Bevallen/inleiden met 34w

Ik ben met 33 weken spontaan bevallen. Ik heb zelf een spuit gekregen voor longrijping voor mijn zoontje. De dag erna moest ik er nog eentje krijgen maar toen was hij al geboren. Gelukkig ging het allemaal goed met mijn zoontje. Hij moest natuurlijk nog wel even in de couveuse maar niet eens heel lang. Minder dan 1,5 week (mijn kindje was 2444 gram en 48 cm). Hij is uiteindelijk rond de 3 weken in het ziekenhuis geweest. Hij is ook iets langer daar gehouden door omstandigheden bij mij.

Oja ik heb gisteren ook de eerste longrijping gekregen! Straks de 2e. Gelukkig deed het hij goed! Die weken ziekenhuis en je kindje(s) achterlaten lijkt me zo naar...

Hoi, ik bleek met een controle met 34 weken plotseling ook zwangerschapsvergiftiging te hebben waarna ze de volgende dag zijn begonnen met inleiden. Na 3 dagen inleiden zijn de meiden uiteindelijk met een spoedkeizersnede geboren omdat tijdens het persen bleek dat de eerste klem kwam te zitten in mijn bekken. De meiden zijn dus met 34.5 geboren, deden het heel goed en na 2 weken ziekenhuis waren we weer thuis. Inmiddels zijn ze bijna 3 en het enige wat je nog merkt van het prematuur zijn is dat ze wat kleiner zijn dan leeftijdsgenoten (maar ze doen er qua karakter niet voor onder 😉) en nog steeds wat sneller overprikkeld zijn. Ik had toendertijd vooral een gevoel van falen en had het natuurlijk graag anders gezien, vooral omdat ik me eigenlijk nog zo goed voelde. Achteraf is me wel vertelt dat ze hebben getwijfeld me over te plaatsen naar de ic dus is het goed zoals het gelopen is.

Ik heb ervoor gekozen me in te laten lijden met 34+1 weken. Ik had sinds 28 weken gebroken vliezen en was drager van het gbs bacterie. Tijdens de inleiding bleek hij ook in het vruchtwater gepoept te hebben dus ik was toen al heel blij met de keus die we hadden gemaakt vanwege infectie gevaar. Direct na de bevalling werd hij op mijn borst gelegd. Hij had meteen een super mooie roze kleur en na ongeveer 30 seconde begon hij te huilen! Hij deed het meteen super goed en heeft uiteindelijk het eerste uur bij mij mogen liggen voordat de kinderarts hem ging onderzoeken. Hij bleek al 2400 gram te wegen en hij is uiteindelijk zonder hulpmiddelen naar de neonatologie afdeling gegaan met papa terwijl ik nog even nagekeken werd (de grootste tip hierin! Vraag of iemand met papa mee loopt om overal foto's van te maken want achteraf heb ik me heel erg afgevraagd wat daar eigenlijk gebeurd is en door de foto's kan ik het terug zien en kan ook mijn man het beter vertellen!) ik ben na ongeveer een uur ook naar de neonatologie afdeling gebracht waar ik mocht blijven slapen. Hij heeft uiteindelijk de eerste 4 dagen in de couveuse gelegen en daarna gewoon in een wiegje met Kruiken. Hij krijgt nog wel zonde voeding (geboren op 25-10-2024) maar hij begint steeds meer aan de borst te drinken en hij ligt nog wel aan de monitor vanwege hart en saturatie dipjes maar hij doe het echt boven verwachting goed! We zijn nu een week verder en er word al gepraat over naar huis gaan.

Ik vond die hele tijd verschrikkelijk. Maar kwam ook door de omstandigheden (toxic relatie, verslaving alcohol, losse handjes, etc.). Mijn ex was (achteraf gelukkig) ook net weggegaan toen mijn zoontje twee weken oud was. Ik kwam thuis en hij en zijn spullen waren ineens weg. Daarbij lag mijn kind in een ander plaats en ik was afhankelijk van openbaar vervoer terwijl dat steeds plat lag want er werd toen steeds gestaakt. En vervolgens werd er nog gedreigd dst mijn kind werd weggehaald als ik niet elke dag twee voedingen doe. Ik heb zero leuke herrineringen aan die tijd 😅. Maar dat heeft gelukkig niets met mijn zoontje te maken. Het was wel lastig om hem achter te laten ja, liever als het kon bleef ik daar. Maar dat mocht niet. Hopelijk slaan de longrijling prikken goed aan, is dan toch weer een zorg minder.

Hier is mijn kindje geboren met 34+3 dmv een geplande keizersnede. De reden hiervan was dat het uit voorzorg en risico's voor mij moest met het dit termijn. Mijn dochter had eigenlijk meteen een goede start en was binnen 1 dag van de nicu af. Ze heeft wel sonde voeding gehad omdat ze niet genoeg kracht had om zelf de flesjes te drinken. Met precies 39 weken mocht ze mee naar huis.

14 augustus opgenomen met zwangerschapsvergiftiging, te kleine baby en slecht werkende placenta en 32+5 dagen zwanger. 17 augustus ging het in de avond weer slechter met m'n bloeddruk en wilde ze de volgende dag een ballon plaatsen. Echter bleef m'n bloeddruk hoog en de kleine ging niet lekker. Op zondag 18 augustus is hij dmv een spoedkeizersnede geboren. 3 weken later, op 8 september met 36+2 weken mocht hij mee naar huis met sonde. 💙 Hij heeft het zo goed gedaan in het ziekenhuis en maakte grote stappen! 18 september mocht de sonde eruit en het gaat nu super goed met hem!

Mijn zoon is met 31+4 met een keizersnede gehaald vanwege ernstige PE en HELLP bij mij. Hij had ook een flinke groeiachterstand. Inmiddels is hij twee en het gaat super goed met hem. Ik ben ook heel vlot hersteld. Keizersnede viel me mee. Ik kan je aanraden om veel foto's te (laten) maken. Dat helpt achteraf om alles te verwerken. De gyn heeft bij mij tijdens de keizersnede foto's gemaakt (want iemand in opleiding deed het echte werk). En ik mocht mijn telefoon mee naar de uitslaapkamer zodat mijn partner verslag uit kon brengen terwijl we gescheiden waren. Inmiddels zwanger van de tweede met een flink herhaal risico. Wij houden dus ook rekening met een ziekenhuis periode. Dat is niet leuk, maar ik heb vertrouwen dat het uiteindelijk allemaal goed komt. Na 32 weken mag je in een regionaal ziekenhuis bevallen en hoeven je kinderen waarschijnlijk niet naar een IC. Mijn zoon lag eerst op de IC dus toen kon ik minder bij hem zijn. Dat was wel pittig. Maar wel het beste voor hem. Daarna konden we in het regionale ziekenhuis inroomen. Dat is veel fijner. Maar met je zoontje thuis zal het inderdaad even een lastige situatie zijn. Je bent dan niet met zijn 5en gezellig bij elkaar. Een enorm gemis, dat kan ik me heel goed voorstellen! Je kunt je zoon natuurlijk nog steeds wel betrekken bij de zorg in het ziekenhuis. Er zijn meerdere voorleesboeken om broertjes en zusjes op de komst van een prematuur voor te bereiden. Zie Care4Neo website. Ik hoop dat je de 34 weken haalt. Des te korter wordt de ziekenhuis periode. Heel veel sterkte!

Ik ben met 34+0 weken spontaan bevallen. Ik heb geen injectie gehad voor longrijping. Mijn zoontje was 2475 gram en 49cm. Zijn longen waren nog niet goed gerijpt en daardoor had hij veel moeite met ademhalen. 2 uur na de bevalling was hij met de ambulance onderweg naar het UMCG om daar opgenomen te worden op de NICU. Hier is hij aan de beademing gegaan en heeft hij alsnog de medicatie voor de longrijping gehad. Vanaf dat hij de medicatie voor de longrijping had gekregen is hij elke dag met stappen vooruit gegaan. Na een goede 2 dagen aan de beademing mocht hij hiervan af. Na 4 dagen NICU is hij weer overgeplaatst naar het andere ziekenhuis. Hij heeft totaal bijna 2 weken ondersteuning van de ademhaling gehad. Na ruim 2,5 week zijn we met sondevoeding naar huis gegaan. Hij is nu 9 weken oud, groeit hardstikke goed en drinkt al een hele poos alles zelfstandig uit de borst. Mijn zoontje was goed op gewicht en dat zal hem waarschijnlijk wel geholpen in zijn snelle herstel. Ik denk dat het veel scheelt dat je de injecties voor de longrijping al gehad hebt. Heel veel succes, hopelijk valt het allemaal mee bij je twee meisjes! 🩷💪