Miskraam: mijn verhaal en behoefte aan tips

Sterkte. Lijkt me zo moeilijk 😞 zelf heb ik 18 februari mijn eerste miskraam gekregen (3 dagen eerder opgewekt mét medicijnen). Wij hebben bij de termijnecho te horen gekregen dat het kindje is gestopt is met groeien bij 10,5 week. Ik heb het eerst 4 weken afgewacht of het natuurlijk op gang kwam, maar er gebeurde helaas niks. Was bang voor de bijwerkingen van de medicatie, maar daar heb ik gelukkig geen last van gehad. Ik heb het “geluk” gehad dat de vruchtzak met baby in zijn geheel eruit is gekomen (wel snachts 3 uur weeen gehad). Ik heb de baby er dus uit kunnen halen en kunnen begraven. Toch voel ik mij op de een of andere manier trots dat ik dit gedaan heb. Klinkt gek, maar tijd heelt wonden toch wel een beetje. Hopelijk gaat alles goed bij jou en ik gun je toch een “positieve” ervaring hoe gek het ook klinkt.

Dankjewel voor het delen van jouw verhaal en ik wens je veel sterkte! Wat moet het moeilijk zijn geweest.. Fijn dat je wel goed terugkijkt op het gebruik van medicijnen. Wie weet dat ik dat toch ga overwegen. Wat mooi dat het toch is gelukt om de baby te begraven. Ik hoop ook met trots te kunnen gaan terugkijken, dat heeft die kleine ook verdiend vind ik

Heb recent dit ook meegemaakt. Eerste zwangerschap. Zondag 14 april ineens buikpijn en bloedverlies, gelijk bij de verloskundige terecht gekomen gelukkig. Daar zei ze dat het hartje gestopt was met kloppen met 8+1 ongeveer, dus een dag na de eerste echo. Wij waren er kapot van. Een dag later kwam het bij mij vanzelf op gang. Was echt een bevalling volgens de verloskundige toen ze bij ons thuis kwam. Vanwege de pijn opgenomen in het ziekenhuis. Daar kwam alles rond kwart over 9 tot stilstand. Ik moest een nachtje blijven. Van het personeel mocht mijn man NIET bij mij blijven in deze moeilijke tijd. Rond 11 uur ging ik naar de wc en kwam het kindje uit mij. Ik vond het verschrikkelijkste dat hij er niet bij was. Tussen stilstand van het hart en de bevalling zat bij mij dus bijna 3 weken, kwam natuurlijk op gang. Misschien toch even contact opnemen met de verloskundige? Wij hebben een witte vlinderstruik gekocht en in de pot het kindje begraven. Wij zijn natuurlijk verdrietig, maar wij proberen onszelf te troosten dat er waarschijnlijk iets niet goed was met het kindje en dit ervan gekomen is. Dus absoluut niet jouw of mijn schuld! Heel veel sterkte, wij komen er samen sterker uit💪🏼

Hey Eveline, oh ik snap zó hoe je je voelt. Ik heb vannacht, na bijna 5 (!) weken na het verdrietige nieuws bij de eerste echo (toen bijna 9 weken zwanger), mijn miskraam gehad. Ik heb dus het natuurlijke proces z’n gang laten gaan. Het waren enorm intense weken en ken je spanning en angstgevoelens, maar ben nu al zo blij dat ik moeder natuur haar gang helemaal heb laten gaan. Het is, op wel echt flinke pijn net voordat het gebeurde, best peaceful verlopen en heb alles kunnen opvangen. Laat me weten als je vragen hebt… ik stuur je sowieso veel kracht toe 🙏🏼💜

Allereerst veel sterkte! 😔 Bij mij is het ook niet verder dan 6 weken gegroeid en kwam er ook pas veel later achter. Uiteindelijk begon het 4 weken later ook met heel licht bruin bloedverlies en toen zette het een paar dagen later door. Dat kan dus wel echt nog op de natuurlijke manier. Ik hoop voor jou hetzelfde..

Dankjewel, dat stelt mij gerust en hopelijk zet het op de natuurlijke manier verder door. Jij ook heel veel sterkte! ❤️

Pfoe wat verdrietig om te horen! En dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Ik wens je veel sterkte! ❤️ Dat klinkt als een heel mooi afscheid en dankjewel voor je lieve woorden

Dankjewel voor je berichtje en wat naar om te horen zeg, pfoe nog zo recent ook... Ik hoop ook echt dat moedernatuur verder zijn gang gaat, dat vind ik een fijnere gedachte. Dankjewel 🙏🏼 ❤️ en jij natuurlijk ook veel kracht en sterkte!