7 Reacties
3 jaar geleden
Ja ik herken dit heel erg. In de eerste weken had ik dit heel erg. Daarna is het een hele tijd weggeweest en nu, nu we beide weer aan het werk zijn en de kleine nu in de eerste slaapregressie zit voel ik me opnieuw zo.
Super gestresst, altijd in m’n hoofd bezig met haar en daardoor ook soms erg prikkelbaar tegen mijn vrouw. Gelukkig kan ik hier wel goed met mijn vrouw over praten en helpen we elkaar hier wel doorheen.
Alles is een fase man, het gaat allemaal voorbij en de minder leuke tijden maken altijd weer plaats voor leukere tijden, vergeet dat niet en blijf dit ook tegen jezelf zeggen! En praat er over met iemand die je vertrouwd.
3 jaar geleden
Reactie op Mitch1994
Ja ik herken dit heel erg. In de eerste weken had ik dit heel erg. Daarna i ...
Bedankt voor je antwoord Mitch, niet leuk maar voor mij wel fijn dat het niet aan mij ligt.
Wat rot dat jij er nu weer last van hebt, wel fijn dat je weet dat het weer gaat..
Gelukkig kan ik hier ook goed over praten met mijn vrouw, zij gunt mij de rust die ik soms nodig heb en zegt dag ik af en toe gewoon wat voor mijzelf moet doen.
Van een onbezorgd leventje naar een leven met een zoon met heel veel verantwoordelijk. Ik hoop dat het snel over gaat, sommige moment is het ook weg en dan komt het weer.. ik hoop dat het snel weg gaat en ik echt kan genieten van de mooie momenten..
3 jaar geleden
Reactie op papa28
Bedankt voor je antwoord Mitch, niet leuk maar voor mij wel fijn dat het ni ...
Hoe oud is jullie zoontje nu? Ik kan me herinneren dat het bij mij wegging toen we eigenlijk ons kleintje een beetje leerden kennen. Dus wanneer je weet wat ze willen en wanneer ze dat willen, als je een beetje de huiltjes herkent en ze ook lekker tevreden zijn. Dat geeft echt veel rust.
Het is als nieuwe ouder ook heel normaal denk ik om gestresst en onzeker te zijn. Het is natuurlijk voor ons allemaal nieuw en zeker niet altijd makkelijk. Maar we komen er altijd wel weer doorheen, en gelukkig zijn er altijd mensen (in je echte leven of online) waarbij je je verhaal kwijt kan en even gelijkgestemden kunt vinden! :)
3 jaar geleden
Reactie op Mitch1994
Hoe oud is jullie zoontje nu? Ik kan me herinneren dat het bij mij wegging ...
Hij is nu pas 6 dagen oud, zondag geboren. Ik merk inderdaad ook dat hij soms erg onvoorspelbaar is maar ik hem nu wel steeds beter leer kennen. Het gevoel overdag is eigenlijk weg, maar zodra het donker wordt en ik moe begin te worden begint het weer.
Ik merk dat ik af en toe gewoon iets voor mijzelf moet doen, mijn vrouw helpt me hier super goed mee en geeft ook aan dat ik dit moet doen.
Ik vermoed dat dit nog wel even aanhoud maar kan het wel een plekje geven, met uitzicht op iets betere tijden.
3 jaar geleden
Reactie op papa28
Hij is nu pas 6 dagen oud, zondag geboren. Ik merk inderdaad ook dat hij so ...
Ooow ja zeker! Met 6 dagen ben je je kindje nog echt aan het ontdekken. En hij jullie natuurlijk ook 😊 dat gevoel gaat snel weg, onze kleine dame is nu 14 weken en ik denk dat dat gevoel bij mij na een week of 2/3 weg ging! Als nieuwe ouder ben je soms ook alleen maar met je kindje bezig en dat is super leuk maar ook heel zwaar en vermoeiend. Dus soms iets voor jezelf doen is echt een goed idee, jullie staan er samen in en helpen elkaar door de moeilijkere tijden heen. Heel veel geluk en plezier gewenst met jullie kleine wonder
3 jaar geleden
6 dagen papa, gefeliciteerd man! Mijn kleintje komt als alles goed gaat begin mei. Heel veel zin in maar op voorhand al (soms veel) stress en onrust bij mij. Enigszins een zenuwpees ;)
Inmiddels heb ik iets meer geaccepteerd om het ook naast me neer te leggen en het vooral met rust af te wachten en te doen wat ik kan.
Voor wat jouw situatie Papa28, iets voor jezelf doen helpt absoluut! Even je gedachten op een ander spoor zetten, afleiding zoeken. Voor je het weet zit je anders 24/7 te piekeren 😋