Hoi lieve meiden,
Ook ik mag mij helaas (weer) bij deze groep aansluiten. Drie jaar geleden een missed abortion gehad bij 9 weken, daarna een zoontje gekregen en nu weer een miskraam. Toevallig was ik beide keren uitgerekend in juni, dus blijkbaar mag dat gewoon niet..
Deze keer was er op de echo (zou 7+4 moeten zijn) bijna niks te zien. De verloskundige kon het allemaal wat moeilijk zien en kon ons geen 100% duidelijkheid geven. Of het is heel vroeg misgegaan (ze kon iets vinden wat mogelijk een vruchtzakje was van 5/5,5 week). Er waren wat donkere hoeken waar ze niet goed bij kan. Vorige keer zat juist in dit hoekje de embryo verstopt. Of het is een buiten baarmoederlijke zwangerschap. De kans acht ze alleen klein, omdat ik geen rare pijnen heb.
Ik heb 0,0 bloedverlies gehad en ook geen erge buikpijn. Ik heb zo veel symptomen en ergens zo niet het gevoel dat het fout kon zitten. Ik voel me (alweer) zo enorm in de steek gelaten door mijn lichaam, aangezien het dus al 2,5 week het niet zelf “opruimt”. En ergens blijf ik stiekem toch ook een beetje hoop houden dat het misschien ergens verstopt zit en zij het niet goed kon zien.. tegen beter weten in.. 😫
Ik mocht kiezen of meteen een doorverwijzing naar de gyn of volgende week terugkomen en dan kijken hoe of wat. Ik wilde daar zo snel mogelijk weg dus heb wel gezegd “kom volgende week wel terug”. Maar nu toch gemaild of ik doorverwezen kan worden naar de gyn. Als het echt zo is dat het niet goed zit, wil ik er zo snel mogelijk vanaf en er niet nog 3 weken mee rondlopen zoals de vorige keer. Ik hoop zo dat het snel gebeurd is en m’n testen snel weer negatief worden, zodat we het opnieuw kunnen proberen. Wat een ellende weer. Pfff.
Sorry voor m’n super lange verhaal. Mensen die hier iets van herkennen?