Bradycardie

Hier heeft onze dochter (geboren met 34 weken) ook veel bradycardie gehad. Eerste week op de monitor liet ze het niet zien, daarna inneens wel. Het heeft bij ons toen uiteindelijk nog 3 weken geduurd voordat we naar huis mochten. De kinderarts zei ons toen dan het zo inneens over kan zijn, en dat het echt bij de prematuriteit te maken had. Hou vol lieve mama, komt allemaal goed! Jouw dochter bepaalt alleen het tempo daarin ❤️

Gefeliciteerd met je dochter. Onze zoon (geboren met 25 weken) had ook veel brady’s. Met 36 weken groeide hij er overheen, ook zo ineens. Van nog 1 dag met 8 Brady’s naar 4 dagen niks (wel nog tijdens voedingen maar die telden ze bij ons niet mee). Wel zag je die laatste dagen met Brady’s dat ze minder diep werden en vaak alleen nog hartslag wat zakte, saturatie deed niet meer mee. Qua voeding is het bij ons heel snel gegaan. Eerst inderdaad wat je beschrijft de helft van de flessen maar half leeg en 3 dagen later dronk hij alles op. Ze legden ons in het ziekenhuis uit dat de baby’s het vaak ineens gaan doen en dat het dan heel snel gaat. Alleen dat ineens begrijpen duurt bij de een wat langer dan de ander. Bij ons was dat met 37 weken, met 37,5 week mocht hij toen mee naar huis. Nog even volhouden daar in het ziekenhuis en dan straks lekker genieten thuis!

Gefeliciteerd met je dochter! 🎀 De bradycardie (evt. met saturatiedaling) komt vrijwel altijd voor bij een prematuur. De meeste prematuren 'vergeten' zo nu en dan adem te halen en dan dipt de hartslag. Dit gebeurt bij a-terme kindjes ook wel, maar die liggen niet standaard aan een monitor. Onze zoon is geboren met 27+2 en heeft tot 37+6 aan de monitor gelegen. Met 38+3 mocht hij mee naar huis. Er is ons destijds altijd gezegd uit te gaan van de uitgerekende datum, om teleurstellingen te voorkomen. Het eerder naar huis mogen voelden dan ook als een overwinning. Qua voeding en sonde had onze zoon net wat meer tijd nodig. Dit hebben wij hem thuis in alle rust gegeven. Hij heeft de sonde thuis nog tot een termijn van 40+5 gebruikt. Ondertussen is hij bijna twee jaar en kan hij ook eten voor twee. Sterkte met de komende dagen/weken. Het kan ineens heel snel gaan, maar probeer het per dag te bekijken.

Onze zoon is met 31+4 geboren en is nu 36+5. Wij zijn nu ook nog in het ziekenhuis vanwege brady’s en saturatiedalingen. Het idee was om gisteren te stoppen met de coffeine en dan kijken wat er gebeurd, maar hij was er nog niet aan toe. Ik heb dezelfde zorg als jij. Hoe kan hij er nou ‘ineens’ vanaf zijn? Ze zeggen hier dat het te maken heeft met ouder worden en dat het dan ineens beter kan gaan. Een paar dagen geleden had hij nog constant dalingen als hij op z’n rug lag, kon alleen maar op zijn buik slapen. Nu gaat het ineens al veel beter op z’n rug. Dus we moeten vertrouwen hebben denk ik..

Gefeliciteerd met je dochter. Onze dochter is geboren met 29+5. Zij heeft ook erg veel last van brady's gehad. Tot een week of 37 en toen was het ineens over en kon ze van de monitor af. En met 37+5 mocht ze naar huis.

Gefeliciteerd met je dochter! Onze dochter is met 27 weken geboren, dus ik snap je helemaal. Zie het als lopen, of kruipen of weet ik welke vaardigheid. Ineens kunnen ze het. De hersenen en alles ontwikkelen elke minuut door. Vandaag kan ze het nog niet, morgen ineens wel. Op donderdag kreeg onze meid nog de helft sondevoeding. Op vrijdag hebben we hem eruit gehaald en is ze vanaf toen alles zelf gaan drinken. Het kan echt. Heb vertrouwen♥️. Er komt een dag dat jullie naar huis mogen.

Gefeliciteerd! Onze zoon is met 32 weken gehaald (5 weken NICU en 1,5 week streekziekenhuis) en hij heeft ook veel last gehad van Brady's. Daardoor heeft hij ook langer in het ziekenhuis gelegen, omdat hij de 48 uur bradyvrij lang niet haalde. Anders mocht hij denk ik wel een week of anderhalve week eerder naar huis. Wat betreft de sonde, hij heeft tot het eind van de ziekenhuisperiode de sonde gehad maar opeens ging het heel snel. 3x een half flesje is al heel knap! Helaas is het herstel van prematuren grillig en zijn ze vatbaarder voor virussen en infecties. Het zou kunnen dat ze snel naar huis mag, het zou ook kunnen dat het toch nog wat langer duurt. Heel veel sterkte in deze tijd!

Gefeliciteerd met je dochter! Wat een heftige periode, hè! Ik vond de onzekerheid het moeilijkste. Mijn zoontje is geboren met 33+6 en had ook veel brady's. In de eerste week had hij een virus te pakken en toen namen de brady's toe. Hij kreeg ook gelijk coffeine en toen hij er ziek bij werd en daar al z'n energie naartoe ging zat hij ook een tijdje aan de high flow (eerst ook nog even low flow). Met een paar dagen knapte hij gelukkig op. De dipjes/brady's bleven wel. Werden heel langzaam steeds minder. De artsen zeiden dat het ook zo maar ineens over kan zijn, dat ze het ineens door hebben. Dat wachten vond ik lang duren. Qua drinken deed mijn zoontje het uitzonderlijk goed; met 37+2 dronk hij alles uit de borst of als ik er niet was een flesje. Een paar dagen later mocht de sonde eruit. We hadden ook prima met sonde naar huis gewild trouwens. Toen was het echt alleen nog wachten op de bradys... hij had geen high flow meer, infuus was eruit, de sonde weg en toen alleen nog de monitor. De laatste week was hij een keer 47 uur dipvrij, dat was echt enorm zuur. Daarna 2 nachten 1 klein dipje. En toen weer 47 uur... maar toen was de dip zo klein en na een voeding en hij deed het al zo lang zo goed dag de artsen het vertrouwden hem naar huis te sturen. Dat was na 5 weken, hij was toen 38+6. Bij ons zeiden ze aan het begin ook minimaal 2 weken. Hadden ze beter niet kunnen zeggen... na die 2 weken kon hij echt nog niet naar huis, dat zag ik zelf ook wel. Toen leefde ik een beetje naar 37 weken toe. Maar uiteindleijk dus bijna 39 weken. Vond het echt wel lang duren! Het kan alle kanten op en dat maakt het zo lastig. Er valt echt totaal niet te voorspellen hoe lang ze moeten blijven. Leef vooral bij de dag en probeer het niet te voorspellen. Ik hoop van harte voor je dat het niet al te lang gaat duren!

Oh, bij ons moest hij trouwens 48 uur dipvrij zijn, geen 72. Vandaar dat die 47 zo enorm balen was....

Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Hier nog iemand die veel last heeft gehad van brady's en problemen met de aansturing van de ademhaling van mijn zoon. Hij heeft heel lang coffeine gehad en zelfs een tijdje nog een ander heftiger medicijn. We hebben rond 36 weken geprobeerd de coffeine te stoppen, maar dat ging niet goed. Toen anderhalve week later nog een keer, ging weer niet goed. Dus ik snap heel goed dat je denkt dat het nooit goed komt. Maar zelfs bij mijn kind is uiteindelijk de klik gekomen en na de derde stoppoging mocht hij met 41 weken mee naar huis. Het kan dus super lang duren, maar bij ons in het ziekenhuis zeiden ze dat er nog nooit een kind is geweest die uiteindelijk nog steeds vergat te ademen. Bij sommige kinderen gaat het sneller dan bij anderen, maar uiteindelijk leren ze het allemaal.

Onze zoon 34+1 heeft letterlijk 2 Brady’s gehad in de 1,5 week dat hij aan de monitor heeft gelegen en kon deze zelf heel goed herstellen. Uiteindelijk 3 wkn ziekenhuis en daarna nog iets meer dan een week sonde thuis gehad. Wij hebben gefocust op borstvoeding en dat schijnt iets zwaarder te zijn dan een fles. En dat gaat ook met pieken en dalen. Dus soms denk je wow hij drinkt alles om daarna meerdere keren achter elkaar weer niet tot nauwelijks te drinken. Maar idd ineens gaat dan de knop om en drinken ze alles weg!! Bij ons gingen ze juist roepen dat het minimaal tot de uitgerekende datum ging duren (dus 6 weken) Ook om mensen niet teleurgesteld te laten zijn als ze dat niet halen, want het is fijner dat je na 3 weken naar huis mag als ze 6 hebben gezegd dan andersom. Dus focus niet op de tijd, maar op het kennen van je baby, leren verzorgen en je leven even uit zetten om volledige focus op de baby te hebben (mits er natuurlijk niet nog andere kids zijn, want dan is het lastiger)

Ja we hebben nog een dochter van 1,5 thuis. Dat maakt dat we echt als een gescheiden gezin leven van elkaar en ik mis m’n dochter (ondanks dat ik haar regelmatig zie) echt zo ontzettend …

Mijn zoontje had ook nog erge bradycardien toen hij van de coffeine afging, maar toch was hij met een week van de monitor af. Paar dagen erna naar huis met een sonde, maar nooit gebruikt want hij dronk al zijn flessen meteen leeg!

Wauw klinkt positief!

Ja, dat snap ik goed en er is dan ook een soort misplaatst schuldgevoel naar haar toe dat je er nu ‘niet’ bent voor ook haar grote verandering. Maar het is niet anders helaas en bij papa, opa’s oma’s tantes ooms heeft ze het vast ook goed en je ziet haar dus heel veel!! Je kan het niet beter doen dan dat je zelf doet!