Slecht voelen na miskraam

Ik heb afgelopen week een miskraam gehad bij 10 weken en herken dit gevoel zeker. Ik heb ook mist in mn hoofd en ben super moe. Bij mij voelt het gewoon alsof er nog heel veel verdriet in mn lijf zit, en het duurt ook wel een tijdje voor al je hormonen weer in balans zijn. Hoe is het voor jou mentaal? Als je er veel verdriet van hebt kun je je daar fysiek ook slecht van voelen

Bedankt voor je reactie. Wat verdrietig dat je een miskraam hebt gehad met 10 weken en jij je ook zo voelt. Ik denk inderdaad dat er nog wel verdriet in me zit, maar ik stop het een beetje weg merk ik. Soms komt het ook ineen keer naar boven uit het niks. Ik wil heel erg graag door, maar ik moet mezelf er misschien wat meer aan gaan toegeven. Daarnaast hej ik ook het idee dat mijn hormonen van slag zijn. Hopelijk voelen we ons gauw weer beter. Heel veel sterkte voor jou!

Ik heb 2 weken geleden een miskraam gehad met 13 weken + een dubbele curretage en hier veel bloed bij verloren. Ik heb ook een ijzertekort en medicatie nu. Dus dat duizelig en heel vermoeid herken ik wel. Gewoon veel rust nemen en het afwezige gevoel ken ik ook heel goed. Ik heb de eerste week niet gewerkt ik was ook compleet labiel die week en enorm afwezig. Heel veel gehuild alles eruit gelaten. Na een week weer halve dagen gaan werken merkte nog wel dat ik wat afwezig was en deze week gewoon weer volledig. Moet zeggen Mentaal gaat het eigenlijk weer helemaal goed. Dus neem echt even goed de tijd en laat alle gevoelens eruit denk dat je dan sneller verder kan.

Hi, ik herken je gevoel, ik heb 1,5 week geleden een miskraam gehad en de eerste dagen erna gingen wel prima maar nu voel ik me ook een stuk slechter. Bij mij komt het voor een groot deel ook door de hormonen en wordt ook angstig omdat mijn lichaam zo anders voelt. Ben ook snel duizelig, moe, en ik zit heel erg in mijn hoofd, veel te veel na te denken en daar reageert mijn lichaam dan ook weer op en dan wordt ik angstig. Vicieuze circle dus. Ik herken dit van mijn miskraam een aantal jaar geleden en was hier weer zo bang voor. Het enige wat nu helpt is dat ik er bekend mee ben en dus wat beter kan anticiperen en ook tegen mezelf kan zeggen dat het de hormonen zijn. Ik hoop echt dat het over een aantal weken beter is. Weet ook niet zo heel goed wat ik in de tussentijd kan doen, veel rust nemen lukt ook niet echt want heb nog 2 kindjes. Bij mij helpt het wel om het er met mijn man over te hebben want ik denk ook dat er echt nog wel wat verdriet uit moet. Sterkte allemaal!

Ik heb 3 weken geleden een miskraam gehad. Ik heb nog steeds moeite met concentreren... Ik blijf ook verdrietig maar her begint nu beter te gaan nu Ik mijn emoties gewoon laat gaan. Moet ik ff huilen? Dat is prima. Ik hou het niet meer in. Dit helpt mij wel. En ik heb mijn dagboekje in een mooie doos gedaan ter afsluiting ❤️ Het van mij afschrijven heeft ook geholpen. Ik hoop dat je je snel beter voelt ❤️🍀

Bedankt voor het delen van je verhaal. Verdrietig dat je ook weer een miskraam hebt gehad. Ik kan zoveel herkenning vinden in je verhaal en dat voelt erg fijn. Met name het stukje angst en die vicieuze cirkel waar je dan in zit. Ik ben ook erg angstig en zit heel erg in mijn hoofd. Waardoor ik het gevoel heb dat ik het niet goed voelen alleen maar erger maak waarschijnlijk. Het is alleen lastig om het niet te doen. Het verdriet mag er inderdaad zijn en er over praten is altijd goed. Jij ook veel sterkte!

Pff wat verdrietig, bedankt voor het delen van je verhaal. Wat goed dat je het verdriet hebt laten gaan. De tijd ervoor nemen is inderdaad erg belangrijk. Heel veel sterkte voor jou.

Bedankt voor je reactie. En wat rot om te horen dat jij ook 3 weken geleden een miskraam hebt gehad. Goed om het verdriet niet in te houden en wat een goed en mooi idee van het dagboek! Jij ook veel sterkte!

Nu weer wat weken verder. Nog steeds erg veel verdriet. Ook omdat het ziekenhuis traject nu dan echt gestart is. 1e ronde Letrozol 2,5 mg sloeg niet aan. Nu de 5 mg is weer wachten. Ik wil graag door maar heb het ook wel onderschat. Het dagboek hou ik nog steeds bij. Nu ook met foto's van het traject.