Mijn zoontje is geboren met een termijn van 34+5, moest gereanimeerd worden en is op dag 5 geopereerd aan een geperforeerde darm.
Uiteindelijk na vele onderzoeken blijkt hij een zeldzame leverziekte te hebben, waarvoor er geen behandeling/ medicijnen bestaat.
Mijn zoontje gaat 3 dagen per week naar oma plus opvang, helemaal prima, goed gevoel bij.
Maar ik merk als ik thuis ben en m'n partner of zijn dochter/ anderen zijn bij mijn zoontje dat ik toch te beschermend ben, hou onbewust alles in de gaten, bang dat hem wat overkomt.
Geen idee wat het is.
Over een wk wordt hij 1 en ik merk dat ik veel bezig ben met de bevalling en alle zorgen ernaar.
Herkent iemand zich in het teveel willen beschermen van z'n kwetsbare prematuur, terwijl hij dat allang niet meer is?