6 Reacties

3 jaar geleden

ons 1e x was bij 8 weken echo geen embryo was. maar wel placenta. dan heel tijd niks. toen weer zwanger. maar bij echo week 12 geen hartslag. tot 2x toe. toen weer heel vaak wel positieve zwangerschap testen gehad. maar nooit goed door gezet. toen weer bij week 12 echo geen hartslag. maar uit eindelijk toch zwanger geraakt. het is geestelijk heel zwaar geweest. maar mede door me vriend Ben ik er goed uitgekomen. nu zijn we 27 weekjes zwanger. zoek lotgenoten om er toch over te blijven praten. Dit is heel goed van jezelf. door erover te praten verlicht de pijn en gedachten. ook voor de man is het moeilijk. zo helpen jullie elkaar. je kan ons mij altijd persoonlijk bericht sturen

3 jaar geleden

uit eindelijk hebben we er 2.5 jaar over gedaan. met ongeveer 15 positieve zwangerschap testen

3 jaar geleden

Reactie op mzungu

ons 1e x was bij 8 weken echo geen embryo was. maar wel placenta. dan heel ...
Wow heel heftig zeg! Heel veel sterkte en hoop dat het dit keer helemaal goed zal gaan en dat jullie eindelijk kunnen genieten van een gezond kind. Ik heb zelf nog geen ervaringen met miskramen, hoop dit ook niet mee te maken..

3 jaar geleden

Vaak wordt er tegenwoordig veel te moeilijk gedaan over een vroege miskraam. Er is een reële kans dat een zwangerschap voor de 12de week mislukt. 50% kans dat het in de eerste 5 weken een miskraam wordt. Tot de 12de week is de kans nog steeds 12% dat het niet gaat. Je kan er heel somber over doen, maar het is de natuur.

3 jaar geleden

Eigenlijk dachten we met een menstruatie te maken te hebben. Mijn vrouw bleef echter twee weken bloeden dus dan ga je je zorgen maken. Uiteindelijk een paar testen gedaan, en daar zagen we dat ze steeds minder zwanger werd. (streepje werd steeds lichter). De verloskundige zei uiteindelijk dat het ging om een miskraam. Het deed ons eigenlijk niet zoveel. In de eerste maand is het nog maar een klompje cellen, dus was dit makkelijker te relativeren.

3 jaar geleden

Wij hebben 3 maanden geleden onze droom uiteen zien spatten na de miskraam van onze frummel (9 weken). De periode daarna was echt heel moeilijk en achteraf gezien heb ik teveel geluisterd naar de mensen die zeiden dat ze na een miskraam ‘zo weer zwanger waren’. Nadat mijn vriendin drie keer ongesteld is geworden terwijl we écht het gevoel hadden dat dit onze maand zou zijn, kwam ik in een burnout terecht en hebben we besloten de druk er even af te halen. De miskraam, het moeten opgeven van mijn bedrijf door de coronacrisis en alles eromheen begon zijn tol te eisen. Als het gebeurt gebeurt het, maar we gaan er (proberen) niet meer elke dag mee bezig te zijn. Wisten wij veel dat het ons precies dat weekend zou lukken, en mijn vriendin nu 6 weken zwanger is! Die burnout heb ik natuurlijk nog steeds, en omdat ik nog wacht op een intake bij de psycholoog heb ik nog niet echt een idee hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb momenten dat ik al heel erg met de kleine bezig kan zijn, maar beide zijn we toch ook heel erg bang en durven we nog niet blij te zijn. Over twee weken hebben we de eerste echo, tot die tijd heb ik m’n fingers crossed.. 🤞🏼