Hoi allen,
Nooit gedacht onderdeel te zijn van de wereld van de prematuren but here we are.
Vorige week zondag (nacht van 11 op 12 nov) braken mijn vliezen en zondagavond ben ik bevallen van onze prachtige dochter. Ze was een grote baby dus heeft gelukkig wat extra vet en hoeft daarvoor niet in de couveuse. Ze woog bij de geboorte 2840.
Ze heeft wel een dag en nacht op een blauw deken gelegen en draagt nog een sonde. Af en toe gaat ze aan de borst maar het kost haar veel energie. Vandaag dronk ze 1x 10 ml en 1x20 ml en verder ligt ze dan ook vooral te slapen omdat haar dat zoveel energie kost. De rest van de voedingen krijgt ze dan via de sonde.
Ze doet het heel goed en ik ben heel trots op mijn meisje. Af en toe vind ik het mentaal zwaar. Ik had tijdens de zwangerschap niet verwacht dat ik in het ziekenhuis zou moeten blijven met mijn meisje en na een paar dagen adrenaline komt nu het besef dat dingen anders lopen. Dat samen met de kraamtranen maakt het nu even moeilijk. We hebben nog geen idee wanneer we naar huis mogen. Ze zet erg grote stappen maar krijgt nog veel voeding via de sonde dus daardoor voelt naar huis gaan nog erg ver weg.
We hebben dinsdag een gesprek met de kinderarts en we zien wel. Ze noemden al wel even dat sondevoeding ook thuis kunnen doen als het zo ver is maar dat zien we eigenlijk niet zitten. Ik hoop niet dat dat een verschil van weken gaat maken want dan moeten we er nog maar even over nadenken.
Wilde het denk ik gewoon even kwijt en mezelf voorstellen in de groep.
Liefs