Hallo iedereen! Ik word vader voor de derde keer! Whahooo! Maar ja ik heb zo'n slechte gewoonte.. Namelijk.. Roken. Mijn vriendin heeft direct vanaf het moment de sigaretten aan de kant gezet. Super trots op haar. Ik zei ook nou als je zwanger bent doe ik mee en stop ik ook. Inmiddels 23 weken verder. Eén van de stoppogingen is mislukt. Wel heb ik een tijd lang een heel stuk minder gerookt. Slechts 5 per dag, maar nog steeds eigenlijk 5 te veel. Ik ben echt een verslaafde en wil dit doorbreken, helaas is mijn brein & the inner bullshitter heel sterk.
Gisteren heb ik voor het eerst begonnen met nicotinepleisters! Ik zat er al een tijdje aan te denken want je raad misschien al, het bleef niet bij 5 dat was na enkele weken weer 10 per dag. De pleisters zorgen echt ervoor dat die scherpe randjes ervan afgaan. Bij eerdere stoppogingen kreeg ik altijd het gevoel dat ik niet wakker kon worden, droge ogen, niet kunnen consentreren, paniek aanvallen, nachtmerries, kortaf en zwaar chagrijnig. Oftewel the whole shabang! Nu met de pleisters valt dit echt een heel stuk mee. Dus het is een aanrader!
Ik ben er misschien mee bezig, maar ondanks dat voel ik me best schuldig, want ik zou tegelijkertijd stoppen met haar, I didn't, en daarbij heb ik vandaag een shaggie bemachtigd bij mijn schoonmoeder en wil deze zoo graag opsteken. Het liefst ben ik zo'n gezelligheidsroker, maar ik weet dat dat voor mij onmogelijk zal zijn.
Ik wil zo graag stoppen, voor mezelf, omdat het veel gezonder is en de nadelen veel zwaarder wegen dan de voordelen.
Voor haar, om nu wel mijn woord te houden.
Voor mijn kinderen om te laten zien dat me het toch eindelijk gelukt is. En dat het me zoveel moeite heeft gekost (een les voor ze gewoon niet beginnen!)
Waar ik wellicht bang voor ben is the person I will become. Straks word ik een compleet ander persoon..
Ben ik de enige die deze struggels heeft?