Eenkennigheid baby

Hallo Mart, onze zoon is zeker makkelijker te troosten door zijn moeder. Ik ben geen expert, maar denk dat dit toch echt de natuur is. Vaders zijn 9 maanden later pas in zijn leven. Bij mamma is hij/zij 9 maanden in de buik. Daarnaast ben ik sowieso veel onzekerder met hem, wat ook zeker invloed heeft op hoe hij reageert op mij en ivm werk ben ik ook veel minder bij hem dan zijn moeder. Hij heeft zijn moeilijke uurtjes tussen 18 en 21 uur. Precies de tijd dat ik thuis ben van werk. Daarna gaat hij meestal de nacht in. Wij maken ons er niet al te druk over. Ik probeer zekerheid te krijgen met hem, dat lukt steeds beter. Maar ik vind het echt nog steeds doodeng om alleen met hem te zijn. Baby's zijn niet echt mijn ding, zeg maar....

Als niet vader toch een antwoord 🤭 Een bevriend stel van ons had het precies andersom: op een bepaalde leeftijd (1,5?) moest hun zoon niks meer van mama weten en kon alleen papa nog iets goed doen. Echt op het gemene en kwetsende af. Nu jaren later is het een paar keer geswitcht. Maar hij hangt altijd heel erg aan één van de twee. Best pittig! Het enige advies dat ik je kan geven: hou vol, blijf je rol pakken en steun elkaar in deze situatie. Laat het niet over aan je vriendin, omdat het dan makkelijker/beter/met minder verzet gaat. En als jullie kindje straks wat ouder is en hij heeft nog voorkeur, blijft het heel belangrijk dat hij niet bepaalt wie de luier verschoont/naar bed brengt/voedt e.d., maar dat jullie dat doen! Ik hoop dat jullie snel aan elkaar wennen en de frustratie minder wordt 🤞🏼🍀

Ik herken het ook wel. Kinderen zijn rustiger bij mama wat mega logisch is. Ze heeft ze 9 maanden gedragen en zij is de voedselbron. Ik bereid me er al op voor dat ze pas rustiger worden bij mij als ze meer kunnen interacteren. Gelukkig worden ze beetje bij beetje al rustiger bij mij en slapen ze soms op mijn borst. Kinderen reflecteren heel erg. Dus als jij gespannen bent om de situatie, dan voelen ze dat aan en worden ze ook gespannen. Blijf proberen en houdt moed 😊