Wanneer opnieuw proberen?

Ik denk niet dat er een normaal is... en ook geen goed of fout! Ik wil niet langer stilstaan dan nodig dus ben met mijn poging begonnen, toen de menstruatie begon ben ik op de 3e dag weer met de hormonen begonnen. Ofwel ik probeer het al heel snel weer

Mooi gezegd. Ik begrijp het helemaal dat je niet langer stil wil staan dan nodig. Het is misschien ook loslaten wat anderen er van vinden. Het idee dat het weer misgaat is beangstigend, maar we kunnen nou eenmaal niet in de toekomst kijken. Ik hoop oprecht dat je binnenkort met een positieve test in je handen staat en dat het goed blijft gaan 🤎! Veel succes en geluk!

Ik denk dat het iets is wat je zelf alleen vanuit je hart kam voelen of je er weer klaar voor bent. Wij hebben 22 november vorig jaar ons kindje verloren met een zwangerschap van 7 a 8 weken. Zelf is de wens bij ons zo groot dat we al wel aan het proberen zijn, maar daarnaast ook nog aan het rouwen zijn voor ons sterrekind. Ik vind persoonlijk dat dat naast elkaar mag bestaan. De angst dat het weer mis zou gaan blijft bij mij denk ik altijd bestaan. Maar de wens is groter dan de angst, vandaar onze persoonlijke keus om nu al weer te proberen. Maar er is geen goed of fout hierin. Luister vooral naar jezelf en elkaar om te besluiten wanneer jullie er weer aan toe zijn.

Nou dat! Je mag zeker loslaten hoor wat een ander denkt want het gaat niet om de ander. Die angst herken ik wel ik vind het allemaal extra spannend en zelfs wat eng... nou heb ik gelukkig fijne mensen om mij heen (ik heb geen partner) waar ik mee kan praten en die mijn angst snappen, maar ja spannend is het wel! En dankjewel lieve woorden, ik hoop dat ook voor jullie

Idd dit.. wij hebben maandag een miskraam op moeten wekken met medicatie. Ons kindje was 9 weken en 3 dagen. Heel veel verdriet erover, maar het liefst begin ik morgen weer met proberen zwanger te worden. Onze grootste wens is immers om een gezond kindje op de wereld te zetten.. 💫

Ik snap je helemaal!

Ik begrijp je gevoel helemaal! Ik was na mijn miskramen zo boos op de wereld en wilde direct een nieuw kindje. Uiteindelijk hebben we het juist tijd gegeven omdat ik voelde dat ik dit fysiek en mentaal nodig had. Ik had enorm veel last van een hysteroscopie. Laat je niet ophaasten door de maatschappij maar ook zeker niet door jezelf. Hulp zoeken en veel praten helpt mij nog steeds. Dan kun je bij je gevoel komen, hoe lastig soms ook. Dan voel je ook wanneer er weer ruimte is. Ik stuur je veel liefs!