Hallo allemaal,
Ik heb de enorme behoefte mijn verhaal van me af te schrijven. De afgelopen twee weken zijn een enorme rollercoaster geweest.
Afgelopen april was ik in de zevende hemel. Na zeven maanden proberen was ik zwanger van ons eerste kindje. Hoewel ik veel last had van misselijkheid en vermoeidheid was ik heel erg gelukkig met het idee in december een wondertje krijgen. De eerste echo was ik 8+5 dagen zwanger. Het hartje klopte en ik werd door de verloskundige gerust gesteld. Met een kloppend hartje is de kans dat het fout gaat nog maar 1 tot 3%.
Nog geen twee weken later met 10+4 hadden we de termijn echo. En was het hartje gestopt. Ik had gemerkt dat ik minder misselijk was. Maar iedereen in m'n omgeving zei: 'Dat kan wel want je loopt tegen de 12 weken.' Niks was minder waar. Ik heb gehuild als een klein kind en ben nog nooit zo verdrietig geweest. Pas meer dan een week later konden we naar de gyneacoloog. Zij heeft vastgesteld dat het hartje met 9+6 weken (relatief laat in de zwangerschap) gestopt is. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen een miskraam op te wekken met medicatie.
Afgelopen donderdag was het zo ver en heb ik na flink veel pijn een miskraam gehad. Het kindje is om 9.15 'geboren'. De vruchtzak was nog volledig in tact. Het viel in de toilet maar ik heb hem eruit gehaald. Ik had heel veel behoefte om ons kindje te zien. Daarna omdat ik flink bloed verloor een tripje naar het ziekenhuis gehad. Ze gaf aan dat het veel was, maar dat dit toch vrij normaal was omdat het vruchtje al vrij groot was. In het ziekenhuis heeft de verpleegkundige de vruchtzak geopend. Het kindje was puntgaaf. We hebben mooie foto's kunnen maken en het vruchtje uiteindelijk in de tuin begraven.
Dit is niet hoe ik onze eerste zwangerschap had voorgesteld. Ik hoop dat het domme pech geweest is en ons in de volgende zwangerschap wel een gezond kindje gegund is.
Aan iedereen die een kindje verloren is: Heel veel sterkte!
Wat moet dit zwaar zijn voor je ! Ik wil je heel veel sterkte wensen in het verwerkingsproces ❤️ in de topic “clubje kinderwens✨” hebben we een groep vrouwen die iets soortgelijks hebben meegemaakt en waar we onze verhalen delen om hier steun uit te kunnen halen. En om hopelijk in de toekomst geluksmomenten te mogen delen. Als je hier behoefte aan hebt ben je van harte welkom om deel te nemen! Liefs❤️
Hoi,
Ik heb eigenlijk (helaas) precies hetzelfde verhaal als jij. Ook een goede echo gehad met 8 weken en bij de 12 weken echo (ik was precies 11) bleek het hartje te zijn gestopt rond de 10 weken. We hadden zelf niks in de gaten en de grond zakt dan ook echt onder je weg.
Bijna een week later hadden wij ook op donderdag onze miskraam dmv medicatie opgewekt. We hebben het ook samen bekeken en begraven, op een mooi plekje in de omgeving. Ontzettend verdrietig en intens... Ook heel veel gehuild hier. Je bent al zo ver eigenlijk!! Mijn bloeding is inmiddels alweer gestopt en we kunnen niet wachten om weer zwanger te raken.
Wilde ik toch even met je delen. Hopen dat het ons beide snel weer gegund is! Ga jij weer meteen proberen?
Geef alles de tijd, laat alles er zijn en wees lief voor jezelf. Ik heb na een zelfde verhaal mijn miskraam op 21 april gehad. Ik wil je heel veel liefde en kracht toesturen. 🩷
