als ik al eens bevallen was en als ik voorbereid was hierop. Ik ging er nu vanuit dat het een soort menstruatie zou zijn

Dat had ik idd ook, ik was er niet op voorbereid. Mijn eerste miskraam had ik een half uurtje ook wel heftige krampen maar veel minder dan nu. Toen lag ik een beetje te woelen in bed. Maar nu kon ik ook niet blijven liggen in een houding en kon ik ook gewoon niet stil zijn van de pijn.

Ik heb en Dochtertje van 3 jaar en ik merkte wel dat het voelde als weeen maar niet zo heftig als bij me dochtertje.. maar mischien omdat ik die heftige weeen meegemaakt hebt natuurlijk dst dit wat minder heftig waren.. ik heb en miskraam gehad met 14 weken en het wad opgewekt met medicatie.

Ik had een door cytotec opgewekte miskraam gehad in juni. Ik was voorbereid op krampen, maar had absoluut niet verwacht wat me te wachten stond. Vanaf 2 uur smiddags onbeschrijfbare pijn (zijn dit dan weeën?) en vaak overgeven/wc lopen voor afkomende stolsels. Heb dit uitgehouden tot 11 's avonds en dan maar naar spoed. De ochtend erna curretage gehad.

Heel herkenbaar je verhaal. Ik heb in mei een natuurlijke miskraam gehad bij 7+4 (met 7+3 nog kloppend hartje en goed groeiend kindje gezien) en dat waren ook 2 uur lang pijnlijke weeën, daarna persdrang en echt een mini bevalling. Ik was ook helemaal bezweet erna. Sterkte met het verwerken van je verlies ❤️

Phoe ook heftig zo lang! Ik ben blij dat bij mij beide keren zelf op gang kwam.

Heel herkenbaar! Ik was ook 10,5 week. Mijn verloskundige had ons hier ook al enigszins op voorbereidt; een mini bevalling.

Zoals jij dit beschrijft, zo was het precies bij mij ook.. Mijn zus die er op dat moment bij was bevestigde dit ook.. Nu, tijdens mijn zwangerschap ben ik automatisch soort bang geworden voor de bevalling terwijl ik dat nooit was. Waarna er ook gezegd werd tegen mij, bij je MK wou je het niet, je wou je kindje niet kwijt en je lichaam was er niet klaar voor. Straks met 9 maanden is alles klaar om te mogen en willen bevallen en dat stelt mij wat gerust..

0 vergelijking met een voldragen zwangerschap, 3 x bevallen 1 miskraam

Vannacht een miskraam gehad. Idd uren lang op de wc met krampen. Toen de verloskundige maar gebeld en straks even voor controle naar het ziekenhuis. Denk dat je zo wel alles er in 1x uit hebt... hoe heftig ook

Mijn eerste miskraam was ook zo heftig ikzelf was 13 weken kindje 11-12 weken... super veel pijn en ook weeën... dan plots was mijn water gebroken ( achter vele uren afzien weliswaar...) raar om te zeggen maar het bloed stroomde uit mij nadat ik het kindje had verloren. Was ook flauwgevallen enkele minuten later ( niet voor lang, mijn man was bij mij en riep mijn naam) daarna stond ik direct in het zweet... heel heftig! Mijn 2 de miskraam ☹️ heb ik nu... wel maandag die komt is het 2 weken geleden gebeurt.... vruchtje was 5,5 weken ikzelf 8.... minder bloedverlies gewoon een hevige menstruatie die nu eindelijk op zijn einde lijkt te komen... wel hevige pijn in baarmoeder heb ook wel afgezien, minder hevig van het eerste maar deed nog altijd veel pijn niet alleen fysiek maar mentaal ook... hoop echt dat 3 de keer goeie keer is... ik heb het gevoel dat ik niet meer dan dat aan ga kunnen echt verschrikkelijk toch om dit mee te maken ? Zeker nu ook dat mensen op mijn werk wete wat er terug is gebeurt... ben thuis nu en blijkbaar kunnen zij hun grote mond niet houden. Niet dat men op zich niet mag weten kan gewoon niet tegen het ‘ooh gaat het met je ? En blablabla...’ ze willen niet testen hoe dit komt maar het verhaaltje van het is pech hebben en komt bij zoveel % van de vrouwen voor, je hebt zoveel % op een goeie zwangerschap na 2 miskramen ben ik echt beu gehoord😣

Hallo, ja ik had dit ook heb 3 dagen lang met die weeën rond gelopen. Soms even licht en savonds heel zwaar. Ik vondt het vergelijkbaar met de bevalling van mijn eerste dochter. Dus herkende het, vandaag is pas het vruchtje en vruchtzakje eruit gekomen. En heb drna gelijk de weeën niet meer gehad. Wel een beurs gevoel aan me baarmoeder en soms wat steekjes maar niet die heftige. Heel veel sterkte 😘

Herkenbaar wat je schrijft. Voor mij was het mijn eerste miskraam na 9 weken. Met 7 weken nog een sterk kloppend hartje gezien. Ik wist niet wat ik moest verwachten en na 3 dagen (wat achteraf bleek) weeën te hebben gehad, ben ik bij de gynaecoloog geweest. Hij gaf aan dat het vruchtje al 3 dagen vast zat in mijn baarmoedermond maar dat mijn baarmoeder zo gestrest was kon het het vruchtje niet zelf eruit kon persen. Hij heeft het er voorzichtig uitgetrokken. Ook de stolsels gingen er de dagen erna niet vanzelf uit. Ook dat gepaard met weeën. Heb nu medicatie waardoor mijn baarmoeder ontspant. Nu is alles langzaam aan aan het herstellen. Het was een pittige week, maar nu kan ik weer vooruit kijken. Ik ben bewust alleenstaand moeder en weet nu nog meer zeker dat ik een kindje wil. Ik heb ook super veel steun ontvangen van familie, vrienden en collega's.