Mentaal heftig…

Vanochtend in alle vroegte geweest en het vruchtje blijkt al weg te zijn, mijn baarmoeder is schoon en de baarmoedermond is alweer gesloten. Ondanks dat je weet dat er nieuws zou gaan komen dat niet leuk is, zag ik dit ook weer niet aankomen daar ik helemaal niks van stolsels etc gezien of gevoeld heb. Van de ene kant natuurlijk heel fijn dat mijn lichaam dit zelf zo opgelost heeft, van de andere kant toch ineens zo’n leeg gevoel en dan merk je toch dat je stiekem nog dat kleine beetje hoop hebt gehad dat het toch wél goed zou zijn gegaan. Na deze 2 weken rollercoaster aan gevoelens, neem ik nog even een paar dagen om mentaal bij te komen en ook om lichamelijk weer helemaal te herstellen. Wat een heftige weken waren dit. Nu kunnen het wel een plekje gaan geven.

Jemig! Dat is inderdaad ook weer een verrassing. Ergens fijn want het is nu ook fysiek voorbij. Ik begrijp je leegte enorm goed. Bij mij is het ook niet zonder slag of stoot gegaan en toen de rit tot stilstand kwam was het wel echt een stukje van “en nu” Maar ik denk wel dat van de opties die er nu waren dit het beste scenario is. Ondanks dat het zwaar blijft. Heel goed dat je nog even de tijd neemt voor je zelf. (Zouden we allemaal meer mogen doen ) Ik zelf heb een doos gekocht en daarin alles gestopt wat met deze zwangerschap te maken heeft gehad. Echo foto, test, medicatie, kaartjes, rompertje. Ik heb alles nogmaals vast gepakt en bedankt en toen de doos dicht was hem nog even in de buurt gehouden en inmiddels naar zolder verplaatst. En ook een brief geschreven aan het kindje (die heb ik verbrand) zo toch een ritueel om het een plekje te kunnen geven En nu achteraf denk ik dat dat goed is zo. En nu ook twee maanden later vooral nu net dat ik ongesteld ben geworden voor de tweede x heb ik zeker nog even verdriet. Maar dat mag er ook zeker zijn ❤️❤️ Heel veel sterkte!

Wat een lief berichtje!❤️ Ben ook wel blij dat mijn lichaam het deze keer zelf gedaan heeft, maar dat we daar nu dan weer zaten en dit dan weer zo op de echo ziet is dan toch wel weer verdrietig. Ik had, net als jij, idd de spulletje al bij elkaar gedaan en dat ligt nu bij de spulletjes van de vorige keer. Verder onderzoek laat ik toch aan ons voorbij gaan, want dan gaan er blijkbaar ook weer maanden overheen en het is heel waarschijnlijk dat er niks uit zal komen. Vooral omdat ik wel 2 goede zwangerschappen gehad heb. Nu idd even die rust pakken na die weken met zoveel vragen en onrust. Hopelijk durven we het nog een keertje aan. Helaas heb ik wel de leeftijd waarop een miskraam vaker voorkomt en als we nog voor een kindje willen gaan, dat we dan toch wel weer snel moeten proberen. Maar goed, eerst even dit weer een plekje geven. Was jij alweer snel in je normale cyclus?

Och jeetje.. ik snap dat je verrast was. En begrijp dat stukje hoop ook zo, dat lege gevoel is ook zo erg herkenbaar. Vreemd hoe het lichaam in elkaar kan zitten hè. Neem vooral je tijd 😘 en doe vooral wat goed voelt!!

Helaas weet je het nooit als het zo pril is….. en wat je zegt al wel twee goede zwangerschappen gehad in iedergeval. Voor mij was dit de eerste en ik ben ook al 39 🤷🏼‍♀️ Ik heb ook wel gezegd dat ik nu nog een x wil proberen maar als weer mis gaat weet ik niet of alle pijn en verdriet er tegen op weegt. Enndan ga ik er nu wel vanuit dat het ons weer snel gegund is 🤷🏼‍♀️ Het is allemaal wel erg veel daar heeft niemand je op voorbereid. Mijn cyclus is 3-4 weken na de miskraam op gang gekomen. Eerste x wel 1 dag heel mild en daarna nog een aantal dagen spotting. Nu twee dagen extreem heftig (ook ik heb weer een doorlek matje in bed gelegd) en nu dag 3 en het lijkt gewoon gestopt te zijn weer 😳 Cyclus was nu 23 dagen. Meestal zit ik tussen 24-26 dus het lijkt wel aardig netjes opgepakt te hebben

Moest het nieuws ook echt even laten bezinken. Vind het idd erg vreemd hoe een lichaam je compleet voor de gek kan houden. Ik neem ook de tijd en gelukkig krijg ik die ook op het werk. Hopelijk spreken we elkaar hier snel weer met goed nieuws!🤞🏾🤞🏾

Ah fijn dat jouw cyclus alweer op gang gekomen is. Dat is toch alweer vrij snel. Wat jij ook al zegt, je weet pas hoe heftig dit allemaal is als je het zelf meemaakt. Ik dacht voorheen ook dat een miskraam zo was dat je kort na je test het met een soort van flinke ingesteldheidsbloeding dan kwijt raakte. Tot vorig jaar nooit geweten dat het dus ook zo kan gaan dat je het bij een echo te horen krijgt. Ik ben de hoop nog niet verloren, maar mocht het ons nog gegeven zijn, dan zullen echo’s zeker niet meer het ‘leuke’ aspect hebben. Hoop dat we elkaar hier een volgende keer weer spreken met goed nieuws en dus ook over leuke dingen!

Mijn cyclus lijkt inderdaad weer aardig herpakt. Ik probeer er relaxed in te zitten. Er zit een dame in Almere die baarmoeder massages geeft. Om doorbloeding e.d. te verbeteren en daar heb ik volgende week weer een afspraak. Mijn doel is vooral goed voor me zelf te zorgen en dan komt de rest vast en zeker weer ☺️☺️ Ik vind dus dat bij mijn miskraam ik eigenlijk helemaal niet veel verloren heb en ook nauwelijks pijn 😅 Dus ja vind ik wel eng ook in de toekomst. Dit zet wel een stempel op toekomstige zwangerschappen. Ik verwacht inderdaad dat eerste echo’s ik enorm zenuwachtig zal zijn maar hoop voorbij het eerste trimester wel dat ik dat weer los kan laten. Ik heb je een vriendschap verzoek gestuurd mocht je tussendoor behoefte hebben aan contact mag je altijd berichtje sturen. ❤️❤️ En inderdaad hopelijk een volgende x met leuk nieuws ❤️❤️