(on)gewenst zwanger van een 4de

Ik weet niet helemaal hoe ik hier ben beland maar heb je bericht gelezen. Wat een ontzettende moeilijke situatie zit je in. Ik ben een vrouw en kan me de sterkte van een kinderwens heel erg goed voorstellen maar zo klakkeloos jouw gevoel negeren en zichzelf belangrijker maken dan hoe jij je voelt vind ik niet okey. Je hebt het prachtig verwoord hoe je je voelt, heb je dit laten lezen aan je vrouw? Vind het knap dat je zo goed over je gevoel kan schrijven en verwoorden. Hoe zijn de afgelopen dagen geweest voor jullie? Hebben jullie het er meer over gehad? Begrijpt je vrouw jouw standpunt?

dank je voor je reactie. We zitten in een heel erg drukke periode op het werk beide en met 3 kinderen geraken we 's avonds moeilijk aan de praat. Ik was 3 dagen in buitenland en heb op hotel een heel lange brief geschreven en verstuurd de ochtend op de dag ik naar huis terug keerde. Zo kon ze die lezen en hadden we een vertrekpunt om erover te praten 's avonds. Dat hebben we dan ook gedaan. Er is begrip in 2 richtingen. Zij wil uiteraard heel graag dat kind maar niet ten koste van ons/mij omdat ze nu beseft wat het met me doet. Mijn gevoel is nog steeds hetzelfde en dat is heel erg moeilijk. Ik gun haar alle geluk maar ik voel gewoon dat dit niet meer in ons leven past. Ik wil daarentegen haar geen groter trauma doen oplopen. Maar het wordt complexer. We hebben het eerste echo gehad en niet tegenstaande het een levend vruchtje is, is de vruchtzak nog veel te klein en het vruchtje aan de kleine kant (kans op afwijkingen) en ze gaven al aan dat de kans op een miskraam reëel is. Ook dat nog... Eigenlijk is elke situatie er nu eentje die ik niet wil. Nog een kind wou ik niet maar een kind met afwijkingen willen we beiden niet. Anderzijds is abortus of een miskraam nu ook niet meteen ervaringen die je voor iemand wil...eind deze week nog eens een extra echo en weten we meer...

Hoe is het met je? Hebben jullie de echo al gehad? Voordat ik uitgebreid reageer op je verhaal denk ik dat het in eerste instantie belangrijk is om te weten hoe de echo is gegaan? Wat een vervelend nieuws, ongeacht jullie verdeeldheid is dit zwaar om te verwerken. Het klinkt gemeen en misschien ongepast maar, ik gok dat dit wel de keuze “makkelijker” maakt om eventueel de zwangerschap te beëindigen als het echt mis zou zijn met het kindje. Of denk ik nu te makkelijk? Fijn dat je vrouw begrip voor je heeft laten zien nadat je de brief hebt gestuurd. Dat moet vast fijn voelen. Ben benieuwd hoe het nu gaat.

Ze is beginnen bloed verliezen en veel buikpijn enkele dagen na mijn vorige post. Bij de laatste echo bleek het vruchtje gestopt met groeien. Weer een miskraam. Alleen is ze het weefsel nog niet kwijt en volgt er mogelijks nog een curettage. Mentaal en fysiek niet bepaald leuke tijden. Nu moet er binnenkort wel eens gepraat worden om er nu echt mee op te houden. Ze wil het volgens mij nog steeds... Anderzijds wil ik dat ze mee akkoord is dat we ermee ophouden zodat ik met een gerust geweten vasectomie kan laten uitvoeren.

Hopelijk lukt het jullie om er samen uit te komen. Sterkte!

Hoi, is de rust bij jullie terug gekeerd? 🤍 echt een moeilijke situatie die alleen maar verliezers kent. Hoe voel jij je? Heb je ondertussen goed met je vrouw kunnen praten? Hebben jullie een beslissing kunnen nemen waarin je beide oké bent?

De rust wel maar voorlopig geen gesprek over dit onderwerp. Ik geef genoeg signalen dat ik dat verwacht maar voorlopig niks. Het komt er maar niet van. Ik merk wel aan haar dat ze heel hard probeert om te praten over andere zaken waar ze anders nooit iets over zou zeggen/vragen. En veel kusjes van het minste dat ik het huis uit ga. Allemaal wat geforceerd dus knap ik eigenlijk wat op af...

Hm, vrouwen zijn lastige wezens. Ik denk dat je vrouw (en ik ben misschien nu iets te veroordelend) probeert heel lief leuk en aardig te doen om tóch haar zin te krijgen. Om toch nog eens te proberen. Als ik jou was zou ik zelf wel het gesprek gaan starten op zeer korte termijn want je vrouw is zich waarschijnlijk heel goed bewust van haar cyclus en eisprong dus mocht ze echt een 4de kindje willen en zoals in het verleden bleek, het ook te willen ondanks jouw mening, kan je maar zo weer eens te laat zijn. Hierboven is natuurlijk wel worst case scenario maar ik denk wel dat het heel belangrijk is om te gaan praten. Jullie zijn getrouwd, hebben een familie, communicatie is in mijn ogen nummer 1 prioriteit. Zet m op. Ook jij kan het gesprek starten!

Hoe gaat het nu?

Dit klinkt als manipulatie. Jij bent je eigen baas, al helemaal over je eigen zaakje. Kinderen krijgen doe je samen, en communicatie is het allerbelangrijkst!! Het kennen van je cyclus is de slechtste vorm van anticonceptie. Sterkte en maak een keuze om samen alles aan te pakken of dat je een speelbal blijft van je vriendin