Moeite met eerste pil nemen miskraam opwekken

Dat is bij mij de reden dat ik niet voor medicatie heb gekozen 😓 veel sterkte!

Dit is zo onwijs dubbel. Wat mij hielp was mezelf er aan herinneren dat het de enige manier was om de hele miskraam een plekje te geven, je wilt immers door. Maar die ene pil is zo mega definitief Ik heb deze zelfde pil in mei genomen, met mn zoontje nog veilig en levend in mijn buik. Ik moest de pil in bijzijn van de gynaecoloog nemen, moest ik dat zelf thuis doen dan had ik het nooit over mijn hart kunnen verkrijgen of er simpelweg het lef niet voor gehad.

Heel herkenbaar.. ik had precies hetzelfde 😔 sterkte!❤️

Hoe gaat het nu met je??

Hoi als je kindje leven was waarom moest je dan een pil innemen voor een miskraam op te wekken?

Omdat ons kindje niet levensvatbaar was en onwijs voor zn leven aan het vechten was. Ze hebben mijn bevalling toen ingeleid met diezelfde pillen

Ooh heb je toen in het ziekenhuis ervan moeten bevallen? Hoe ver was je?

Jep in het ziekenhuis idd, om de 3 uur 4 van die pillen vaginaal. 17+2 weken was ik en een bevalling van 12,5 uur gehad

Pff ik was 10 weken. Hoeveel cm ontsluiting moest je hebben en wanneer deed het bij jou pijn? Ik ging bij 1 cm al dood van de pijn naproxen deed helemaal niks. Hierdoor kijk ik heel erg tegen een bevalling aan voor in de toekomst.

Ik kon uiteindelijk persen met ongeveer 7 cm ontsluiting, nu was ons zoontje natuurlijk klein en niet volgroeid (19cm en 110gram). Voelde hem ook echt wel in t geboortekanaal zitten toen het moment van persen er was hoor, als mijn vriend niet gevraagd had hoeveel cm ik was zouden we het niet geweten hebben. Ik kreeg toen bij de eerste 4 pillen al een weeenstorm, is ook niet over gegaan. Kreeg een mega lage bloeddruk en 41 graden koorts, viel constant weg en heb alles ondergekotst. Kreeg toen uiteindelijk een ruggenprik want kon onmogelijk aansterken zo. Ontsluiting kwam ook niet snel op gang, maar je lichaam is er op dat termijn natuurlijk ook alles behalve klaar voor om je kindje te laten gaan. Ik herken wat je zegt over niet uitkijken naar een volgende bevalling, ik heb dit ook heel erg. Ik ben nu weer zwanger en zit er aan te denken om een cursus hypnobirthing te gaan doen, en zsm een ruggenprik te nemen, die was echt hemels.

Die ruggenprik lijkt mij eng. Ze kunnen verkeerd prikken en die naald is gigantisch groot.

Ja dat was mijn eerste reactie ook toen ze het voorstelde, ik had liever een morfinepomp. Maar dat wouden ze me niet geven door mijn hoge koorts, nu moet ik er wel bij zeggen dat op het moment dat die ruggenprik gezet is ik er helemaal niks van meegekregen heb, de plek waar die zat is wel nog ff gevoelig geweest als ik teveel deed. Maar nu totaal geen last meer van, juist blij dat ik het gedaan heb. Maar jij hebt met 10 weken de pillen genomen? Ook in het ziekenhuis?

Jaa ook in het ziekenhuis. Daarna was het onzeker of alles eruit was na een hele dag nog daarna onder narcose voor een curettage pff. Een groot drama voor zo iets kleins. Was een tweeling.

Lief dat je het vraagt. Ondertussen is het wat rustiger. Ik ben de zwangerschap helemaal verloren, helaas heb ik veel bloedverlies gehad en hierdoor ben ik gisteren avond een nachtje opgenomen geweest. Nu moet ik nog stolsels verliezen maar verder is het een stuk rustiger...

Ahh joh. heftig zeg 😔 nu dus wel helemaal ‘schoon’?

Ja ik ben wel schoon, de zwangerschap is volledig weg. Alleen nog een stolsel in m'n baarmoeder. Maar die zou vanzelf weg moeten gaan. Over 2 weken een echo.