Mijn partner is zeker dat hij kinderen wil. Hij wil echt papa worden, en liefst voor hij 30 jaar is (hij is nu 28). Deze maand hebben we het over stoppen met de pil gehad, en hebben we besproken om deze zomer te stoppen. Wij zijn vorige week op preconceptioneel consult gegaan en alles was in orde.
Gisteren hadden we weer een gesprek omdat ik voelde dat er iets was. Hij zei mij dat hij zich goed beseft dat ons leven zoals we gewoon zijn zal veranderen. (Een luie dag niks doen is niet meer mogelijk). Hij heeft het moeilijk met het onbekende en schrik dat hij het niet gaat kunnen.
Nu vraag ik mij af of dit gevoel normaal is. Ik voel sterk aan dat onze relatie goed zit en dat we wel hetzelfde willen. Ik wil vooral niet te snel gaan. Ik ben 1 jaar jonger en voel toch al een lange tijd dat ik kinderen wil met hem. Ik wil hem vooral niet pushen, maar snap zijn gevoel wel. Hoe was dit voor de nieuwe en aanstaande papa´s?