Einde kinderwens

Opzoek naar vaders die het mij hopelijk wat meer kunnen uitleggen of zich in het onderstaande herkennen. Gisteren overviel mijn man mij miler zijn gedachten: Na een jaar met 3 miskramen, zouden we morgen een gesprek hebben bij de gynaecoloog hoe en wat nu verder. Nu heeft hij gisteren aangegeven dat zijn kinderwens er niet meer is. Hij wilt niet meer. Ik kan er niet bij, in december was ik nog zwanger en waren we allebei in de wolken, 5 weken geleden mijn laatste miskraam gehad en we waren er allebei kapot van. Van alles gevraagd, misschien zelf bescherming? Kiezen voor de minder “hobbelige” weg? Maar hij is er 100% zeker van en zegt dat dit er niets mee te maken heeft. Hij ziet ineens meer minnen dan plusjes bij het vaderschap terwijl hij altijd het hardst riep dat zijn grootste wens in het leven, vader worden is/was. 2 weken geleden nog besproken om het traject met onderzoeken in te gaan… Hoe kan dit zo snel omslaan? Er is geen ruimte voor “sparren” want hij weet het helemaal zeker. Gisteren is deze bom gedropt en moet ik het hier mee doen.