Spoedcurretage door bloedverlies en restweefsel

Wat goed om te lezen dat het (uiteindelijk) een fijne ervaring is geweest!! Goed herstel gewenst 🍀

Hier ook een goede ervaring met een spoedcurretage. Ik vond het erg meevallen. Tip neen wel echt 3 dagen rust. Had ik niet gedaan en daardoor wel echt langer last van pijn aan mijn baarmoeder.

Gisteren heb ik ook een spoedcurettage ondergaan. Na het innemen van de medicatie had ik in de ochtend eerst veel bloedverlies, maar later juist heel weinig, terwijl de krampen extreem hevig bleven. Ik heb dit in de avond aan de verloskundige gemeld. Zij adviseerde om naar het ziekenhuis te komen, dus we zijn rond 23.00 uur daarheen gegaan. Ik dacht dat ik misschien extra pijnstilling zou krijgen, maar dat bleek niet het geval. De verloskundige maakte eerst een echo, waarop te zien was dat twee van de drie vruchtzakjes nog aanwezig waren. Omdat ze door de medicatie al wat waren gezakt, stelde hij voor te proberen ze handmatig te verwijderen. Dat was een van de pijnlijkste ervaringen die ik ooit heb gehad. De eerste vruchtzak kon hij verwijderen, de tweede heeft hij alleen kunnen openen. Daarna vertelde hij dat één vruchtje en de placenta nog in de baarmoeder zaten. We konden wachten om te zien of mijn lichaam het zelf nog zou afstoten, of direct kiezen voor een spoedcurettage. Dat was rond één uur ’s nachts. Maar hij liet wel weten dat hij niet denkt dat mijn licham het vanzelf kan. Dus beslissing gemaakt. Tien minuten later lag ik al in de voorbereidingsruimte en een kwartier daarna werd ik geopereerd. Tijdens de ingreep heb ik gedroomd dat ik in een kerstmarkt vol lichtjes liep. Rond 2.15 uur was ik terug op mijn kamer nasr een ijsje in het opwakruimte en om 12.00 uur mocht ik naar huis. Mocht ik ooit nog een missed miskraam meemaken—wat ik natuurlijk nooit hoop—dan zou ik meteen voor een curettage kiezen. Alles wat eraan voorafging was emotioneel en lichamelijk veel zwaarder dan de korte operatie zelf.