Zoontje erg sterke voorkeur voor mama. Help!

Hi, Ik ben benieuwd of onderstaande herkenbaar is voor andere papa's en hoe jullie ermee omgaan. Al een hele tijd heeft mijn zoontje een extreme (naar mijn gevoel) voorkeur voor mama. Alles is mama, mama, mama. Zodra zij in de buurt is, kan ik niks goed doen. Als zij uit de buurt is (dus ook echt uit huis en/of hij weet niet dat zij er is) dan is er totaal niks aan de hand. De uitbarstingen als ik hem ga poetsen, douchen, etc worden ook steeds erger. Mijn geduldigheidslontje begint hierdoor ook wel steeds korter te worden. Ook komt mama er steeds tussen om het maar weer op te lossen. In haar ogen omdat de uitbarstingen aan mij liggen want ik ben te streng en "schreeuw alleen maar", ook al gaat ze daarvoor zelf roepen dat hij nu echt moet ophouden en zij niet alles kan doen. In mijn ogen zorgt dit er vanaf het begin juist steeds voor dat hij ziet dat hij met zijn gebrul zijn zin krijgt en dit dus ook door blijft doen. Ook heb ik een tijdje haar dit laten zien, door te zeggen dat als zij thuis werkt compleet niet zichbaar moet zijn. Hiermee heeft zij in die periode ook kunnen zien dat hij wél normaal kan doen en rustig en vrolijk meewerkt en met mij kan zijn als zij niet in de buurt is. Echter krijg ik dan weer terug dat hij dat alleen maar doet, omdat hij geen andere keus heeft... ik ben vrij rechtlijnig en streng op gebied van doen wat hij moet doen (dus opruimen als t tijd is om te eten of naar bed te gaan, netjes eten, zelf aankleden etc omdat dit op de basisschool nu ook moet, en helaas als het de heel extreme kant op gaat heb ik wel eens een tikje op de voet of hand gegeven bij schoppen of slaan, en hij moet ook gewoon afkoelen en zitten als voor de 10e keer is gevraagd om niet op de bank te springen). Daarbuiten krijgt hij echter genoeg vrijheid in mijn ogen als t gaat om hoe en met wat hij speelt, wordt gevraagd om wat hij wilt eten, laat hem helpen met klusjes of in de keuken, samen spelen. Daarbij ben ik wel steeds degene die hem dingen als aankleden, afdrogen, douchen, zelf eten, billen vegen, etc heb moeten aanleren. Moeder is weer de zachtere van de twee en doet veel in alles eromheen, en vind veel goed tot het haar zelf in de weg zit. Dit hele gedoe zorgt voor steeds meer spanning in huis en eigenlijk ook dat ik er wel klaar mee ben om steeds lange tijd geduldig en begripvol te moeten proberen te zijn, mede doordat het steeds 2 tegen 1 is en ik bij wijze van spreken ook de schuld krijg als er ergens een aardbeving plaats vindt... ik heb zelf enige tijd terug een sabbatical genomen, doordat de afgelopen jaren vrij veel tijd in het werk was gaan zitten en ik juist tijd voor thuis vrij wilde hebben. Nu was die tijd thuis eigenlijk alleen maar leuk als mijn vriendin heel vroeg ongemerkt het huis al verliet om naar werk te gaan, totdat zij vrij was. En zorgt deze hele fase er eigenlijk meer voor dat ik steeds minder tijd met hem wil doorbrengen en bijna of liefst geen tijd meer met het hele gezin wil doorbrengen. Ben benieuwd of andere papa's ook situaties hebben of hadden waarbij zoon of dochter zo een extreem sterke voorkeur hadden voor de moeder en hoe hiermee werd omgegaan.