Medicatie werkt niet, hoelang nu wachten op miskraam

Helaas geen ervaring hiermee, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen!

Ik herken delen van je verhaal! Ik heb 3 weken gewacht zonder medicatie, maar er gebeurde niks. Ik was ruim 10 weken zwanger toen het stopte. Nu dus al 13 weken zonder afstoting. Vrijdag begonnen met de medicatie en het kwam op gang. Het werd zo heftig dat ik in het ziekenhuis belandde en ze daar ook veel hebben getrokken uit mijn baarmoeder. Er zijn nog resten te zien, maar ze verwachten dat mijn lichaam het natuurlijk gaat afstoten. Nog steeds veel pijn en verlies…. Dus we wachten af. Ben wel weer thuis ondertussen! De artsen willen ook niet zo snel een curettage doen dus laten ze je nog wachten om te kijken of het natuurlijk verloopt. Dat is wat er gisteren tegen mij is gezegd. Het valt mij mentaal ook heel zwaar allemaal. Ook omdat het zo lang duurt ! Ik weet het al 5 weken en ik zit er nog steeds midden in. 🥺 Praten met mijn partner en de steun van naasten helpt mij wel enorm. Goed de rust en tijd nemen om het te verwerken! Het is echt niet niks . Sterkte ⭐️

Ik wilde ook de natuurlijke weg afwachten zonder medicatie. Ik heb daardoor ongeveer 2 maanden met een miskraam (na 12 week) doorgelopen. Daarna toch medicatie maar het vruchtje was nog geheel intact 🙈 uiteindelijk nog een medicatieronde en was het wel gelukt. Maar al met al dus een half jaar met een miskraam rondgelopen. Het kan dus echt heel lang duren. Maar, ik snap heel goed dat je niet voor curretage kiest, wilde ik ook echt niet. Sterkte 🍀

Ik snap je keuze heel goed dat je wilt wacht dat is ook onze keuze. Wij hebben maandag pas het nieuws gekregen dus nog wel vers van de pers hopelijk komt het bij ons ook natuurlijk op gang. Ik wil kijken of ik met accupentuur nog iets kan doen in de hoop dat de natuur op die manier het zelf kan doen! Heel veel sterkte de aankomende tijd hopelijk komt het voor jou ook nog snel op gang

Wauw ik vind het heel knap dat je zo lang hebt kunnen wachten. Ik trek het wachten niet meer. Dus nu voor vrijdagmiddag toch maar afspraak bij de gynaecoloog om helaas curretage in te plannen. Ik ga het mentaal niet langer meer trekken. Hopelijk kan het volgende week ergens plaats vinden en het ik het gaan afsluiten. Dit hele gebeuren valt mij nu enorm tegen, afgezien van de teleurstelling van de miskraam.

Bedankt voor je verhaal. Wat een heftig verhaal. Pittig. Hoe gaat het nu met jou? Hoe vind je het wachten, lukt het jou om het los te laten en “gewoon” je leven volledig op te pakken? Ik merk dat ik veel behoefte heb aan afleiding, terwijl ik mij erg moe voel, maar slecht slaap sinds een paar dagen.

Dat snap ik! En je gemoedstoestand is natuurlijk erg belangrijk ❤️ vooral goed dat je een beslissing hebt genomen. En het voordeel is ook dat je weer eerder zwanger kunt worden mocht je daaraan toe zijn. Mij hielp het ook in mijn achterhoofd te houden dat dit een natuurlijke en goede reactie is van je lichaam omdat er iets in de aanleg is misgegaan. Ik was het vertrouwen inmiddels even helemaal kwijt. En inmiddels weer 8w zwanger. Ik wens je veel sterkte 🍀

Helaas gaat mijn verhaal nog even verder. Ik kreeg dinsdag hoge koorts en moest weer komen. Ik kreeg antibiotica en een nieuwe kuur voor de nacht , want het moest er allemaal echt snel uit. Helaas woensdagochtend was dit niet gebeurd. ( na een nacht vol weeën ) Ik moest gecuretteerd worden en snel. Die middag lag ik op de operatiekamer en hoopte ze dat ik naar huis kon daarna. Maar ik verloor ruim een liter bloed en kreeg woensdagavond dus ook nog een zwaar ijzerinfuus. Ik ben net thuis. Lang herstel voor de boeg. Het komt nu allemaal een beetje binnen. En een miskraam, en een infectie en teveel bloed verloren . Pfff ik wist niet dat dit kon

Ojee, wat heftig! Dat is wel heel naar! Wat een ervaring, dat heeft zeker herstel nodig en niet alleen lichamelijk. Jemig ik wist ook niet dat, dat allemaal kon. Ik heb vanmiddag goed nieuws gekregen. Ik blijk in zo goed als schoon te zijn. Als het goed is gaat het bloedverlies afnemen komende dagen/week. En hoef dus zeker geen curretage. Blijkbaar alles verloren zonder pijn of stolsels. Terwijl een andere gynaecoloog vorige week zei dat er nog wel een vuist uit moest. Nog een beetje bijkomen van dit goede nieuws, dat had ik namelijk absoluut niet verwacht, maar erg blij mee natuurlijk.

Ondertussen ben ik met terug van de spoed. Ik blijk helemaal niet schoon. Vanavond enorm veel bloedverlies, nu weer gestopt en er zit sowieso nog wat. Morgen wordt ik gebeld door de poli om afspraak in te plannen voor echo met echo gel of zo. Wat een domper… Hopelijk kan het snel. Nu al 5 weken ellende

Och wat verdrietig en naar zeg :(. Ik had al zo’n voorgevoel. Bizar hè dat je er zo weinig over hoort - dat het zo ook kan. Bij mij heeft het ook meer dan een half jaar (!) geduurd voordat alles schoon was. Hopelijk gaat het vanaf nu beter met je. Veel sterkte 🍀

Half jaar. Zo lang! Ik denk wel echt dat ik nu schoon ben, heb nog nauwelijks bloedverlies. Wel soms nog een krampje. Dus hoop echt dat ik over een paar weken ongesteld ben. Je hoort eigenlijk nooit iets over zo’n verloop. Ik lees dat nu echt het op het forum. Ik was mij hiervoor ook helemaal niet van bewust. Vandaag mijn hb/ijzer laten prikken. Die was laag 5,4. Dus nu voor sowieso 2 maanden aan de ijzer pillen. En dan weer laten prikken. De verwachting is dat ik mij over 2 a 3 weken beter voel.. Nog even met de verloskundige overleggen of het verstandig is om met een laag ijzer zwanger te willen worden.