Ik moet het even kwijt..

Wat verdrietig dat je dat hebt moeten meemaken en voor zo'n keuze hebt moeten staan. Ik kan heel goed snappen dat de angst er is dat je niet zwanger zult worden, maar het is al een keer gelukt! En hoe lang dat duurt hoeft niks te zeggen. De eerste duurde bij mij 3 jaar en de tweede maar 1 cyclus, dus heel onverwacht ook. Het is ook heel normaal om je jaloers te voelen als anderen zwanger blijken te zijn, ookal gun je ze het. Vooral niet schuldig om voelen. Je mag jezelf echt wel zielig vinden en voelen hierom, en het is goed dat je het zo even eruit gooit. Dat lucht vaak op. Maar probeer de moed er in te houden en positief te blijven, je zult die positieve test in handen krijgen die je zo graag wilt en je zoontje een broertje of zusje geven ❤️

Bedankt dat je de tijd hebt genomen voor je lieve bericht 🩷

Jemig heel veel sterkte voor dit verlies! Ik heb een ma gehad nu bijna 3 cyclussen geleden. Het was nog heel pril. Maar ook wij waren een jaar bezig en zelfs vlak voor intake bij fertiliteit…. Nu heeft mijn vriend ook nog eens koudwatervrees gekregen 😔 Uiteindelijk wel nu bij me zelf gevonden dat ik er nu wel echt voor wil gaan ook omdat ik binnen een half jaar 40 wordt en de klok wel begint te tikken. De “moetjes” wegen ook steeds meer z’n tol. Ik was zo blij toen het gelukt was om het niet meer zo te hoeven timen 😫 Nu zit er in mijn familie ook een serieuze hartafwijking dus dit lezend vind ik ook dood eng. Mijn oudste broer is daarmee toen de tijd maar 3 maanden geworden. Dus met alles bij elkaar snap ik jouw emoties enorm. Je geeft aan dat je het naast je man met niemand deels eventueel kan de poh hierin ook jou helpen. Het is niet niets waar je doorheen gaat ❤️ Heel veel sterkte

Bedankt voor je bericht. Ik ga duimen voor jullie🩷

Heel veel sterkte met dit verlies.❤️ En het is heel normaal dat je dit wil delen. Erg verdrietig dat je dit hebt moeten meemaken. Ook heel normaal dat je daar dan nog veel verdriet van hebt. Blijf hoop houden dat het opnieuw gaat lukken. Hoop doet leven. Ik snap dat dat voor nu heel moeilijk is, maar laat het een troost zijn dat je nog een kans hebt om zwanger te worden. Zo lang deze kans er is moet je het (mentaal) niet opgeven. En je mag jezelf zeker wel zielig vinden en hier verdrietig over zijn. Je mag alles voelen wat er is. Onderschat niet hoe zwaar dit kan zijn voor een mens om zoiets mee te maken. Geef ruimte aan je verdriet en houdt ondertussen de moed erin voor een nieuwe kans. Ik wens je alle goeds en hopelijk snel weer een mooie positieve test🍀

Bedankt voor je lieve bericht 🩷