Werken na een miskraam

Veel sterkte allereerst!! Ik werk ook in de zorg en ben nu twee weken ziekgemeld (sinds constateren MA 9 weken bij de echo en medicatietraject erna). Vond het zelf niet verantwoord naar m'n patiënten toe om te werken en mijn baas vond ook dat ik de tijd moest nemen om het te verwerken. Het was verdrietig, maar ook goed om het allemaal te laten landen. Ik ga maandag weer aan het werk, nog niet de oude maar kijk er nu ook wel weer naar uit.

Dankjewel! Jij ook veel sterkte! Ik begrijp wat je bedoelt. Ik ga maandag of dinsdag in gesprek met mijn baas. Ja, de ritme die je dan weer hebt lijkt mij ook wel fijn.

Ik denk dat dit voor iedereen heel persoonlijk is. Van de ene kant is het goed rust voor jezelf te nemen en op je grenzen te letten. Ik vond het werken juist fijne afleiding, maar werk 3 dagen in de week (kantoorbaan waardoor gedeeltelijk thuis). Ik heb geen enkel uur gemist de afgelopen weken, sinds we het nieuws kregen dat het hartje niet klopte/rondom het nemen van medicatie/na de miskraam. Maar nogmaals: dit is voor ieder persoonlijk en hangt ook zeker samen met de aard van je werkzaamheden en of je volledig buitenshuis werkt. Doe vooral wat goed voelt voor jou, en niet omdat iets voor je gevoel 'moet'.

Ik zou de tijd nemen die je nodig hebt. Een miskraam is niet niks, zowel mentaal als fysiek. Het is belangrijk dat je echt goed herstelt en weer goed kan functioneren, daar heeft je werk ook meer aan. Ik had zelf een week hersteltijd wel echt nodig.

Ik ben vorig jaar na de m.a 2 weken thuis gebleven. Toen het na medicatie eruit was, ben ik wel vrij snel weer gaan werken en de dingen weer opgepakt maar kreeg ik op een feestje zo’n heftige bloedingen, dat ik nu het even afwacht. Na de echo die niet goed was wel de dag erna gaan werken. Collega’s snapten dat niet. Zat er die dag ook niet met m’n hoofd bij dus eerder naar huis gegaan en me daarna ziek gemeld. Nu weer afwachten. Doordat het vruchtje en de vruchtzak gegroeid bleken te zijn toen ik afgelopen week bij de gynaecoloog zat voor medicatie, moet ik nu een week afwachten. Dit doe ik dus ook thuis,want moet er niet aan denken dat ik onderweg naar m’n werk of op m’n werk zo’n heftige bloeding krijg als vorig jaar. Daarnaast idd ook het mentale stukje dat ik het toch best wel weer even heftig vind omdat we het wederom niet aan zagen komen dat het mis zou gaan.

Eens dat dit voor iedereen anders is. Ik heb op 13 augustus gehoord dat het hartje van ons kindje niet meer klopte bij 14 weken. Ik werk als psycholoog en heb sindsdien niet meer gewerkt ook. Wil volgende week voor het eerst weer langs gaan om collegas te zien en dan langzaam opbouwen. Is zowel mentaal als fysiek niet niks.

Is voor iedereen anders! Ik werk zelf ook in de zorg en toen het bloedverlies acceptabel was (na een dag of 6-7), ben ik weer gaan werken. Merkte dat dat me echt goed deed. Maar je moet het zeker niet doen omdat je je verplicht of onmisbaar voelt. Je gezondheid gaat echt voor en mentale gezondheid is daar ook onderdeel van! Veel sterkte 🤍

Ik denk dat dit voor iedereen anders is. Ik ben een week daarna weer gaan werken, vond het fijn om afleiding te hebben en had zelf de gedachten dat het goed is dat m’n lichaam het afstootte, want dan zat het dus niet goed! Heel veel sterkte in ieder geval!

Dit inderdaad! Na mijn eerste miskraam ook weer aan het werk gegaan na 1 week (werk ook in de zorg). Waarvan 3 ziekte dagen. Toen 2 miskramen met 4 en 5 weken. Toen wel toevallig net 1-2 dagen roostervrij toen het bloeden begon. Verder niet ziek geweest. Nu missed abortion gehad. Waarvoor curretage 13-8 en heb mij echt heel lang slecht gevoeld. Ben vanaf vorige week aan het reïntegreren. Deze week 3x3 uren. Fijne afleiding maar merk dat mijn hoofd nog niet zo wil

Zo kan het ook elke keer anders zijn! Ligt er maar net aan hoever je was, het lichamelijke beloop en waarschijnlijk ook hoeveelste miskraam dit is. Want zoals bij jou een 4e miskraam met een nasleep met curretages is gewoon anders dan wanneer het bloedverlies na 3 dagen al klaar is. Maar het is maar net wat voor werk je doet, of dit lichamelijk/mentaal zwaar is, of je collega's rekening met je houden etc. Ik las hieronder iemand die bijv psycholoog is. Als je zelf mentaal er ff niet lekker in zit kan ik me voorstellen dat het moeilijk is om naar anderen hun problemen te luisteren. Dus denk dat alles oke is. Mijn collega's vonden dat ik snel weer aan het werk was. En ik voelde me persoonlijk beter op werk dan thuis, omdat je thuis toch meer bezig bent met je verdriet, het bloedverlies, etc. Maar de eerste week moest ik echt niet aan werken denken. Fijn dat jij weer begonnen bent en de afleiding fijn is 🤍 Hopelijk voel je je snel weer beter. Misschien had ik het in een ander topic al aan je gevraagd, maar willen jullie na 4.miskramen het blijven proberen eigenlijk?🍀

Je hebt het mooi omschreven en zo denk ik er inderdaad ook over. Elk beloop is anders, en daarnaast inderdaad elk beroep en de mensen met wie je werkt zijn anders! Ja ik denk het wel, het gevoel overheerst de laatste dagen wel.. en mijn man en ik zeggen ook tegen elkaar, het moet toch een keer goed gaan? Maar lastig blijft het wel, want heb natuurlijk heel veel angst

Ik ga het per dag bekijken of ik klaar ben om te werken. Heb een vrij stressvolle baan en vooral dat “moeten” ga ik niet lekker op. Lichamelijk gaat het wel, maar mentaal is een ander verhaal. Na 2 jaar eindelijk zwanger en dan weer een mk krijgen….

Fijn om alle verschillende verhalen te lezen! Ik werk ook in de zorg. Zelf gister in overleg ervoor gekozen deze week nog niet te gaan werken (vorige week miskraam opgewekt met medicatie na MA rond 10 weken) waardoor ik dan uiteindelijk twee weken ziekgemeld ben, wat overdreven voelt😬 maar ik jank om alles en heb helaas nog behoorlijk last van mijn buik. Dus ik voel mij niet capabel om voor andere te zorgen als kleine huishoudelijke taken al een opgave zijn. Word gek van mijn eigen gedachten, nog iemand last van?

Ik heb met 6+5 een echo gehad en hier werd gezegd dat het waarschijnlijk een miskraam zou worden. Heb me de volgende dag ziekgemeld. Met 7+5 weer een echo, hier kwamen we erachter dat het hartje is gestopt. Ben nu bijna 9 weken en ga dit weekend beginnen met de medicatie. Ik heb gezegd dat ik geen indicatie kan geven van hoelang ik denk eruit te zijn, heb dit nog niet eerder meegemaakt. Ik begin een keer met koffie drinken en ga aangeven dat ik niet meteen weer volledige dagen wil werken. Werk in de kinderopvang en wil niet meteen weer te hard van stapel lopen. Wij draaien diensten van ongeveer 10 uur normaal gesproken.